.
Τα Πάιονηρ 6, 7, 8, 9, και Ε (επίσης γνωστά ως Pioneer A, B, C, D και Ε) ήταν διαστημικές αποστολές στο πλαίσιο του προγράμματος Πάιονηρ. Μαζί, είχαν ως στόχο να σταθεροποιηθούν σε ηλιακή τροχιά ώστε να λάβουν μετρήσεις σε συνεχή βάση των διαπλανητικών φαινομένων από μεγάλη απόσταση σε διάφορα σημεία του διαστήματος. Το πέμπτο (Πάιονηρ Ε) χάθηκε σε ένα ατύχημα κατά την διάρκεια της εκτόξευσης.
Στόχος
Τα Πάιονηρ 6-Ε δημιουργήθηκαν για να κάνουν τις πρώτες λεπτομερείς μετρήσεις του ηλιακού ανέμου, του ηλιακού μαγνητικού πεδίου και των κοσμικών ακτίνων. Είχαν σχεδιαστεί για να μετρήσουν τα μεγάλης κλίμακας μαγνητικά φαινόμενα και σωματίδια και τον διαπλανητικό χώρο. Τα δεδομένα που μας έστειλαν είχαν χρησιμοποιηθεί για την καλύτερη κατανόηση των αστρικών διαδικασίες και τη δομή και τη ροή του ηλιακού ανέμου. Τα οχήματα αυτά ήταν τα πρώτα που παρατήρησαν τον διαστημικό καιρό, παρέχοντας πρακτικές πληροφορίες για τις ηλιακές καταιγίδες στη Γη.
Τα πειράματα που έγιναν βοήθησαν να μελετηθούν τα θετικά ιόντα (κατιόντα) και τα ηλεκτρόνια του ηλιακού ανέμου, η πυκνότητα των διαπλανητικών ηλεκτρονίων, οι ηλιακές και οι γαλαξιακές κοσμικές ακτίνες και το διαπλανητικό μαγνητικό πεδίο.
Οι αποστολές και τωρινή τους κατάσταση
Τα Πάιονηρ 6-Ε ήταν από τα λιγότερο ακριβά προγράμματα διαστημικών σκαφών της NASA. Αν και τα διαστημικά σκάφη δεν είχαν τακτική παρακολούθηση για πληροφορίες τα τελευταία χρόνια, μια επιτυχημένη επαφή με το Πάιονηρ 6 έγινε στις 8 Δεκεμβρίου του 2000 για να γιορτάσουν τα 35 χρόνια συνεχούς λειτουργίας από τότε που εκτοξεύθηκε, παρόλο που το αρχικό προσδόκιμο ζωής του ήταν μόνο 6 μήνες.
Το Πάιονηρ 6 εξακολουθεί να λειτουργεί[1] και είναι το παλαιότερο διαστημόπλοιο σε λειτουργία. Πιστεύεται, επίσης, ότι η επαφή είναι ακόμη δυνατή με το Πάιονηρ 7 και 8. Μόνο το Πάιονηρ 9 είναι σίγουρα εκτός λειτουργίας.
Η εκτόξευση του Πάιονηρ 6 με έναν Delta-E πύραυλο
Πάιονηρ 6
16 Δεκεμβρίου 1965: Εκτοξεύθηκε στις 7:31:00 UTC από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ με μια κυκλική τροχιά με μέση απόσταση 0,8 AU.
8 Δεκέμβρη 2000: Μια επιτυχής επαφή με την Γη για περίπου δύο ώρες.
Πάιονηρ 7
17 Αυγούστου 1966: Εκτοξεύθηκε από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ σε ηλιακή τροχιά με μέση απόσταση 1,1 AU από τον Ήλιο.
20 Μαρτίου του 1986: Πέταξε μέσα σε 12,3 εκατομμύρια χιλιόμετρα από τον κομήτη του Χάλεϋ και παρακολούθησε την αλληλεπίδραση μεταξύ της ουράς του κομήτη και του ηλιακού ανέμου.[2]
31 Μαρτίου 1995: Εντοπίστηκε με επιτυχία. Το διαστημικό σκάφος και ένα από τα όργανά του εξακολουθούν να λειτουργούν.
Πάιονηρ 8
13 Δεκεμβρίου 1967: Εκτοξεύθηκε στις 14:08:00 UTC από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ σε ηλιακή τροχιά με μέση απόσταση 1,1 AU από τον Ήλιο.
22 Αυγούστου 1996: Το όχημα εντοπίστηκε εκ νέου και ένα από τα επιστημονικά όργανα τέθηκε πάλι σε λειτουργία.
Πάιονηρ 9
8 Νοεμβρίου 1968: Εκτοξεύθηκε στις 09:46:00 UTC από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ σε ηλιακή τροχιά με μέση απόσταση 0,8 AU από τον Ήλιο.
1983: Το διαστημικό όχημα απέτυχε.
Πάιονηρ Ε
27 Αυγούστου 1969: Εκτοξεύθηκε στις 21:59:00 UTC από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ και στην συνέχεια το όχημα εκτόξευσης καταστράφηκε.[3]
Παραπομπές
NASA - The Pioneer Missions accessed 2009-08-27
«Observation by Pioneer 7 of He+ in the distant coma of Halley's comet».
Pioneer 6, 7, 8, 9, E Quicklook
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Pioneer Project Page
Pioneer 6 Profile από NASA's Solar System Exploration
Pioneer 7 Profile από NASA's Solar System Exploration
Pioneer 8 Profile από NASA's Solar System Exploration
Pioneer 9 Profile από NASA's Solar System Exploration
NSSDC Master Catalog: Spacecraft Pioneer 6
NSSDC Master Catalog: Spacecraft Pioneer 7
NSSDC Master Catalog: Spacecraft Pioneer 8
NSSDC Master Catalog: Spacecraft Pioneer 9
NSSDC Master Catalog: Spacecraft Pioneer-E
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
