Ξενοφών Ευριπίδους

.

Ο Ξενοφών, γιος[1][2][3] του τραγικού Ευριπίδη ήταν ένας από τους Αθηναίους στρατηγούς στην Ποτίδαια, το 429, στο τέλος του δευτέρου έτους του Πελοποννησιακού Πολέμου. Σκοτώθηκε νέος ένα χρόνο αργότερα, το 428 π.Χ., στην εκστρατεία εναντίον των Χαλκιδέων και Βοττιαίων έξω από τα τείχη της Σπαρτώλου, όπως και όλοι οι στρατηγοί που εκστρατεύανε μαζί του.[4]

Όπως αναφέρει ο Θουκυδίδης οι Αθηναίοι εξεστράτευσαν εναντίον των πόλεων της Χαλκιδικής και της Βοττικής με δύο χιλιάδες οπλίτες και διακοσίους ιππείς, υπό την αρχηγίαν του Ξενοφώντος, υιού του Ευριπίδου. Φθάνοντας στη Σπάρτωλο κατέστρεψαν τα σπαρτά και περίμεναν ότι θα παραδοθεί η πόλη επειδή μεταξύ άλλων είχαν έρθει και σε συνενννόηση με κάποιους δημότες. Αντιθέτως οι πολιορκημένοι ειδοποίησαν και ήρθε στρατός απο την Όλυνθο. Ο στρατός αυτός όπως και κάποιοι μισθοφόροι νικήθηκαν από τους Αθηναίους και υποχώρησαν, όχι όμως και το ιππικό τους, που νίκησε το αθηναϊκό. Παράλληλα κατέφθασαν ενισχύσεις με πελταστές απο την Όλυνθο οπότε οι Αθηναίοι αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν. Σκοτώθηκαν τότε 330 Αθηναίοι και όλοι οι στρατηγοί (δηλαδή τρεις)

Είναι άγνωστο γιατί στις περισσότερες βιογραφίες του Ευριπίδη μνημονεύονται τρεις γιοι και όχι ο Ξενοφώντας, που σκοτώθηκε την χρονιά που ο πατέρας του κέρδιζε βραβείο για τον Ιππόλυτο. Πιθανόν να ήταν γιος του από τον πρώτο του γάμο ή πιθανόν να υπήρξε σύγχυση στη βιβλιογραφία και να μην ήταν γιος του τραγικού.

Παραπομπές

Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια του Παύλου Δρανδάκη
Ο Λυσίας, στο "Υπέρ των Αριστοφάνους Χρημάτων προς το δημόσιον" αναφέρει: πηρε τη μητέρα μου χωρίς προίκα, γιατί ήταν κόρη του "Ξενοφῶντος τοῦ Εὐριπίδου ὑέος, ὃς οὐ μόνον ἰδίᾳ χρηστὸς ἐδόκει εἶναι, ἀλλὰ καὶ στρατηγεῖν αὐτὸν ἠξιώσατε, ὡς ἐγὼ ἀκούω."
The Fragments of Attic Comedy, Τόμος 1; John M. Edmonds 1957
Θουκ. Β΄, 70,79