Ο Θεοδόσιος Γεωργιάδης (1878-1962) ήταν διακεκριμένος μουσικοδιδάσκαλος, πρωτοψάλτης, θεολόγος, αγιογράφος, λόγιος και ιδρυτής δύο μουσικών βυζαντινών χορωδιών.

Βιογραφία

Γεννήθηκε στον Πύργο της Ανατολικής Ρωμυλίας το 1878. Έμαθε γράμματα στη πατρίδα του από τον θείο του, τον ιεράρχη Βασίλειο Γεωργιάδη. Πήγε στη Κωνσταντινούπολη και σπούδασε στη Μεγάλη του Γένους σχολή και στην Πατριαρχική Μουσική Σχολή. Έγινε ιεροψάλτης και διδάσκαλος σε πολλές εκκλησίες της Κωνσταντινούπολης. Δίδαξε θεωρία, ορθογραφία και μελοποιία στην Πατριαρχική Μουσική Σχολή. Ίδρυσε την φημισμένη χορωδία Τριακονταμελής Βυζαντινός Εκκλησιαστικός Χορός. Εγκαταστάθηκε στην Αθήνα το 1925, όπου δίδαξε βυζαντινή μουσική στο Μουσικό Λύκειο Αθηνών. Το 1944 συγκρότησε νέα χορωδία για την διάδοση της βυζαντινής μουσικής.

Απεβίωσε στην Αθήνα το 1962.

Συγγράμματα

Σύνθεσε πολλά μελουργήματα
εξέδωσε το 1955 «Υπόμνημα» 30 σελίδων
"Η Νέα Μούσα"
"Ο Βυζαντινός Μουσικός Πλούτος" (2 τόμοι)
πριν πεθάνει εργαζόταν αλλά δεν ολοκλήρωσε το μεγάλο θεωρητικό έργο με τίτλο «Νέα Μέθοδος της καθ΄ ημάς εκκλησιαστικής βυζαντινής μουσικής»

Πηγές

Τάκης Καλογερόπουλος, Λεξικό της Ελληνικής μουσικής, εκδόσεις Γιαλλελή, 2001