ART

 

.

Η Αγριόγατα ή Αγριόγατα η κοινή (Felis silvestris) είναι ένα είδος μικρόσωμων σαρκοφάγων θηλαστικών του γένους Αίλουρος (Felis) της οικογένειας των Αιλουρίδων, η οποία μοιάζει πολύ με την κατοικίδια Γάτα.

Felis silvestris silvestris Luc Viatour

Η ευρωπαϊκή αγριόγατα (Felis silvestris silvestris)


Περιγραφή
Η Αγριόγατα

Αγριόγατα
Κατάσταση διατήρησης

Ελαχίστης Ανησυχίας (IUCN 3.1)
Συστηματική ταξινόμηση
Βασίλειο: Ζώα (Animalia)
Συνομοταξία: Χορδωτά (Chordata)
Ομοταξία: Θηλαστικά (Mamalia)
Τάξη: Σαρκοφάγα (Carnivora)
Οικογένεια: Αιλουρίδες (Felidae)
Υποοικογένεια: Αιλουρίνες (Felinae)
Γένος: Αίλουρος
Είδος: Αγριόγατα
Διώνυμο
Αίλουρος ο άγριος - Felis silvestris
Schreber , 1777

Όπως όλα τα Αιλουροειδή, οι αγριόγατες έχουν ευέλικτο σώμα, που καλύπτεται από πυκνό τρίχωμα και μπορούν να κάνουν άλματα. Η ουρά τους είναι σχετικά μακριά. Οι αγριόγατες ζουν σε δάση και είναι νυκτόβια ζώα με οξύτατες αισθήσεις οράσεως και ακοής. Μπορούν να αναρριχώνται με μεγάλη ευκολία στα δέντρα. Εκτός από την περίοδο της αναπαραγωγής, ζουν μοναχικά. Τη φροντίδα για την ανατροφή των μικρών αναλαμβάνει αποκλειστικά η μητέρα τους. Οι αγριόγατες τρέφονται κυρίως με μικρά πτηνά, τρωκτικά και άλλα μικρά θηλαστικά, βατράχους και ερπετά. Συλλαμβάνουν την λεία τους συνήθως με αιφνιδιαστική επίθεση, περιμένοντας σε ενέδρα ώσπου να πλησιάσει σε μικρή απόσταση. Γενικά τα αρσενικά άτομα είναι μεγαλύτερα από τα θηλυκά.


Υποείδη

Τα πιο γνωστά υποείδη της Αγριόγατας είναι τα εξής:

Στην Ευρώπη και στην περιοχή της Ελλάδας ζει η Αγριόγατα της Ευρώπης (Felis silvestris silvestris), η οποία απαντάται σε δασωμένες περιοχές όλης, σχεδόν, της Ευρώπης και της Δυτικής Ασίας. Μοιάζει με την κατοικίδια Γάτα, αλλά έχει μακρύτερα πόδια, μεγαλύτερο και πλατύτερο κεφάλι και σχετικά κοντύτερη ουρά με μακρύ τρίχωμα και στρογγυλεμένο άκρο. Το χρώμα του τριχώματος είναι σταχτοκίτρινο με σκοτεινόχρωμες ραβδώσεις στο σώμα και μαύρους δακτύλιους στην ουρά. Το μήκος του σώματος των ενηλίκων,από την άκρη του στόματος έως την αρχή της ουράς, είναι 50-80 εκατοστά και της ουράς 25-35 εκατοστά. Το ύψος στους ώμους φτάνει τα 35-40 εκατοστά και το βάρος του κυμαίνεται από 3 έως 10 κιλά. Η ευρωπαϊκή αγριόγατα έχει άγρια ένστικτα και δεν εξημερώνεται. Τα θηράματά της είναι πτηνά και θηλαστικά, αλλά αναφέρεται ότι κάνει επιδρομές σε αγροικίες, όπου αρπάζει πουλερικά και μικρά αρνιά. Γεννάει 1 φορά τον χρόνο, την άνοιξη ,από 3 έως 6 μικρά. Στη Σκωτία γεννάει 1, 2 ή και 3 φορές τον χρόνο. Η εγκυμοσύνη της διαρκεί 68 ημέρες. Η αγριόγατα μπορεί να διασταυρωθεί με κοινές Γάτες. Πρέπει να θεωρείται πλέον ωφέλιμο ζώο επειδή εξοντώνει πολλά επιβλαβή τρωκτικά, παρά το γεγονός ότι παράλληλα κυνηγάει θηραματικά πτηνά.

Η Αφρικανική αγριόγατα (Felis silvestris libyca) απαντά σε ανοιχτές πεδιάδες και δάση της Αφρικής και της Ασίας. Θεωρείται πρόγονος της κατοικίδιας γάτας (Felis catus) και, όπως φαίνεται, εξημερώθηκε από τους Αρχαίους Αιγυπτίους, οι οποίοι τη θεωρούσαν ιερό ζώο. Είναι λίγο μεγαλύτερη και έχει βαρύτερη κατασκευή σώματος από την σημερινή κατοικίδια γάτα, με την οποία διασταυρώνεται πολύ εύκολα. Το τρίχωμά της είναι ανοιχτό καστανό ή πορτοκαλοκαστανό με σκοτεινόχρωμες στενές γραμμές,επιμήκεις στο κεφάλι και στη ράχη και κάθετες στα πλευρά. Τα θηλυκά άτομα είναι πιο ανοιχτόχρωμα από τα αρσενικά. Η ουρά είναι σχετικά λεπτή, μακριά και οξύληκτη. Το μέσο μήκος του σώματος (χωρίς την ουρά) είναι περίπου 70 εκατοστά και της ουράς 40 εκατοστά. Το ύψος στους ώμους είναι γύρω στα 23 εκατοστά και το μέσο βάρος περίπου 3,5 κιλά. Οι Αφρικανικές αγριόγατες γεννούν 2-5 μικρά την άνοιξη μετά από κύηση 56 ημερών. Επίσης στην Κρήτη ζεί μια απομονωμένη φυλή, ο Κρητικός αγριόγατος (Felis silvestris cretensis), όπως επίσης άλλες φυλές απαντούν στα νησιά της Μεσογείου: Σαρδηνία, Κορσική και Μαγιόρκα.

Τα υποείδη είναι τα εξής:

Δείτε επίσης

Σαρκοφάγα
Γάτα
Αιλουροειδή

Πηγές

Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα, Τόμος 2, Εκδοτικός Όμιλος "Πάπυρος", Αθήνα 1997, σελ. 117

Βιβλιογραφία

F.R. de la Fuente, "The East: Animals of the Jungle" στο World of Wildlife, Orbis Publishing Co., Λονδίνο 1974.
Ι. Όντριας, Η Πανίς τών θηλαστικών της Ελλάδος, Αθήναι 1967.

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License