.
Αρχαίος Έλληνας κωμικός ποιητής από την Μαρώνεια της Κρήτης. Έζησε επί Πτολεμαίου του Φιλάδελφου. Θεωρήθηκε αρχηγός της άσεμνης ποίησης των "κιναιδολόγων" ή "κιναιδογράφων".
Οι κωμωδίες του, των οποίων μόνο οι τίτλοι έχουν διασωθεί, ονομάζονταν "Φλύακες" και "Κίναιδοι". Γράφτηκαν σε γλώσσα Ιωνική κι αποτελούσαν μυθολογικές παρωδίες όπως η "Εις Άδου κατάβασις", ο "Πρίηπος", η "Αμαζών" κ.ά.
Και όμως η ποίηση αυτή του Σωτάδη επαινείται γενικά από τους παλαιούς ως ευφυής και «χαρίεσσα».
Το τέλος όμως του ποιητή Σωτάδη υπήρξε οικτρό. Όταν έθιξε με τους στίχους του και αυτόν τον Πτολεμαίο, για τους γάμους του με την αδελφή του Αρσινόη, καταδιώχθηκε. Όταν όμως κατάφερε και τον συνέλαβε ο Πάτροκλος, (ο στρατηγός του Πτολεμαίου), αφού τον έκλεισε σε μολύβδινο κιβώτιο τον πόντισε στο πέλαγος.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
