Αιώνια νοημοσύνη του Dyson
αγγλικά : Dyson's eternal intelligence
γαλλικά :
γερμανικά :
Η ιδέα της αιώνιας νοημοσύνης του Dyson (το σενάριο Dyson), που πρότεινε ο Freeman Dyson το 1979, προτείνει ένα μέσο με το οποίο μια αθάνατη κοινωνία ευφυών όντων σε ένα ανοιχτό σύμπαν μπορεί να ξεφύγει από την προοπτική του θερμικού θανάτου του σύμπαντος επεκτείνοντας τον υποκειμενικό χρόνο στο άπειρο ακόμη και αν και ξοδεύει μόνο μια πεπερασμένη ποσότητα ενέργειας.
Το όριο του Bremermann μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να συναχθεί ότι το χρονικό διάστημα για την εκτέλεση υπολογισμού σε 1 bit είναι αντιστρόφως ανάλογο με την αλλαγή ενέργειας στο σύστημα. Ως αποτέλεσμα, ο αριθμός των υπολογισμών που μπορούν να εκτελεστούν αυξάνονται με την πάροδο του χρόνου. Η αύξηση της διαθέσιμης ενέργειας επιβραδύνεται λογικά, αλλά δεν σταματά ποτέ. Επομένως, για κάθε συγκεκριμένο ρυθμό υπολογισμού που απαιτεί μια συγκεκριμένη ποσότητα ενέργειας, θα έρθει μια στιγμή που αυτή η ενέργεια θα είναι διαθέσιμη για χρήση.
Τα ευφυή όντα θα ξεκινήσουν αποθηκεύοντας μια πεπερασμένη ποσότητα ενέργειας. Στη συνέχεια, χρησιμοποιούν το ήμισυ (ή οποιοδήποτε κλάσμα) αυτής της ενέργειας για την λειτουργία της σκέψης τους. Όταν η ενεργειακή κλίση που δημιουργήθηκε με την απελευθέρωση αυτού του κλάσματος του αποθηκευμένου καυσίμου εξαντλήθηκε, τα όντα θα εισέρχονταν σε κατάσταση μηδενικής κατανάλωσης ενέργειας έως ότου το σύμπαν κρυώσει. Μόλις το σύμπαν είχε κρυώσει αρκετά, το ήμισυ του εναπομείναντος μισού (το ένα τέταρτο της αρχικής ενέργειας) των αποθεμάτων καυσίμων των έξυπνων όντων θα απελευθερωνόταν για άλλη μια φορά, ενισχύοντας μια σύντομη περίοδο σκέψης για άλλη μια φορά. Αυτό θα συνεχιστεί, με μικρότερες και μικρότερες ποσότητες ενέργειας να απελευθερώνεται. Καθώς η θερμοκρασία του σύμπαντος πέφτει, οι σκέψεις θα ήταν πιο αργές και πιο αργές, αλλά θα εξακολουθούσε να υπάρχει ένας άπειρος αριθμός από αυτές. [1]
Το 1998 ανακαλύφθηκε ότι η επέκταση του σύμπαντος φαίνεται να επιταχύνεται και όχι να επιβραδύνεται λόγω μιας θετικής κοσμολογικής σταθεράς, υπονοώντας ότι οποιεσδήποτε δύο περιοχές του σύμπαντος τελικά θα διαχωριστούν μόνιμα μεταξύ τους. Ο Dyson σημείωσε ότι "σε ένα επιταχυνόμενο σύμπαν τα πάντα είναι διαφορετικά". [2]
Ο Frank J. Tipler ανέφερε τα γραπτά του Dyson, και συγκεκριμένα τα γραπτά του για την αιώνια νοημοσύνη, ως σημαντική επιρροή στη δική του εξαιρετικά αμφιλεγόμενη θεωρία Omega Point. [3] Η θεωρία του Tipler διαφέρει από τη θεωρία του Dyson σε πολλά βασικά σημεία, τα πιο αξιοσημείωτα είναι ότι η αιώνια νοημοσύνη του Dyson προϋποθέτει ένα ανοιχτό σύμπαν, ενώ το Omega Point του Tipler προϋποθέτει ένα κλειστό σύμπαν. Και οι δύο θεωρίες θα ακυρωθούν εάν η παρατηρούμενη καθολική επέκταση συνεχίσει να επιταχύνεται. [4]
Freeman J. Dyson, "Time without end: Physics and biology in an open universe," Reviews of Modern Physics, Vol. 51, Issue 3 (July 1979), pp. 447-460; doi:10.1103/RevModPhys.51.447. See also here and here.Freeman Dyson, Disturbing the Universe, 1979, ISBN 0-06-011108-9.
"Freeman Dyson: "I kept quiet for thirty years, maybe it's time to speak."". 52 Insights. 15 June 2018. Retrieved 18 May 2019.
Audio interview with Frank Tipler- White Gardenia interview with Frank Tipler, December 2015 https://www.youtube.com/watch?v=kMkp1kZN5n4&t=26s
Q&A with Frank Tipler http://turingchurch.com/2012/09/26/interview-with-frank-j-tipler-nov-2002/ Archived 2017-10-03 at the Wayback Machine
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
