Αμυντική πολεμική μηχανή που επινοήσε ο Αρχιμήδης για την αντιμετώπιση των ρωμαϊκών πεντηκοντόρων στην πολιορκία των Συρακουσών. Αποτελούνταν από μία μακριά αρθρωτή δοκό που στηριζόταν σε μια περιστρεφόμενη κατακόρυφη δοκό ή πλατφόρμα. Στο ένα άκρο της η δοκός έφερε ένα αντίβαρο και από άλλο αναρτιόταν μέσω σχοινιού το φορτίο (π.χ. ένας μεγάλος λίθος ή ένα μολυβδινο βάρος). Η μηχανή σε ηρεμία ήταν τοποθετημένη κατά μήκους του τείχους σε οριζόντια θέση (ώστε να μην ειναι ορατή από τη θάλασσα) τανυσμένη και ασφαλισμένη μέσω σχοινιού και χειροκίνητου βαρούλκου (για την εξισορρόπηση του αντίβαρου). Όταν ένα σκάφος πλησίαζε το τείχος οι χειριστές ελευθέρωναν ελεγχόμενα το βαρούλκο 'ωστε να ανυψωθεί ελαφρά το άκρο της δοκού και να περάσει με ασφάλεια το φορτίο από τα τείχη, περιστρέφοντας τη σταθμισμένη κατακόρυφη δοκό (μέσω οριζόντιων χειρομοχλών). Όταν το φορτίο βρισκόταν από πάνω από το πλοίο έκοβαν το σχοινί για να πέσει με σφοδρότητα στο στόχο

Πηγές:

Πολύβιος, Ιστορίαι,
Λιβιος Τίτος, Ιστορία από κτήσεως της Ρώμης,
Πλούταρχος, Βίοι Παράλληλοι, Μαρκέλλος