Η Ζωή Κωνσταντοπούλου (Αθήνα, 8 Δεκεμβρίου 1976)[2][3] είναι Ελληνίδα πολιτικός, δικηγόρος και πρώην Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων. Εκλέχτηκε βουλευτής στην περιφέρεια Α΄ Αθήνας με τον ΣΥΡΙΖΑ για πρώτη φορά το 2012 και το καλοκαίρι του 2015 διαχώρισε τη θέση της από το κόμμα. Στις επόμενες εκλογές ήταν υποψήφια βουλευτής με τη Λαϊκή Ενότητα. Τον Απρίλιο του 2016 ανακοίνωσε την ίδρυση νέου κόμματος με το όνομα Πλεύση Ελευθερίας.
Υποστήριξε το «όχι»[4] στο δημοψήφισμα του Ιουλίου 2015. Ως πρόεδρος της Βουλής υποστήριξε τα δικαιώματα των γυναικών και την ισότητα φύλων,[5][6][7] ενώ ως βουλευτής συμμετείχε στις επιτροπές διερεύνησης του Ελληνικού χρέους και των γερμανικών αποζημιώσεων.[8] Μερίδα βουλευτών της αντιπολίτευσης, αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ, την κατηγόρησαν για παραβίαση των κανονισμών της Βουλής.[9][10][11]
Βιογραφικά στοιχεία
Είναι κόρη του πάλαι ποτέ προέδρου του ΣΥΝ Νίκου Κωνσταντόπουλου και της δημοσιογράφου και προέδρου του ΕΣΡ Λίνας Αλεξίου. Φοίτησε στα Εκπαιδευτήρια Κωστέα-Γείτονα και έπειτα σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από όπου και έλαβε το πτυχίο της. Κατά τα φοιτητικά της χρόνια υπήρξε μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Φοιτητών Νομικής, του Κεντρικού Συμβουλίου της ΕΦΕΕ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης Φοιτητών Νομικής (ELSA).
Από το 2003 ασκεί μάχιμη δικηγορία στον τομέα του Ποινικού Δικαίου και του Διεθνούς Ποινικού Δικαίου, και έχει χειριστεί υποθέσεις που απασχόλησαν την κοινωνία και την κοινή γνώμη. Υπήρξε μέλος επιτροπής του ΔΣΑ που το 2003, συνέταξε και υπέβαλε στον Εισαγγελέα του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, μήνυση για διεθνή εγκλήματα που διαπράχθηκαν από Βρετανούς αξιωματούχους στο Ιράκ.
Την περίοδο 2007-12 ήταν πρόεδρος της Επιτροπής Νέων Ποινικολόγων της Διεθνούς Ένωσης Ποινικού Δικαίου (AIDP).[12]
Πολιτική δραστηριότητα
Στις ευρωεκλογές του 2009 συμμετείχε στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ σε μη εκλόγιμη θέση.[13] Στις εκλογές του Μαΐου του 2012 εξελέγη βουλευτής στην Α΄ Αθήνας, ερχόμενη πρώτη σε ψήφους από τους υποψηφίους του κόμματός της. Επανεξελέγη με λίστα στις επαναληπτικές εκλογές. Στις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015 εξελέγη πάλι πρώτη στην Α΄ Αθηνών.
Ως βουλευτής συμμετείχε σε διάφορες επιτροπές, μεταξύ των οποίων και αυτή που ανέλαβε την «διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης κατά του πρώην Υπουργού, Γιώργου Παπακωνσταντίνου, σχετικά με την υπόθεση του ψηφιακού δίσκου ηλεκτρονικών αρχείων της Τράπεζας HSBC».
Η Ζωή Κωνσταντοπούλου μετά το αποτέλεσμα του "ΟΧΙ" στο ελληνικό δημοψήφισμα του 2015, μπροστά από την Ελληνική Βουλή στο Σύνταγμα, Αθήνα
Στις 6 Φεβρουαρίου του 2015, η Ζωή Κωνσταντοπούλου εξελέγη Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων με κοινοβουλευτική πλειοψηφία-ρεκόρ (235 ψήφους σε σύνολο 298 παρόντων).[14] Έγινε η νεαρότερη Πρόεδρος στην ιστορία του Κοινοβουλίου.[15] Κατά την προεδρία της συγκροτήθηκε επιτροπή έρευνας της δημιουργίας και της διόγκωσης του ελληνικού δημοσίου χρέους,[16] ενώ προέδρευσε μεταξύ άλλων σε επιτροπή για τη διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών.
Μετά την σύναψη δανειακής σύμβασης από την πρώτη κυβέρνηση Τσίπρα, η Ζωή Κωνσταντοπούλου διαχώρισε την θέση της από το κόμμα και κατέβηκε στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015 ως υποψήφια με τη νεοσυσταθείσα Λαϊκή Ενότητα, η οποία έλαβε 2,9% και ως εκ τούτου δεν κατόρθωσε να μπει στη Βουλή. Στο αξίωμα του Προέδρου της Βουλής τη διαδέχτηκε ο Νίκος Βούτσης.
Τον Απρίλιο του 2016 ανακοίνωσε την ίδρυση νέου κόμματος με το όνομα Πλεύση Ελευθερίας.[17]
Προσωπική ζωή
Στις 28 Σεπτεμβρίου 2014 παντρεύτηκε τον επί 10 χρόνια σύντροφο της, Απόστολο Μαντή.[18] Έχει δηλώσει αγνωστικίστρια.[19]
Παραπομπές
Γούλας, Βασίλης και Ρέβη, Ευλαμπία (2014-09-27). «Ο γάμος της Ζωής Κωνσταντοπούλου». protothema.gr. Ανακτήθηκε στις 2015-06-26.
Μπότσαρης, Βαγγέλης (2014-03-24). «Έπαιρνε επίδομα... ανηλίκου για τη βουλευτή κόρη της!». real.gr. Ανακτήθηκε στις 2015-06-26.
«ΚΟΥΙΖ: Ποιοι κεντροδεξιοί βουλευτές βρέθηκαν στα γενέθλια της Κωνσταντοπούλου;». paraskhnio.gr. 2013-12-08. Ανακτήθηκε στις 2015-06-26.
«Κωνσταντοπούλου: Οι θεσμοί δεν αποδίδουν την προσήκουσα σημασία στο «Όχι» | in.gr». in.gr. 2015-07-06. Ανακτήθηκε στις 2018-07-07.
«Σεξισμός κατά των γυναικών στο ελληνικό Κοινοβούλιο». Η Εφημερίδα των Συντακτών. 2015-08-05. Ανακτήθηκε στις 2018-07-07.
iefimerida.gr (2015-08-05). «Φαινόμενα σεξισμού στη Βουλή - Τι διαπιστώνει η Γενική Γραμματεία Ισότητας». iefimerida.gr. Ανακτήθηκε στις 2018-07-07.
«Διαπρεπείς Ελληνίδες τίμησε η Βουλή με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας». Τα Νέα Οnline. Ανακτήθηκε στις 2018-07-07.
«Ο ανένδοτος της Ζωής Κωνσταντοπούλου για τις γερμανικές αποζημιώσεις στο Πανεπιστήμιο Columbia». HuffPost Greece. 2015-12-08. Ανακτήθηκε στις 2018-07-07.
«Πλήθος καταγγελιών για παραβιάσεις του κανονισμού της Βουλής». Kathimerini.com.cy. Ανακτήθηκε στις 2018-07-07.
Μπουρδάρας, Γιώργος. «Συνεχείς εμπλοκές στη Βουλή για επιλογές της Κωνσταντοπούλου». Η Καθημερινή. Ανακτήθηκε στις 2018-07-07.
Σταυρόπουλος, Λάμπρος. «Ο Φίλης «αδειάζει» Κωνσταντοπούλου για τις διαδικασίες νομοθέτησης». TO BHMA. Ανακτήθηκε στις 2018-07-07.
«Αυτή είναι η νεότερη πρόεδρος της ελληνικής Βουλής». www.tvxs.gr. 06-02-2015. Ανακτήθηκε στις 2016-07-09.
«Ψηφοδέλτιο του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ για τις Ευρωεκλογές της 7ης Ιουνίου 2009». ΣΥΡΙΖΑ. 2009-05-11. Ανακτήθηκε στις 2015-11-29.
Γιώργος Σ. Μπουρδάρας (06-02-2015). «Πρόεδρος της Βουλής με ρεκόρ ψήφων η Ζωή Κωνσταντοπούλου». Η Καθημερινή. Ανακτήθηκε στις 06-02-2015.
«Με ιστορικό ρεκόρ ψήφων πρόεδρος της Βουλής η Ζωή Κωνσταντοπούλου». Εφημερίδα των Συντακτών. 06-02-2015. Ανακτήθηκε στις 06-02-2015.
«Συγκροτήθηκε η «Επιτροπή Αλήθειας Δημοσίου Χρέους»». www.parliament.gr. Βουλή των Ελλήνων. Ανακτήθηκε στις 10-07-2016.
««Πλεύση Ελευθερίας» -Το νέο κόμμα της Ζωής Κωνσταντοπούλου». www.iefimerida.gr. 2016-04-15. Ανακτήθηκε στις 2016-07-09.
iefimerida.gr (2014-09-28). «Ολα όσα έγιναν στο γάμο της Ζωής Κωνσταντοπούλου -Το «στήσιμο» του γαμπρού επί μιάμιση ώρα, οι συγκινημένοι γονείς και ο Αλέξης Τσίπρας με την Περιστέρα [εικόνες»]. iefimerida.gr. Ανακτήθηκε στις 2018-07-07.
Παύλος Παπαδόπουλος (26-12-2015). «Ζωή Κωνσταντοπούλου: Θα κάνω ό,τι χρειαστεί». ΒΗΜΑgazino. Ανακτήθηκε στις 05-01-2015.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
