Ο Βασίλης Σταύρου είναι σύγχρονος Έλληνας ζωγράφος, χαράκτης και φωτογράφος με καταγωγή από το Κάτω Αθαμάνιο Άρτας '
Βιογραφία
Γεννήθηκε στις 7 Σεπτεμβρίου το 1951 στο Κάτω Αθαμάνιο της Άρτας. Σε ηλικία 15 ετών εγγράφεται σε σχολή σχεδίου δι΄αλληλογραφίας και δημιουργεί τα πρώτα του νεανικά έργα, σχέδια και σπουδές τοπίων εκ του φυσικού. Η μητέρα του Σοφία ήταν αγρότισσα ο δέ πατέρας του Αριστομένης (o Μένιος) ήταν μία πολυτεχνική φυσιογνωμία στο Κάτω Αθαμάνιο, με προσφορά στην τοπική κοινωνία και διατηρούσε υποδηματοποιείο μέχρι το 1972. Μεγάλωσε στο Κάτω Αθαμάνιο και στην Άρτα, όπου τελειώνοντας το Λύκειο γνώρισε τον καθηγητή - ζωγράφο και μουσικό Αλέκο Μπούρα από την Πρέβεζα, από τον οποίο πήρε τα πρώτα μαθήματα σχεδίου.
Το 1969 εισήχθη στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Δάσκαλοί του ήταν οι Νίκος Νικολάου (1909-1986), ο Λευτέρης Κανακάκις (1934-1985), καθώς και ο Κώστας Γραμματόπουλος (1916-2003), στο εργαστήριο του οποίου διέμενε και εργάστηκε ως βοηθός του για δύο χρόνια. Καταφύγιό του υπήρξε και το εργαστήριο του συμπατριώτη του, δασκάλου Γιάννη Μόραλη (1916 -2008), όπου βρήκε την ευκαιρία να ξεδιπλώσει την αγάπη του για τη ζωγραφική. Η υποτροφία, ωστόσο, του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών που εξασφάλισε, τον κατεύθυνε προς τη χαρακτική. Η σχέση του με τον Γραμματόπουλο υπήρξε τεταμένη και οδηγήθηκε σε ρήξη στερώντας του την υποτροφία, αποφοίτησε, όμως, από τη Σχολή το 1974 με δύο επαίνους στη χαλκογραφία. Παράλληλα στα χρόνια των σπουδών του και μέχρι το 1985, μελέτησε την δημοτική-λαϊκή μουσική, και φιλοτέχνησε μία σειρά 70 περίπου αγιογραφιών αποκλειστικά για τη γενέτειρά του.
Από το 1977 ξεκίνησε μια νέα, καθοριστική για το μέλλον του, δημιουργική περίοδος. Άρχισε να ασχολείται συστηματικά με την καλλιτεχνική μεταξοτυπία και τη φωτογραφία.. Οι πρώτοι πειραματισμοί έγιναν σε υποτυπώδες εργαστήριο, με τη συνεργασία και τη στήριξη της γκαλερί "Ζουμπουλάκη"στην Αθήνα. Με τον Άκη Πειρουνίδη (1948 - 2017) ίδρυσαν στη συνέχεια ειδικό εργαστήριο μεταξοτυπίας, όπου συνεργάστηκαν με σημαντικές γκαλερί και κορυφαίους Έλληνες δημιουργούς, όπως οι Χατζηκυριάκος- Γκίκας (1906-1994), Τσαρούχης (1910-1989), Ν. Νικολάου (1909-1986), Μόραλης (1916-2008) Σπυρόπουλος (1912-1990), Κεσσανλής (1930-2004), Τέτσης (1925 -2016) κ.ά. Το εργαστήριο λειτούργησε έως το 1993. Στη συνέχεια ίδρυσε το “Εικαστικό Εργαστήριο” όπου δίδαξε το σχέδιο και τη ζωγραφική από το 1994 μέχρι το 2006.
Από το 1993 μέχρι το 2009 εφαρμόζει στη ζωγραφική μία δική του τεχνική, τη φωτοϋδρογραφία, με ακριλικά γαλακτώματα, τέμπερες, σκόνες και κάρβουνο. Το 2009 παίρνει το 3ο βραβείο στο "ecofestival" Χαλκίδας το ντοκιμαντέρ του Άγγελου Πανάγου "το βλέμμα του ζώου", που είναι αφιερωμένο στη δουλειά του. Το 2010 επιστρέφει στη γενέτειρά του το Κάτω Αθαμάνιο και ιδρύει το Αθαμανικό Κέντρο Τέχνης, που σηματοδοτεί έτσι μία νέα θεώρηση των καλλιτεχνιών πραγμάτων για τον ίδιο αλλά και τον τόπο του.[1]
Για το έργο
Ο Βασίλης Σταύρου έζησε και μεγάλωσε μέσα στη φύση και τα στοιχεία της. Ήδη από τα παιδικά του χρόνια κατέγραφε εικόνες, παρατηρούσε μορφές, σχήματα και αντικείμενα, τη ζωοποιό επίδραση του φωτός, τη δύναμη του νερού, το εύπλαστο χώμα, τα θαύματα που συντελούνταν σε κάθε σημείο του φυσικού περιβάλλοντος. Όλες αυτές οι εικόνες, οικείες αλλά και εκπληκτικές ταυτόχρονα, συσσωρεύθηκαν σταδιακά και αποτέλεσαν το πρωταρχικό του καλλιτεχνικό λεξιλόγιο, που τον βοήθησε να εκφραστεί ήδη από τα γυμνασιακά του χρόνια μέσα από τις εικαστικές τέχνες.
Το 1966 χρονολογούνται τα πρώτα του ζωγραφικά έργα, σπουδές τοπίων που φανερώνουν την πρώιμη αγάπη του για τη φύση, ως θέμα της τέχνης. Στις πρωτόλειες αυτές τοπιογραφίες, με την ακατέργαστη ακόμα πινελιά, αποδίδει με ακουαρέλα ή τέμπερα, συνοπτικά ή πιο ρεαλιστικά, το φυσικό ή οικιστικό του περιβάλλον. Θα μπορούσε ίσως να διαπιστωθεί στα πρώτα αυτά έργα του Βασίλη Σταύρου η μελλοντική του ανάγκη για πειραματισμό και για προσωπική ερμηνεία των θεμάτων, διότι, άλλοτε πιο ρεαλιστικά, άλλοτε περισσότερο αφαιρετικά και υπαινικτικά, τα έργα αυτά δεν απεικονίζουν απλώς το φυσικό τοπίο, το διερμηνεύουν, το παραλλάσσουν. Ο νεαρός ζωγράφος δεν παρέμεινε στην επιφάνεια, δεν απομιμήθηκε την εικόνα, τη φίλτραρε, αντίθετα, μέσα από τη δική του, αδούλευτη τότε ακόμα, ματιά και τεχνική Αποτελεί τεκμήριο των ανησυχιών και των πειραματισμών του σε τεχνικό και αισθητικό επίπεδο η ενασχόλησή του ήδη από τα χρόνια των σπουδών του με την αγιογραφία, τη μουσική και τη φωτογραφία; Οι απαντήσεις σ’ αυτά τα ερωτήματα δεν δόθηκαν στα χρόνια της Α.Σ.Κ.Τ., καθώς στα έργα που φιλοτέχνησε εκείνη την περίοδο ο ολοκληρωμένος δημιουργός μόλις που ξεπρόβαλε από τα σπουδαστικά σχέδια προσπαθώντας να προσδιορίσει και να διαμορφώσει το στίγμα του. Πειραματιζόμενος με τα θέματά του, ακόμα περιορισμένος στις νόρμες της καλλιτεχνικής μαθητείας, αναζητούσε το προσωπικό του ιδίωμα.
Με τα έργα που φιλοτέχνησε αμέσως μετά την αποφοίτησή του από τη Σχολή, έως περίπου το 1980, ο δημιουργός δίνει την εντύπωση ότι επεδίωκε να έρθει σε ρήξη με όλους τους καλλιτεχνικούς κανόνες που μέχρι τότε είχε ακολουθήσει. Αγνόησε το λεπτομερές σχέδιο, απαρνήθηκε τη ρεαλιστική απόδοση των θεμάτων, αποδόμησε τις μορφές, αμφισβήτησε την παραδοσιακή χρήση των χρωμάτων. Θα έλεγε κανείς πως έλαβε τις απαραίτητες γνώσεις, αλλά τις αψήφησε και λοξοδρόμησε προκειμένου να ανακαλύψει όσα πραγματικά τον αντιπροσώπευαν. Τα έργα του εκείνης της εποχής, που χαρακτηρίζονται από τους τολμηρούς χρωματισμούς, την εξπρεσιονιστική ένταση στις ανθρώπινες μορφές, την εξαιρετικά συνοπτική απόδοση του τοπίου είναι συνθέσεις τόσο αφαιρετικές και χειρονομιακές που θα μπορούσαν να ενταχθούν στον αφηρημένο εξπρεσιονισμό.
Ήδη από το 1993 ο Βασίλης Σταύρου εφάρμοζε τις σύγχρονες τεχνικές τυπωμάτων, τη χρήση του νερού και της φωτογραφίας στην ελεύθερη καλλιτεχνική δημιουργία. Τις εκδοχές της μεταξοτυπίας και της φωτογραφίας, τεχνικές που συνήθως χρησιμοποιούνται για να πολλαπλασιαστεί πιστά και βιομηχανικά μια εικόνα ή ένα έργο τέχνης, τις μεταχειρίζεται όχι απλώς για να φιλοτεχνήσει πρωτότυπα δημιουργήματα, αλλά για να διατυπώσει την έντονα χειρονομιακή εικαστική γλώσσα του, μοναδική όσο και η υπογραφή του στη γωνία ενός έργου. Μέσα στο πλαίσιο αυτό τα τοπία του, πότε ρεαλιστικά και πότε αφαιρετικά και σχηματοποιημένα, λαμβάνουν συμβολικές διαστάσεις με τη χρήση διαφορετικών χρωματικών συνδυασμών, ενώ παράλληλα, πίσω από τις ποικίλες τοπιογραφικές του προσπάθειες, διακρίνεται και το ακατάπαυστο ενδιαφέρον και ο προβληματισμός του για τη συμπεριφορά του χρώματος ως εκφραστικού μέσου.
Ζωγραφική
Χαρακτικά & πολλαπλά
Σχέδια
Eκθέσεις έργων
1972 Aίθουσα «τέχνη» Θεσσαλονίκη. – 1986 Βiennale xαρακτικής, Fredrikstand Nορβηγίας.(διάκριση)– 1987 Πανελλήνια έκθεση, Ο.Λ.Π. Πειραιάς. –'1991 Γκαλερί «Χρυσόθεμις» Αθήνα, ( ατομική έκθεση). – 1993 1e internationale. Graphic biennale, Maastricht Oλλανδίας.(έπαινος) – 1994 Musee de l`art de Chamelieres Γαλλία, 3eme Τriennale Print, (έπαινος). – 1997 Ηπειρώτες καλλιτέχνες, Ζάππειο Μέγαρο-Αθήνα. – 2000 Έκθεση χαρακτικής, "πινακοθήκη Πιερίδη" Αθήνα.(oμαδική). – 2001 Αίθουσα «Σκουφάς» Άρτα, ( ατομική έκθεση). – 2003 «Εικαστικός Κύκλος» χώρος τέχνης, Αθήνα, (ατομική έκθεση-κατάλογος)[1]. –2003 Πνευματικό κέντρο Ιωαννιτών,(ατομική έκθεση). – 2006 Πνευματικό κέντρο Πέρδικας- Θεσπρωτίας,( ατομική έκθεση). –2006 Έκθεση Ηπειρωτών καλλιτεχνών, Ζωσιμαία Ακαδημία, Γιάννενα. –2006 Έκθεση Ηπειρωτών καλλιτεχνών, «Ιανός», Αθήνα. 2007 «Εικαστικός Κύκλος» χώρος τέχνης, Αθήνα, (ατομική έκθεση-κατάλογος).[2] –2007 KΩΣ. ”Ιπποκράτεια 2007” αίθουσα “Θαλασσινός” (ατομική έκθεση). – 2007 Γκαλερί “AMYMΩNH” -Γιάννενα, (ατομική έκθεση). –'2008'– Αρχαιολογικό. Μουσείο ¨Αρτας, " Θ.Παπαγιάννης – Β.Σταύρου" – 2009 Ζωσιμαία Ακαδημία Ιωαννίνων –«αναδρομή 1968-2009» ατομική αναδρομική έκθεση. (κατάλογος). –2009 Πανελλήνια έκθεση. χαρακτικής, Αθήνα. & Θεσσαλονίκη –2009 Προβολή ντοκιμαντέρ "το βλέμμα του ζώου", στα φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και Χαλκίδας.- -2010 “chryssothemis gallery" ατομική έκθεση ζωγραφικής, – 2010 Δημοτική Πινακοθήκη Κέρκυρας –«μικρή αναδρομική» (κατάλογος).[3] – 2012 –ΑΘΑΜΑΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ – Έκθεση έργων των καλλιτεχνών Άννας, Βασίλη και Σοφίας Σταύρου[4] – 2014 Άρτα – πινακοθήκη “Γ.Μόραλης’ μικρή αναδρομική. [5]– 2015 – Γιάννενα – πνευματικό κέντρο [6]– μικρή αναδρομική. κ.ά.
κείμενα - δημοσιεύσεις[7]
1981.ΕΡΤ–«Περισκόπιο» η Ελληνική χαρακτική.- 1981. - Χρύσανθος Χρήστου: «Eλληνική χαρακτική»,έκδ Ιονική Τράπεζα.- 1999, «η ζωγραφική του Βασίλη Σταύρου», (κατάλογος έκθεσης). - 2003 «Το μεγαλείο του ασήμαντου» (κατάλογος έκθεσης), Μπία Παπαδοπούλου.- 2003, ΕΡΑ3 “Ξενοδοχείο Βαλκάνια” (συνέντευξη) Γιώργος Χρονάς. - ΕΡA 4 (συνέντευξη) Αγνή Στρουμπούλη. - 2003. Περιοδικό ¨Απειρος Χώρα, Mάρτιος. - 2007, «Φωτοτροπικό απείκασμα »[8] (κατάλογος-παρουσίαση έκθεσης) Αθηνά Σχινά και Παναγιώτης Νούτσος. - 2007, «Εικαστικός Κύκλος»- «το βλέμμα του ζώου »-παρουσίαση έκθεσης. - 2007 Π. Νούτσος “¨Ό,τι έχει προηγηθεί, μπορεί και να μας καθορίζει”, “Νέοι αγώνες”Hπείρου. - “Οδός Πανός”. - 2007 περ.”Μανδραγόρας”,τεύχος 137 (Ιωάννα Ασμάνη) [9]. - 2007 περ.”Μανδραγόρας”, τεύχος 36 .(Κ.Κρεμμύδας). - Αρτα TV, “αποχρώσεις”, (συνέντευξη Άντα Καραβασίλη). - 2007 ¨Αννα Δερέκα - εφημ. “Νέοι Αγώνες” Hπείρου, συνέντευξη. -2008 Θάνος Χρήστου, Μάρτης, ¨Αρτα ,”Θ.Παπαγιάννης – Β.Σταύρου”, παρουσίαση έκθεσης - ¨Αγγελος Πανάγου, “Το βλέμμα του ζώου “ προβολή ντοκιμαντέρ. - 2009, φεστιβάλ κινημ/φου Θεσ/νίκης[10] - 2008 Π. Νούτσος“ Προστρίψεις” εκδόσεις “Ελληνικά γράμματα” - 2009 Θάνος Χρήστου ”αναδρομή 1968-2009” Ακαδημία Ιωαννίνων -παρουσίαση έκθεσης - 2009 Π. Νούτσος “ αναδρομή 1968-2009” Ακαδημία Ιωαννίνων.- παρουσίαση έκθεσης - 2009 Ν. Μαστροπαύλος[11] -“Το Ηπειρώτικο τραγούδι του Β.Σταύρου”-(κατάλογος έκθεσης). - 2009 Ελένη Μάργαρη “βίωμα-σκέψη-τεχνική” -κατάλογος έκθεσης. - 2009 Χρισ.Βούλγαρη, περ.”Eπιλογές” τ.66. - 2009 Περ. “Μανδραγόρας” τ.41. Κ.Κρεμμύδας -2010 Μαρία Μελέντη –Κέρκυρα--Κατάλογος έκθεσης. - 2012 Ν.Μαστροπαύλος – εφημ. «Το Βήμα’. κ.ά.
Κείμενα
1995 Χρύσανθος Χρήστου [12] -2003 Μπία Παπαδοπούλου [1] - 2006 Άγγελος Πανάγου[13] - 2007Αθηνά Σχινά - 2007 Παναγιώτης Νούτσος - 2007 Ιωάννα Ασμάνη - 2009 Ελένη Μάργαρη - 2009 Θάνος Χρήστου - 2010. Mαρία Μελέντη [2] [14] - 2009 Χριστίνα Βούλγαρη[15] -2009 Νίκος Μαστροπαύλος[16]
Παραπομπές
Παπαδοπούλου, Μπία. «"Το μεγαλείο του ασήμαντου"κατάλογος έκθεσης» (PDF). Αθαμανικό κέντρο τέχνης.
Σχινά Αθηνά. «"Φωτοτροπικό απείκασμα"-κείμενο καταλόγου -ομιλία» (PDF). Αθαμανικό κέντρο τέχνης.
Μελέντη, Μαρία. «Πινακοθήκη Κέρκυρας».
«Έκθεση -Βασίλης, Άννα και Σοφία Σταύρου». Αθαμανκό κέντρο τέχνης.
«Άρτα, έκθεση -μικρή αναδρομή». Αθαμανικό Κέντρο Τέχνης.
«Γιάννενα, έκθεση -μικρή αναδρομή». Αθαμανικό κέντρο τέχνης.
«Βιογραφία -δημοσιεύσεις» (PDF). Αθαμανικό κέντρο τέχνης.
«"Φωτοτροπικό Απείκασμα" - κείμενο καταλόγου» (PDF). Αθαμανικό κέντρο τέχνης.
«Περιοδικό "Οδός Πανός" Ιωάννα η Ασμάνη» (PDF). Αθαμανικό κέντρο τέχνης.
Πανάγου Άγγελος. «11ο Φεστιβάλ ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης». Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου.
«Εκθέσεις- πολιτισμός». Γιάννενα πόλις των ευεργετών.
«"το Βήμα" Α.Κωτίδης».
«TDF11 - Τμήματα Προγράμματος». Ανακτήθηκε στις 2018-01-05.
«wikipedia».
Χριστίνα Βούλγαρη. «"Αναδρομή στα έργα, αναδρομή στη φύση μας"κείμενο, περ .Επιλογές» (PDF). Αθαμανικό κέντρο τέχνης.
«ΓΙΑΝΝΕΝΑ ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΕΥΕΡΓΕΤΩΝ». www.giannena-e.gr. Ανακτήθηκε στις 2018-01-05.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
