Ο Τίμων ο Φλιάσιος ήταν σκεπτικός φιλόσοφος, που γεννήθηκε περί το 320/15 π.Χ. και πέθανε κατά το 230 π.Χ. Είναι μαθητής του Στίλπωνα, καθώς και του Πύρρωνα, ιδρυτή του σκεπτικισμού. Ο Τίμων ταξίδεψε στον Ελλήσποντο και αλλού, διδάσκοντας ρητορική και φιλοσοφία. Έχουν διασωθεί λίγα έργα του, τα περισσότερα εξ αυτών: κωμωδίες, δράματα και έπη.

Τίμων ο Φλιάσιος

Η Ζωή του

Οι περισσότερες πληροφορίες που έχουν διασωθεί για τη ζωή του Τίμωνος, είναι γνωστές από τον Διογένη τον Λαέρτιο.

Σε νεαρή ηλικία χάνει τους γονείς του και ασχολείται με τον δραματικό χορό, αλλά, στη συνέχεια, αλλάζει γνώμη και φεύγει για τα Μέγαρα, κατευθυνόμενος προς στον Στίλπωνα. Επέστρεψε ξανά στην πόλη του, αφού υπήρξε μαθητής του Στίλπωνα, και νυμφεύτηκε. Κατόπιν, μαζί με τη γυναίκα του, πήγε στον Πύρρωνα, στην Ήλιδα. Εκεί, μαθήτευσε με τον Πύρρωνα, μέχρι που απέκτησε παιδιά. Τον πρωτότοκο γιο του, Ξάνθο, τον έκανε ιατρό και του κληροδότησε την περιουσία του. Ο Τίμων, ανήμπορος να εξασφαλίσει τα προς το ζην, κατέφυγε για τον Ελλήσποντο και την Προποντίδα. Όταν δίδαξε στην Χαλκηδόνα, ως σοφιστής, αυξήθηκε το κύρος του. Αφότου απέκτησε οικονομική άνεση, πορεύθηκε προς στην Αθήνα, όπου και παρέμεινε μέχρι και τον θάνατό του, ενώ πέρασε κι ένα μικρό διάστημα από τη Θήβα.

Ο Τίμων ανέπτυξε σχέσεις με σύγχρονούς του ποιητές όπως τον Αιτωλό, τον Άρατο, αλλά και επιφανείς όπως τον Αντίγονο, τον Πτολεμαίο, οι οποίοι τον τίμησαν και με το παραπάνω.

Το έργο του

Τα πεζά του έργα είναι άγνωστα. Η φήμη του προέρχεται από τα ποιήματά του, μεταξύ άλλων συνέθεσε έπη, σατιρικά, δράματα, 36 κωμωδίες. Περισσότερο γνωστά ήταν οι «Σίλλοι» του, στα οποία αφηγείται, ένα φανταστικό ταξίδι του στον Άδη. Από αυτό το έργο έχουν σωθεί 140 στίχοι.

Μεταξύ άλλων συνέγραψε και διδακτικά ποιήματα, φανταστικών παραστάσεων σε ελεγειακό μέτρο, με τίτλο «Ινδαλμοί» .

Πηγές

Βασική Παγκόσμιος Εγκυκλοπαίδεια, ΧΑΡΗ ΠΑΤΣΗ, τόμος 12. (σελ, 223) (1967)
Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν, "ΗΛΙΟΥ", τομος Το Αρχαίον Ελληνικόν Πνεύμα, (σελ, 525) (1975)
ΔΙΟΓΕΝΗΣ ΛΑΕΡΤΙΟΣ Βίοι Φιλοσόφων Πύρρων και Τίμων Η γέννηση του Σκεπτικισμού, του Αγνωστικισμού και της θεωρίας της Σχετικότητας (σελ, 24-25)

Εγκυκλοπαίδεια Φιλοσοφίας

Έλληνες