.
Ο β (βήτα) Αετού (Beta Aquilae, β Aql) είναι ο έβδομος σε φωτεινότητα αστέρας του αστερισμού Αετού. Είναι γνωστός και με την παραδοσιακό όνομα Αλσαΐν. Το γεγονός ότι φαίνεται να λάμπει λιγότερο από 3 μοίρες νότια-νοτιοανατολικά του φωτεινότερου αστέρα του αστερισμού, του α, γνωστού και ως Αλτάιρ, αλλά και σχετικώς κοντά στον γ Αετού, οδήγησε στη συσχέτισή του με αυτούς στις παραδόσεις των διάφορων πολιτισμών. Είναι ένας οπτικώς διπλός αστέρας, με τον συνοδό του, τον 11ου μεγέθους β Αετού B (β Aql B), να βρίσκεται σε απόσταση 13 δευτερολέπτων της μοίρας.
Ονομασίες και ιστορικά στοιχεία
| β Αετού | ||
|---|---|---|
| Αστερισμός: | Αετός | |
| Συντεταγμένες (εποχή 2000.0): | α = 19h:55m:18,8s, δ = +06°.24′.24″ |
|
| Φαινόμενο μέγεθος: | 3,71 & 11,4 | |
| Φασματικός τύπος: | G8 IV | |
| Απόσταση από τη Γη: | 44,7 έτη φωτός | |
Το παραδοσιακό όνομα «Αλσαΐν» προέρχεται από την περσο-αραβική λέξη الشاهين (aš-šāhīn), που σημαίνει πετρίτης. Σε αραβικό κατάλογο αστέρων, ο β αναφέρεται ως Unuk al Ghyrab (عنق ألغراب - únuq al-ghuraab), που μεταφράσθηκε αργότερα στη λατινική ως Collum Corvi, δηλαδή «ο λαιμός του κορακιού».[1]
Στην Κίνα, η ονομασία 河鼓 (Hé Gŭ), που σημαίνει «τύμπανο του ποταμού», αναφέρεται και πάλι σε σχέση με την ομάδα που σχηματίζουν οι αστέρες α, β και γ Αετού[2]. Ο ίδιος ο β Αετού είναι γνωστός ως 河鼓 (Hé Gŭ yi, δηλαδή «ο πρώτος αστέρας του τυμπάνου του ποταμού»). Κατά την κινεζική παράδοση της πριγκίπισσας και του γελαδάρη, ο γ και ο β Αετού ήταν παιδιά του Niulang (牛郎 = ο γελαδάρης, α Αετού) και της Zhinü (織女 = η πριγκίπισσα, ο αστέρας Βέγας).
Οι ιθαγενείς Koori της Βικτώριας έλεγαν ότι οι β και γ Αετού ήταν οι μαύροι κύκνοι-σύζυγοι του Bunjil (α Αετού), που και πάλι ήταν ένας αετός (του είδους Aquila audax).
Επίσης, στη νεότερη αστρονομία, ο αστέρας φέρει τα ονόματα 60 Αετού (αριθμός Φλάμστηντ), Gl 771, HR 7602, BD +06°4357, HD 188512, LHS 5350a, LTT 15822, SAO 125235, FK5 749 και HIP 98036, που αντιστοιχούν στην αναφορά του σε διάφορους καταλόγους αστέρων.
Αστροφυσικά χαρακτηριστικά
Ο β Αετού είναι ένας γηραιός κίτρινος αστέρας, με ηλικία της τάξεως των 10 δισεκατομμυρίων ετών. Παρότι η μάζα του είμαι συγκρίσιμη με αυτή του Ήλιου μας (20% ως 30% μεγαλύτερη), είναι ένας εξελιγμένος αστέρας: έχει καταναλώσει σχεδόν όλο το υδρογόνο στον πυρήνα του και κατατάσσεται στους υπογίγαντες, με διάμετρο, στην εποχή μας, 3,3 φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου και λαμπρότητα εξαπλάσια από την ηλιακή. Η θερμοκρασία στην επιφάνειά του είναι 5.100 K (περίπου 700 βαθμούς μικρότερη της ηλιακής). Σύντομα θα αρχίσει να διογκώνεται σε ερυθρό γίγαντα. Αρκετά αργότερα, αφού τα εξωτερικά του στρώματα διαφύγουν στο διάστημα, ο πυρήνας του θα συμπιεσθεί σε έναν λευκό νάνο.
Ο β Αετού πλησιάζει το Ηλιακό Σύστημα με ταχύτητα 40,3 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο (145 χιλιάδες χιλιόμετρα την ώρα).
Παραπομπές
Knobel, E. B. (June 1895). «Al Achsasi Al Mouakket, on a catalogue of stars in the Calendarium of Mohammad Al Achsasi Al Mouakket». Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 55: 429. doi:10.1093/mnras/55.8.429. Bibcode: 1895MNRAS..55..429K.
中國星座神話, του 陳久金. Εκδ. 台灣書房出版有限公司, 2005, ISBN 978-986-7332-25-7.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Φωτογραφία
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Beta Aquilae της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 3.0. (ιστορικό/συντάκτες).
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
