Ακτινοβολία Askaryan
αγγλικά : Askaryan radiation
γαλλικά : Effet Askaryan
γερμανικά : Askaryan-Strahlung
Η ακτινοβολία Askaryan επίσης γνωστή ως φαινόμενο του Ασκαριάν είναι το φαινόμενο με το οποίο ένα σωματίδιο ταξιδεύει γρηγορότερα από την ταχύτητα φάσης του φωτός σε ένα πυκνό διηλεκτρικό (όπως αλάτι, πάγος ή ο σεληνιακός ρηγόλιθος) αράγει ένα αριθμό δευτερογενών φορτισμένων σωματιδίων που περιέχουν ανισοτροπία φορτίου και έτσι εκπέμπει έναν κώνο συνεκτικής ακτινοβολίας στη περιοχή ραδιοκυμάτων ή μικροκυμάτων του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος. Είναι παρόμοιο με την ακτινοβολία Cherenkov. Το όνομά του πήρε το όνομά του από τον Gurgen Askaryan, έναν σοβιετικό-Αρμενικό φυσικό που το υπέθεσε το 1962.
Η ακτινοβολία παρατηρήθηκε για πρώτη φορά πειραματικά το 2000, 38 χρόνια μετά τη θεωρητική της πρόβλεψη. Μέχρι στιγμής το φαινόμενο έχει παρατηρηθεί στην πυριτική άμμο, αλάτι βράχου, πάγ 5] και στην ατμόσφαιρα της Γης.
Το αποτέλεσμα είναι πρωταρχικού ενδιαφέροντος για τη χρήση υλικών για την ανίχνευση νετρίνων εξαιρετικά υψηλής ενέργειας. Το πείραμα Ανταρκτικής (ANITA) χρησιμοποιεί κεραίες που συνδέονται με ένα μπαλόνι που πετά πάνω από την Ανταρκτική για να ανιχνεύσει την ακτινοβολία Askaryan που παράγεται καθώς τα κοσμικά νετρίνα ταξιδεύουν μέσω του πάγου. Αρκετά πειράματα έχουν χρησιμοποιήσει επίσης τη Σελήνη ως ανιχνευτή νετρίνων με βάση την ανίχνευση της ακτινοβολίας Askaryan. Με την βοήθεια του Square Kilometer Array SKA, ένα σύστημα αρκετών χιλιάδων κεραιών στην Αφρική και την Αυστραλία οι επιστήμονες ελπίζουν στην ανίχνευση ακτινοβολίας Askaryan απο την σελήνη.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
