Διάσπαση του πρωτονίου
αγγλικά : Proton decay
γαλλικά : Désintégration du proton
γερμανικά : Protonenzerfall
Στη φυσική των σωματιδίων, η διάσπαση πρωτονίων είναι μια υποθετική μορφή διάσπασης σωματιδίων στην οποία το πρωτόνιο διασπόνται σε ελαφρύτερα υποατομικά σωματίδια, όπως ένα ουδέτερο πόνιο και ένα ποζιτρόνιο. Η υπόθεση διάσπασης πρωτονίων διατυπώθηκε για πρώτη φορά από τον Andrei Sakharov το 1967. Παρά τη σημαντική πειραματική προσπάθεια, η διάσπαση πρωτονίων δεν έχει παρατηρηθεί ποτέ. Εάν διασπάται μέσω ποζιτρονίων, ο χρόνος ημιζωής του πρωτονίου πρεπει να είναι τουλάχιστον 1,67 × 1034 έτη.
Ορισμένες γενικές ενοποιημένες θεωρίες πέρα από το τις μεγαλοενοποιημένες θεωρίες (GUT) σπάνε ρητά τη συμμετρία του αριθμού βαρυονίων επιτρέποντας την διάσπαση του πρωτονίου μέσω των σωματιδίων Higgs, των μαγνητικών μονόπολων ή των υποθετικών X μποζονίων με χρόνο ημιζωής 1031 έως 1036 χρόνια. Μέχρι σήμερα, όλες οι προσπάθειες παρατήρησης νέων φαινομένων που προβλέπονται από GUT (όπως η διάσπαση πρωτονίων ή η ύπαρξη μαγνητικών μονόπολων) έχουν αποτύχει.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org και el.wiktionary.org/. Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
