.
Ο Κλήμης ο Αλεξανδρεύς (Titus Flavius Clemens) γεννήθηκε γύρω στο 150 και πέθανε μεταξύ του 211 και 216 μ.Χ. Δίδαξε ως δάσκαλος στην Αλεξάνδρεια, αφού πρώτα μεταστράφηκε στον Χριστιανισμό. Ο Κλήμης θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους εκκλησιαστικούς Πατέρες. Υπήρξε δάσκαλος του Ωριγένη, ο οποίος και τον διαδέχθηκε.
Ο βίος του
Γεννήθηκε πιθανώς στην Αθήνα, ενώ για την νεανική ηλικία του δε γνωρίζουμε πολλά. Είναι γνωστό πως ήταν κάτοχος ιδιαίτερης φιλοσοφικής μορφώσεως και πως ήταν σταθερά προσκολλημένος στην εκκλησιαστική παράδοση. Υπήρξε μαθητής του στωικού φιλοσόφου και μετέπειτα Χριστιανού Πανταίνου. Ο Πανταίνος θεωρείται ιδρυτής της Κατηχητικής Σχολής της Αλεξάνδρειας στα τέλη του 2ου αιώνα, τον οποίο διαδέχθηκε ο μαθητής του Κλήμης. Στην Αλεξάνδρεια έλαβε μεγαλύτερη θεολογική μόρφωση και χειροτονήθηκε πρεσβύτερος της τοπικής εκκλησίας. Το έργο το οποίο ανέλαβε να φέρει σε πέρας ήταν αρκετά δύσκολο, καθώς προσπάθησε να αποδείξει την εναρμόνιση Χριστιανισμού και φιλοσοφίας των Ελλήνων. Οι συνθήκες της εποχής όμως δυσχέραναν το έργο του, καίτοι δεν είχαν ακόμα διαμορφωθεί οι συνθήκες, ώστε να έχει την αναγκαία δύναμη να συνθέσει ένα πλήρες έργο.
Το έργο του
Υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους και αποτελεσματικότερους πολέμιους του Γνωστικού κινήματος, όπως αυτό διαμορφώθηκε στην Αλεξάνδρεια. Στην προσπάθειά του να αντιμετωπιστεί το γνωστικό κίνημα, του οποίου οι ρίζες βρίσκονταν στην αρχαία Ελληνική παράδοση και ιδίως στις πλατωνικές απόψεις περί Θεού και κόσμου, επιχείρησε την σύζευξη Ελληνισμού και Χριστιανισμού, με την εκλεκτική χρήση κειμένων τις ελληνικής ποιήσεως και μυθολογίας. Εντούτοις, φαίνεται ότι σε ορισμένες απόψεις είχε επηρεαστεί από τους Γνωστικούς, ιδιαίτερα όσον αφορά τη θέση του για έναν θεϊκό Λόγο που καθοδηγεί τον πνευματικό άνθρωπο μέσα από διαδοχικές φωτίσεις στην τελείωση, μια διαδικασία που δεν σταματάει με τον θάνατο. Ο Κλήμης είχε δεχτεί έντονες επιδράσεις τόσο από τον Στωικισμό όσο και από την πλατωνική μεταφυσική.
Στο αξιολογότερο έργο του Στρωματείς υποστήριξε πως η ορθή φιλοσοφία σε άρρηκτη ενότητα με τη Χριστιανική πίστη πρέπει να θεωρείται η Τρίτη Διαθήκη. Συνολικά στο έργο του θεωρεί πως «αληθινός γνωστικός» είναι όποιος συνδυάζει την πίστη με την φιλοσοφική κατανόηση, έτσι μόνο με τη ορθή φιλοσοφία μπορεί ο πιστός να καταστεί αληθινός Χριστιανός γνωστικός. Αληθινή πηγή γνώσεως πρέπει να θεωρείται η πίστη, χωρίς να παραγνωρίζεται η γνώση.
Η ερμηνεία των Γραφών με κατά βάση αλληγορικό τρόπο από τον Κλήμη ήταν παρόμοια με εκείνη του Φίλωνα. Ορισμένες δογματικές θέσεις του θεωρήθηκαν αργότερα ως ύποπτες, αν όχι εσφαλμένες.
Έργα
* Προτρεπτικός προς Έλληνας
* Παιδαγωγός
* Στρωματείς
* Τις ο σωζόμενος πλούσιος;
* Θεοδόχου επιτομαί
* Εκ των προφητικών εκλογών
* Επιστολή προς Θεόδωρο
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
* Καθολική Εγκυκλοπαίδεια, λήμμα "Clement of Alexandria" (Αγγλικά).
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
