.
Ο Θόδωρος Μάγγος (1877-1942) ήταν συνδικαλιστής, πρόεδρος του σωματείου των Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων και της Ομοσπονδίας Ηλεκτρισμού, ηγετικό στέλεχος του ΣΕΚΕ και μετέπειτα του ΚΚΕ και πέθανε στην Ακροναυπλία το 1942.
Βιογραφικά στοιχεία - Στην ηγεσία του ΣΕΚΕ
Ο Θόδωρος Μάγγος γεννήθηκε το 1877. Απο τα νεανικά του χρόνια εντάχθηκε σε Σοσιαλιστικούς Ομίλους που υπήρχαν στην Αθήνα και τον Πειραιά. Εμπνεόμενος από την Οχτωβριανή Επανάσταση ασπάστηκε την κομμουνιστική ιδεολογία του Μαρξισμού-Λενινισμού και το 1918 εντάχθηκε στο ΣΕΚΕ. Ήταν υπέρμαχος της μπολσεβικοποίησης και το Νοέμβριο του 1922 στο 1ο Έκτακτο Συνέδριο του ΣΕΚΕ έγινε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής.[1] Στο Συνέδριο αυτό αναθεωρήθηκε η θέση του κόμματος "περί μακράς νομίμου υπάρξεως" και το ΣΕΚΕ επανήλθε στις επαναστατικές του θέσεις.
Επίσης, ήταν αντιπρόσωπος του κόμματος στο πέμπτο συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς (ΚΔ) στη Μόσχα τον Ιούνιο του 1924, μαζί με τον Παντελή Πουλιόπουλο και τον Σεραφείμ Μάξιμο.[2] Στο Συνέδριο αυτό η ΚΔ έθεσε το θέμα για την "Ανεξάρτητη Μακεδονία και Θράκη", το λεγόμενο "Μακεδονικό", που ταλαιπώρησε το ΚΚΕ για μια δεκαετία τουλάχιστον.
Συνδικαλιστική δράση - Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ηλεκτρισμού
Ο Θόδωρος Μάγγος εργάστηκε για χρόνια στον Ηλεκτρικό Σιδηρόδρομο Αθηνών Πειραιώς (ΗΣΑΠ). Η πρώτη ώθηση του συνδικαλιστικού κινήματος στον Ηλεκτρικό Σιδηρόδρομο δόθηκε από τον πυρήνα του ΚΚΕ που οργανώθηκε στον ΗΣΑΠ με επικεφαλής τον Μάγγο που έγινε και πρόεδρος του Σωματείου. Σαν πρόεδρος είχε κατορθώσει να μαζικοποιήσει το Σωματείο και να ενώσει όλο το προσωπικό. Το Σωματείο είχε κάνει πολλούς αγώνες, οι οποίοι είχανε μεγάλη επίδραση γενικότερα στο εργατικό κίνημα εκείνης της εποχής. Επίσης ο Μάγγος έγινε και πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ηλεκτρισμού.
Ο Μάγγος για τη συνδικαλιστική του δράση πολλές φορές διώχθηκε από τη δικτατορία του Πάγκαλου καθώς και από την κυβέρνηση του Βενιζέλου αλλά και των Τσαλδάρη-Κονδύλη με βάση το νόμο "περί Ιδιωνύμου αδικήματος". Τελικά ο Γενικός Διευθυντής των ΕΗΣ[3] και εκπρόσωπος του ιδιωτικού κεφαλαίου στους Ηλεκτρικούς Σιδηροδρόμους κατόρθωσε να εξουδετερώσει τον πυρήνα του ΚΚΕ και ο Μάγγος βρέθηκε στις φυλακές. Από τότε οι αγώνες του σωματείου ατόνησαν.
Στην Ακροναυπλία
Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας Μεταξά ο Μάγγος συνελλήφθηκε, την άνοιξη του 1937 εκτοπίστηκε στην Ακροναυπλία και το 1941 παραδόθηκε από το μεταξικό καθεστώς μαζί με τους υπόλοιπους πολιτικούς κρατούμενους στους Γερμανούς.[4] Το Μάιο του 1942 πέθανε από πείνα, έγκλειστος στην Ακροναυπλία. Ο Μάγγος ήταν πολύ αγαπητός στους συγκρατούμενούς του για τους πολυετείς αγώνες του, την συνεπή ιδεολογία του, τον εύθυμο χαρακτήρα του, τα χωρατά του, την κιθάρα που έπαιζε και όλοι τον αποκαλούσαν "Μπαρμπα-Θόδωρο". Ο θάνατος του γηραιού αγωνιστή Μάγγου από πείνα συγκλόνισε τους συντρόφους του στην Ακροναυπλία.[5]
Κατά τη διάρκεια της Κατοχής στην Αθήνα πέθαναν επίσης από πείνα η γυναίκα του Μάγγου και οι δύο του κόρες.
Παραπομπές
↑ Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ, Α' Τόμος (2012), σελ.128-129
↑ Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ, Α' Τόμος (2012), σελ.149
↑ Ελληνικοί Ηλεκτρικοί Σιδηρόδρομοι
↑ Ιστορία της Αντίστασης 1940-45 (1979), σελ. 195-197
↑ Μανούσακας (1978), σελ. 217
Πηγές
Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ, Α΄τόμος 1919-1949, Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 2012
Ιστορία της Αντίστασης 1940-45, Εκδόσεις Αυλός, Αθήνα 1979
Γιάννης Μανούσακας, Ακροναυπλία: "Θρύλος και πραγματικότητα", Εκδόσεις ΔΩΡΙΚΟΣ, Αθήνα 1978
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
