ART

 

.

Ισπανία

Η Βαλένθια (Valencia, τοπική προφορά Βαλένσια) είναι η πρωτεύουσα και η πιο πυκνοκατοικημένη πόλη της Αυτόνομης Κοινότητας της Βαλένθια και η τρίτη μεγαλύτερη πόλη στην Ισπανία, με πληθυσμό 810.064 κατοίκων το 2008. Πρόκειται για την 22η πιο πολυπληθή κοινότητα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την 35η πιο πυκνοκατοικημένη αστική περιοχή στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με πληθυσμό 2.300.000 κατοίκους που ζουν στη μητροπολιτική περιοχή της Βαλένθια.


View Larger Map

Η πόλη είναι κτισμένη στις όχθες του ποταμού Γκουαδαλαβιάρ γνωστού και ως Τούρια, ενώ διαθέτει μεγάλες λιμενικές εγκαταστάσεις, από τις σημαντικότερες στη δυτική Μεσόγειο. Στο ιστορικό της κέντρο συναντάται ένα πυκνό δίκτυο μνημείων ιδιαίτερης ιστορικής και αρχιτεκτονικής αξίας, στα οποία περιλαμβάνεται και η Llotja de la Seda ( Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς από το 1996)[1]. Ορόσημο της είναι αναμφίβολα η Πόλη των Τεχνών και των Επιστημών (Ciutat de les Arts i les Ciències), ένα πρωτοποριακό και φουτουριστικό συγκρότημα - μουσείο[2].

Ιστορία
Ύστερη Αρχαιότητα

Η Βαλένθια ιδρύθηκε από τους Ρωμαίους και συγκεκριμένα από το στρατηγό Σίξτο Ιούνιο Βρούτο το 137 π.Χ. Η αρχική λατινική της ονομασία ήταν Βαλεντία (Valentia) που σημαίνει δύναμη, σθένος. Η πρώτη ρωμαϊκή πόλη καταστράφηκε το 75 π.Χ. από τον Πομπήιο για να ξανακτιστεί και να γνωρίσει μεγάλη ακμή από τα μέσα του 1ου έως και τις αρχές του 5ου μ.Χ. αιώνα. Το 413 κατελήφθη μαζί με την υπόλοιπη Ιβηρική χερσόνησο από τους Βησιγότθους. Την περίοδο αυτή η εκκλησία έχει τα ηνία της πόλης, που αποκτά στρατηγική σημασία μετά τη Βυζαντινή εισβολή των στρατευμάτων του Ιουστινιανού κατά τον 6ο αιώνα στα νότια της χερσονήσου.
Μεσαίωνας - Μουσουλμανική και Χριστιανική περίοδος

Το 714 η Βαλένθια (κατά τους Άραβες Balansiya) καταρρέει μαζί με την υπόλοιπη βησιγοτθική Ισπανία με την εισβολή των Μαυριτανών. Kατά τη βασιλεία του Αμπντ αλλάχ αλ-Μπαλανσί όμως, απέκτησε αυτόνομη διακυβέρνηση και γνώρισε μια παρατεταμένη περίοδο ευημερίας. Το 1021 έγινε έδρα του νεοσύστατου Μαυριτανικού βασιλείου της Βαλένθιας που εκτεινόταν από την Αλμερία έως τις εκβολές του ποταμού Έβρου. Το 1094 η πόλη κυριεύεται από τον Ισπανό στρατιώτη Ροδρίγο Ντίαθ γνωστό και ως Ελ Σιντ (El Cid Campeador). Ο ήρωας ίδρυσε ένα μικρό κρατίδιο με έδρα τη Βαλένθια, που παρέμεινε στα χέρια του μέχρι το θάνατό του το 1099. Το 1102 η πόλη ανακτήθηκε από τους Αλμοραβίδες του Μαγκρέμπ, για να καταληφθεί τελικά το 1238 από το βασιλιά της Αραγονίας Ιάκωβο Α’ τον Κατακτητή, που έδωσε οριστικό τέλος στους πέντε αιώνες της μουσουλμανικής κυριαρχίας. Μετά τη νίκη των χριστιανικών δυνάμεων ο μουσουλμανικός πληθυσμός της πόλης εκδιώχθηκε. Από το βασίλειο της Αραγώνας παραχωρήθηκε στη Βαλένθια αυτονομία και σημαντικά προνόμια. Τα Κορτές (Συμβούλια των Τάξεων) συγκαλούνταν κάθε χρόνο και ο βασιλιάς υποχρεούταν να τα συμβουλεύεται για κρατικές υποθέσεις. Οι ευγενείς δικάζονταν από τον χουστιθία (justicia), δικαστή διοριζόμενο από το βασιλιά και προερχόμενο από την τάξη των ιπποτών. Το 1343 ξέσπασε μεγάλη κρίση. Οι ευγενείς της Βαλένθια σχημάτισαν ένωση και εκβίασαν από το βασιλιά Πέτρο Δ’ περισσότερες παραχωρήσεις. Οι καταστροφές, όμως, που προκάλεσε η πανώλη (black death) επέτρεψαν στο βασιλιά να διαλύσει την Ένωση και να ακυρώσει τα προνόμιά της. Ακολούθησαν συχνές κοινωνικές και οικονομικές κρίσεις με αποκορύφωμα τη σφαγή των Εβραίων της πόλης το 1391.
Αναγέννηση (15ος – 16ος αιώνας)

1, 2, 3,

4, 5, 6,

7, 8,

Το 1479, το βασίλειο της Βαλένθια μαζί με τις άλλες χώρες του αραγωνικού στέμματος ενώθηκε με την Καστίλλη κάτω από τους μονάρχες Φερδινάνδο και Ισαβέλλα. Το 15ο αιώνα η πόλη γνώρισε αξιοσημείωτη οικονομική, πνευματική και καλλιτεχνική ανάπτυξη, φτάνοντας στο απόγειο της ακμής της. Υπήρξε σπουδαίο εμπορικό κέντρο στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου, ενώ κυρίαρχο ρόλο στην οικονομία της έπαιξε το εμπόριο του μεταξιού. Το 1474 λέγεται ότι λειτούργησε στη Βαλένθια η πρώτη Ισπανική εκτυπωτική πρέσα ενώ το 1500 ιδρύθηκε το πανεπιστήμιο της πόλης. Μετά την ανακάλυψη της Αμερικής, η ακτινοβολία της Βαλένθια περιορίστηκε. Το διάστημα 1519-1522 η πόλη στιγματίστηκε από την εξέγερση των Χερμάνια (Germanias=Αδελφότητα). Ξέσπασε εμφύλιος καθώς οι χωρικοί και τα κατώτερα στρώματα της αριστοκρατίας ξεσηκώθηκαν απαιτώντας την εκδίωξη των Μορίσκων, των Μουσουλμάνων που παρέμειναν στην πόλη μετά το 1238 και τους οποίους θεωρούσαν υπεύθυνους για την οικονομική τους δυσχέρεια. Ο Φίλιππος Β’ κατόρθωσε να καταπνίξει την εξέγερση και να διαλύσει τις δυνάμεις της Αδελφότητας. Τελικά όμως το 1609 οι Μορίσκοι της Βαλένθια απελάθηκαν στη Βόρεια Αφρική.
Περίοδος δυναστείας των Βουρβόνων

Το 1701, μετά το θάνατο του άτεκνου Καρόλου Β’ ακολούθησε ο Πόλεμος της Ισπανικής Διαδοχής, μια σύγκρουση μεταξύ των μεγάλων Ευρωπαϊκών δυνάμεων για την επιβολή μιας αρεστής σε αυτές δυναστείας στην Ισπανία. Η Βαλένθια υποστήριξε τον Αρχιδούκα Κάρολο της Αυστρίας, παρά τη στέψη του Φίλιππου Ε’ της δυναστείας των Βουρβόνων. Ο Κάρολος εισήλθε θριαμβευτικά στην πόλη το 1706, μετά την ήττα του όμως στην Αλμάνσα το 1707, η Βαλένθια περιήλθε σε δεινή θέση. Ο Φίλιππος κατήργησε πολλά από τα προνόμια της πόλης και την αυτονομία της, επιβάλλοντας τους νόμους και τα έθιμα της Καστίλης. Το 1812 η πόλη κατελήφθη μετά από σθεναρή αντίσταση από τη στρατιά του Ναπολέοντα, ενώ η ισπανική κυριαρχία αποκαταστάθηκε το 1814.Το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα η οικοδομική ανάπτυξη δεν είχε προηγούμενο και σε συνδυασμό με την επιδίωξη του εκσυγχρονισμού οδήγησε στην κατεδάφιση των μεγάλων τειχών το 1865. Στη συνέχεια η πόλη ακολούθησε το δρόμο της εκβιομηχάνισης.
20ος αιώνας
1939: Βομβαρδισμός του σιδηροδρομικού σταθμού

Με την έκρηξη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου η οικονομία της πόλης επλήγη, αλλά κατόρθωσε και πάλι να ανακάμψει. Κατά τη διάρκεια του Ισπανικού Εμφυλίου (1936-1939) η Βαλένθια αποτέλεσε σημαντικότατο προπύργιο των Δημοκρατικών. Εκεί μεταφέρθηκε το 1936 η πρωτεύουσα της Δημοκρατίας λόγω των απενειλημμένων προσπαθειών των Εθνικιστών να καταλάβουν τη Μαδρίτη, ενώ το 1939 η πόλη υπέστη μεγάλες καταστροφές από τους βομβαρδισμούς του στρατηγού Φράνκο. H περίοδος της δικτατορίας του Φράνκο υπήρξε ιδιαίτερα δύσκολη για την πόλη καθώς, εκτός των άλλων, απαγορεύτηκε η διδασκαλία και η χρήση της τοπικής διαλέκτου. Μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας, αναγνωρίστηκε το 1982 η αυτονομία της Βαλένθια από το Ισπανικό Σύνταγμα. Τα τελευταία τριάντα χρόνια η πόλη αναμορφώθηκε πλήρως και σήμερα αποτελεί μια σύγχρονη ευρωπαϊκή πόλη με σημαντική πολιτιστική ζωή σε συνδυασμό με τη βιομηχανική, εμπορική και τουριστική της ανάπτυξη.

Παραπομπές

↑ http://www.taxidologio.gr/valencia-todo-silk-exchange.html
↑ http://www.roadtrip24.gr/istories/ispania-balenthia-la-malvarrosa-kai-ciutat-de-les-arts-i-les-ciencies

Πηγές

Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larousse Britannica (1997). 13ος και 30ος τόμος. Εκδοτικός οργανισμός Πάπυρος
www.aboutvalencia.com
www.ayto-valencia.es

Αυτόνομες Κοινότητες της Ισπανίας

Ανδαλουσία | Αραγωνία | Αστούριας | Βαλεαρίδες Νήσοι | Βαλένθια | Γαλικία | Εξτρεμαδούρα | Θεούτα | Κανάριες Νήσοι | Κανταβρία | Καστίλλη και Λεόν | Καστίλλη-Λα Μάντσα | Καταλωνία | Μαδρίτη | Μελίγια | Μούρθια | Ναβάρρα | Λα Ριόχα | Χώρα των Βάσκων

Χώρες της Ευρώπης

Άγιος Μαρίνος | Αζερμπαϊτζάν1 | Αλβανία | Ανδόρρα | Αρμενία2 | Αυστρία | Βατικανό | Βέλγιο | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Βουλγαρία | Γαλλία | Γερμανία | Γεωργία2 | Δανία | Δημοκρατία της Ιρλανδίας | Ελβετία | Ελλάδα | Εσθονία | Ηνωμένο Βασίλειο | Ισλανδία | Ισπανία | Ιταλία | Κροατία | Κύπρος2 | Λεττονία | Λευκορωσία | Λιθουανία | Λιχτενστάιν | Λουξεμβούργο | Μάλτα | Μαυροβούνιο | Μολδαβία | Μονακό | Νορβηγία | Ολλανδία | Ουγγαρία | Ουκρανία | ΠΓΔΜ | Πολωνία | Πορτογαλία | Ρουμανία | Ρωσία1 | Σερβία | Σλοβακία | Σλοβενία | Σουηδία | Τουρκία1 | Τσεχία | Φινλανδία

Κτήσεις: Ακρωτήρι3 | Δεκέλεια3 | Νήσοι Φερόες | Γιβραλτάρ | Γκέρνσεϋ | Τζέρσεϋ | Νήσος Μαν

1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία.

Εγκυκλοπαίδεια Ισπανίας

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World - Scientific Library

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License