Ο Σταύρος Αντ. Νικολαΐδης (Νικόπολη Πόντου, 1892 - 15 Μαΐου 1967) ήταν Έλληνας ποντιακής καταγωγής εκπαιδευτικός και πολιτικός, ο οποίος υπηρέτησε ως βουλευτής Καβάλας από το 1926 ως το 1967. Συνολικά εξελέγη 9 φορές ως βουλευτής και χρημάτισε κατ' επανάληψη υπουργός σε διάφορες κυβερνήσεις.[1]
Σταδιοδρομία
Κατά τα νεανικά του χρόνια σπούδασε στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης και δίδαξε στο Ορντού και μετά στην Κριμαία. Δίδαξε στη σχολή της ελληνικής παροικίας στη Συμφερούπολη.[2] Σπούδασε επίσης Νομικά και Θεολογία στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών. Ήρθε στην Αθήνα το 1923, όπου ανέλαβε τη διεύθυνση της Σχολής Μεγαρέως. Λίγα χρόνια μετά, αποφάσισε να ασχοληθεί με τα κοινά. Εξελέγη βουλευτής Καβάλας για πρώτη φορά στις εκλογές του 1926 με την Ένωση Φιλελευθέρων και επανεξελέγη με το κόμμα των Φιλελευθέρων το 1928, το 1932, το 1933, το 1946, το 1951, το 1956 (με τη Δημοκρατική Ένωση)[3] και τέλος, το 1963 και το 1964 με την Ένωση Κέντρου.
Υπουργός
Ο Νικολαΐδης χρημάτισε υπουργός Εργασίας στην κυβέρνηση Πλαστήρα το 1945, ενώ το 1947 ήταν υπουργός Προεδρίας στην κυβέρνηση εθνικής συνεργασίας του Σοφούλη (1947-1950) και το 1949 υπουργός Δημοσίων Έργων στην ίδια κυβέρνηση και στην κυβέρνηση Διομήδη. Μερίμνησε ως υπουργός για την υδροδότηση της Αθήνας από τη Λίμνη Υλίκη.[2] Εξέδωσε συνολικά 7 βιβλία και ήταν αρθρογράφος στον Τύπο.
Παραπομπές
Απέθανε χθες ο Σταύρος Νικολαΐδης, Τα Νέα, 15/5/1967, σελ. 10.
Βιογραφικό και φωτογραφία στον ιστότοπο της Λέσχης Ποντίων Ν. Καβάλας.
Βουλή των Ελλήνων, Μητρώον Πληρεξουσίων, Γερουσιαστών και Βουλευτών. 1822-1935, Αθήνα 1986, σελ. 128, αρ. 1112. (pdf)
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
