Θεωρία χαλάρωσης Néel
αγγλικά : Néel relaxation theory
γαλλικά :
γερμανικά :
Η θεωρία χαλάρωσης Néel είναι μια θεωρία που αναπτύχθηκε από τον Louis Néel το 1949] για να εξηγήσει τα χρονικά εξαρτώμενα μαγνητικά φαινόμενα γνωστά ως μαγνητικό ιξώδες. Ονομάζεται επίσης θεωρία Néel-Arrhenius, μετά την εξίσωση Arrhenius, και η θεωρία Néel-Brown μετά από μια πιο αυστηρή παραγωγή από τον William Fuller Brown, Jr. Néel χρησιμοποίησε τη θεωρία του για να αναπτύξει ένα μοντέλο θερμουπόλοιπου μαγνητισμού σε σιδηρομαγνητικά ορυκτά ενός τομέα που εξήγησαν πώς αυτά τα ορυκτά θα μπορούσαν να καταγράψουν αξιόπιστα το γεωμαγνητικό πεδίο. Διαμόρφωσε επίσης την ευαισθησία που εξαρτάται από τη συχνότητα και τον απομαγνητισμό εναλλασσόμενου πεδίου.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
