.
Ο Σπύρος Γογγάκης (1923 – 2001) ήταν γλύπτης, ο οποίος γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1923 και πέθανε στην Αθήνα το 2001. Σπούδασε γλυπτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (Α.Σ.Κ.Τ.) της Αθήνας, από την οποία αποφοίτησε το 1955, με δάσκαλο το Μιχάλη Τόμπρο. Ακολούθως, τελειοποίησε τις σπουδές του στη Φλωρεντία και στη Ρώμη.
Η γλυπτική του Γογγάκη χαρακτηρίζεται από ακαδημαϊκή αντίληψη και μνημειακή προσέγγιση. Στα πιο σημαντικά έργα του περιλαμβάνονται:
* Επιτύμβια στήλη κόρης (1954, μάρμαρο, Νεκροταφείο Κέρκυρας)
* Επίσκοπος Βρεσθένης Θεοδώρητος (1974, χαλκός, ύψος 2,50 μ., Βαμβακό Λακωνίας)
* Ρήγας Φεραίος (1975, ύψος 2.50 μ., Λάρισα)
* Ανδριάντας Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, για τον οποίο έλαβε το Β΄ Βραβείο σε Πανελλήνιο Διαγωνισμό.
* Ανδριάντας Κωνσταντίνου Παλαιολόγου (1978, χαλκός, Μυστράς)
* Οι Τέσσερις Εποχές (μήκος 1,80 μ.)
Ο Ανδριάντας του Κωνσταντίνου Παλιολόγου στην Αθήνα
Το πιο σημαντικό ίσως έργο του Γογγάκη είναι ο μνημειακής έμπνευσης ανδριάντας του Βυζαντινού Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, ύψους 2,50 μ., που βρίσκεται στην Πλατεία Μητροπόλεως στην Αθήνα.
Ο Παλαιολόγος εικονίζεται όρθιος και ευθυτενής, με αγέρωχη κορμοστασιά και αετίσιο βλέμμα, ενώ με το δεξί του χέρι κρατά υψωμένο το σπαθί του. Ο ανδριάντας τοποθετήθηκε στη θέση αυτή το 1990, επί δημαρχίας Μιλτιάδη Έβερτ και αποτελεί αντίγραφο του ανδριάντα που βρίσκεται στο Μυστρά.
Ανάμεσα στις άλλες δημιουργίες του Γογγάκη είναι τα Ηρώα Χαβαρίου Ηλείας, Καστοριάς (1971, ύψους 3 μ.) και Πολυκάστρου (1972, ύψους 2,20 μ.). Φιλοτέχνησε επίσης 46 χάλκινες ανάγλυφες προσωπογραφίες όλων των αρχηγών του Γενικού Επιτελείου Στρατού από το 1896 (Αίθουσα Τιμών Υπουργείου Εθνικής Άμυνας), καθώς και σειρές μεταλλίων από την ελληνική ιστορία (1977 – 1978), όπως π. χ. κεφαλή του Δημόκριτου.
Ο Γογγάκης παρουσίασε το έργο του σε πανελλήνιες εκθέσεις 1957, 1959 και 1975, καθώς και στη Διεθνή Έκθεση Λισαβόνας το 1979.
Πηγές
* Στέλιος Λυδάκης: «Οι Έλληνες Γλύπτες – Η νεοελληνική γλυπτική: ιστορία – τυπολογία – λεξικό γλυπτών», τόμ. 5ος, σελ. 308 - 310, Εκδοτικός οίκος «ΜΕΛΙΣΣΑ», Αθήνα, 1981.
* Ζέττα Αντωνοπούλου: «Τα γλυπτά της Αθήνας: Υπαίθρια γλυπτική 1834 – 2004», σελ. 146, 147 & 202, α΄ έκδοση, Εκδόσεις «Ποταμός», Αθήνα, 2003.
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
