.
Ο Αντχάρα (Adhara ή Adara) είναι το ιδιαίτερο όνομα του διπλού αστέρα ε του αστερισμού Μέγας Κύων (epsilon Canis Majoris, ε CMa). Το όνομα αυτό προέρχεται από την αραβική λέξη عذارى ‘aðāra’, που σημαίνει παρθένοι, καθώς ήταν μέλος ενός μικρού αρχαίου αραβικού αστερισμού με αυτό το όνομα που περιλαμβάνει επίσης τον Ουέζεν και τον Αλάντρα. Στα κινεζικά ήταν γνωστό ως 弧矢七 (το έβδομο άστρο του βέλους και του τόξου)[1]. Επίσης ο αστέρας φέρει το όνομα 21 Μεγαλού Κυνός (ονομασία κατά Τζον Φλάμστηντ). Βρίσκεται στο πίσω μέρος του σώματος που παριστάνει ο αστερισμός του. Είναι το δεύτερο λαμπρότερο άστρο του αστερισμού μετά το Σείριο.[2]
| Αντχάρα (ε Μεγάλου Κυνός) | |
|---|---|
| |
|
| Αστερισμός: | Μέγας Κύων |
| Συντεταγμένες (εποχή 2000.0): |
α = 6h:58m:38s , δ = −28°.58′.19″ |
| Φαινόμενο μέγεθος: | 1,51 |
| Φασματικός τύπος: | Β2 Iab |
| Απόσταση από τη Γη: | 430 ± 30 έτη φωτός |
Χαρακτηριστικά
Ο Αντχάρα είναι ένας διπλός υπεργίγαντας φασματικού τύπου Β2. Η επιφανειακή θερμοκρασία του είναι 25.000 Κ, ενώ η μάζα και η διάμετρός του εκτιμώνται ότι είναι δεκαπλάσιες του Ήλιου. Το απόλυτο μέγεθος του Αντχάρα είναι -4,11, που αντιστοιχεί σε πραγματική λαμπρότητα 20 χιλιάδες φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου. Αυτό το αστέρι αποτελεί τη λαμπρότερη πηγή ακραίας υπεριώδους ακτινοβολίας στον ουρανό, εξαιτίας της θερμοκρασίας του[3]. Η ισημερινή ταχύτητα περιστροφής του είναι 38 m/s σημαίνει ότι ολοκληρώνει μία περιστροφή γύρω από τον εαυτό του σε 14 μέρες.[2]
Ο συνοδός του έχει φαινόμενο μέγεθος +7,5 (το απόλυτο μέγεθος του συνοδού είναι +1,9) και απέχει από το κύριο άστρο 7,5 δευτερόλεπτα της μοίρας σε μία γωνία θέσης 161° από το κύριο άστρο. Παρ´όλη τη σχετικά μεγάλη γωνιακή απόσταση που χωρίζει τα δύο άστρα, ο συνοδός παρατηρείται μόνο με μεγάλα τηλεσκόπια επειδή το κύριο άστρο είναι περίπου 250 φορές λαμπρότερο. Απέχουν μεταξύ τους τουλάχιστον 900 ΑΜ.
Πριν μερικά εκατομμύρια χρόνια ο Αντχάρα ήταν εγγύτερα στον Ήλιο, με αποτέλεσμα να είναι ένα αρκετά πιο φωτεινό άστρο. Περίπου 4.700.000 έτη πριν απείχε από το Ηλιακό Σύστημα 34 έτη φωτός και ήταν το λαμπρότερο άστρο στον ουρανό με φαινόμενο μέγεθος σχεδόν -4. Από τότε κανένα άλλο άστρο δεν έχει φτάσει σε αυτό το φαινόμενο μέγεθος και κανένα άλλο άστρο δεν αναμένεται να αποκτήσει αυτό το μέγεθος για τα επόμενα τουλάχιστον πέντε εκατομμύρια χρόνια.[4]
Παραπομπές
(Κινέζικα) AEEA (Activities of Exhibition and Education in Astronomy) 天文教育資訊網 2006 年 7 月 17 日
Jim Kaler (6/26/09) Adhara
Wilkinson, E.; Green, J. C.; McLean, R.; Welsh, B. (1996). «Extreme Ultraviolet Spectrum of ɛ Canis Majoris Between 600-920 Å». Bull. American Astron. Soc. 28 (2): 915. Bibcode: 1996BAAS...28..915W.
Tomkin, Jocelyn (April 1998). «Once and Future Celestial Kings». Sky and Telescope 95 (4): 59–63. Bibcode: 1998S&T....95d..59T.
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Epsilon Canis Majoris της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 3.0. (ιστορικό/συντάκτες).
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
