Πέμυ Ζούνη

.

Η Πέμυ Ζούνη είναι Ελληνίδα ηθοποιός και πολιτικός.

Βιογραφικά στοιχεία

Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 7 Φεβρουαρίου 1956, κόρη του Λάμπρου Ζούνη. Κατοικούσε αρχικά στο Μεταξουργείο και αργότερα στο Μαρούσι.

Το 1979 αποφοίτησε από τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Παράλληλα, το 1977 παρακολούθησε την ύλη του δεύτερου έτους του τμήματος Lettres Modernes στο Πανεπιστήμιο Ναντέρ στο Παρίσι, ενώ επίσης έκανε μαθήματα πιάνου, φλογέρας και θεωρίας της μουσικής στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών. Κατά τη χρονική περίοδο 1971-1978, έκανε μαθήματα χορού, κλασικού και μοντέρνου, ενώ το 1982 αποφοίτησε από τη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου, συμμετέχοντας και σε θεατρικές παραγωγές του[1].

Γνωρίζει αγγλικά, γαλλικά και ιταλικά. Το 1981 εξέδωσε τη μετάφραση του βιβλίου του Ταχάρ Μπεν Ζελούν «Μόχα ο τρελός, Μόχα ο σοφός» (εκδ. Εξάντας).

Η πρώτη της τηλεοπτική εμφάνιση ήταν στη σειρά της ΕΡΤ "Γιάννης και Μαρία", με πρωταγωνιστές στους ομώνυμους ρόλους την ίδια και τον Ηλία Γιαννίτσο.

Το 1985, κέρδισε το βραβείο α' γυναικείου ρόλου για την ερμηνεία της στην ταινία "Μια τόσο μακρινή απουσία", μαζί με τη Θέμιδα Μπαζάκα για την ερμηνεία της στα "Πέτρινα Χρόνια"[2]. Το 1996 έκανε τη φωνή της Εσμεράλδας στην ελληνική μεταγλώττιση τη ταινίας Η Παναγία των Παρισίων. 2004 βραβεύτηκε με το έπαθλο "Μαρίκα Κοτοπούλη"[3].

Συνεργάστηκε για μια πενταετία στο θέατρο με τον Γρηγόρη Βαλτινό[4]. Η πρώτη της σκηνοθετική απόπειρα ήταν με το έργο "Το τέλος του καλοκαιριού" του Γιώργου Ηλιόπουλου. Έχει επίσης ασχοληθεί και με το τραγούδι, ενώ έχει δανείσει τη φωνή της σε πολλές παραγωγές στον κινηματογράφο και την τηλεόραση, όπως για τις δυο ταινίες του Θεόδωρου Αγγελόπουλου "Αιωνιότητα και μια μέρα" και "Το βλέμμα του Οδυσσέα", διαφημιστικά σποτ και σε εκφωνήσεις για το πρόγραμμα του Mega Channel.

Είναι καλλιτεχνική διευθύντρια στη δραματική σχολή του Βασίλη Διαμαντόπουλου, είναι Πρόεδρος του Σωματείου Εκφωνητών Ελλάδος. Υπήρξε υποψήφια με το ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ το 2004[5], ενώ εκλέχτηκε δημοτική σύμβουλος στον Δήμο Αθηναίων με τον συνδυασμό "Όμορφη Πόλη"[6] το 2002 και με τον συνδυασμό "Η Αθήνα αλλάζει" το 2006[7].

Έχει παντρευτεί δυο φορές κι έχει μια κόρη, την Ελεονώρα.

Συμμετοχές
Κινηματογράφος

Φωνή Αιγαίου (2004)
Μια υπέροχη μέρα (2003)
ES.PRESS.O (2002)
Μια αιωνιότητα και μια μέρα (1998)
Ο αδελφός μου κι εγώ (1997)
Κόκκινη μαργαρίτα (1990)
Κλειστό κύκλωμα (1989)
Απουσίες (1987)
Ήταν ένας ήσυχος θάνατος (1986)
Μια τόσο μακρινή απουσία (1985)
Αξέχαστες βραδιές (1984)
Ραντεβού (1984)

Τηλεόραση

Ακριβή μου Σοφία 1990|1990 ΕΤ1

Βαμμένος ήλιος 1996|1996 ΑΝΤ1

Γιάννης και Μαρία 1982|1982 ΕΡΤ

Γυναίκες (1992) 1992|1992 Mega

Δρόμοι της πόλης: Δραπέτης 1995|1995 ΑΝΤ1

Δυο μέρες μόνο 2005|2005 Mega

Επιφάνεια 2001|2001 Mega

Η γυναίκα στη μονόπρακτη κωμωδία 1984|1984 ΕΡΤ2

Κλείσε τα μάτια 2002|2002 Mega

Κόκκινη κλωστή 2002|2002 ΕΤ1

Κόκκινος κύκλος : Κάθοδος 2000|2000 Alpha

Ο γάμος (1985) 1985|1985 ΕΡΤ

Οι δικηγόροι της Αθήνας 1994|1994 Star

Οι μεν και οι δεν 1993|1993 ΑΝΤ1

Οι φιλενάδες 1993|1993 ΑΝΤ1

Προς Οφρύνιο 1984|1984 ΕΡΤ

Πρόβα νυφικού 1995|1995 ΑΝΤ1

Στενές επαφές τρύπιου τοίχου 1991|1991 ΕΤ1

Τμήμα ηθών: Μαργαρίτα 1994|1994 ΑΝΤ1

Το κόκκινο δωμάτιο: Μια νύχτα στην Αθήνα 2005|2005 Mega

Το νερό της βροχής 1983|1983 ΕΡΤ

Φανή 1989|1989 ΕΤ1

Χωρίς φλας 1983|1983 ΕΡΤ

Θέατρο

Οθέλλος
Τρωάδες
Ορέστης
Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας
Ηλέκτρα
Ανθή
Οργισμένα νιάτα
Θρίαμβος του Έρωτα
Επικίνδυνες σχέσεις
Η μικρή μας πόλη
Η Όπερα της Πεντάρας
Το στοίχημα
Η λέσχη
West Side Story
Εξ επαφής
Τρεις Μέρες Βροχή
Ποιος φοβάται την Βιρτζίνια Γουλφ
Ανδρομάχη
Λεωφορείον ο Πόθος
Η Μαργαρίτα Γκωτιέ ταξιδεύει απόψε
Το σπίτι φεύγει
Τα πρόσωπα του έρωτα (μουσική παράσταση)
Νύχτα ξανά (μουσική παράσταση)
Μια νύχτα με τον Σαίξπηρ
Ωραίος αδιάφορος
Ανθρώπινες φωνές
Αιώνες μακριά από την Αλάσκα (& σκηνοθεσία)
Τα μυστικά της αποτυχίας μου (σκηνοθεσία)
Το τέλος του καλοκαιριού (σκηνοθεσία)
Μια ωραία και πιστευτή ιστορία (σκηνοθεσία)
Τραγωδία εν κρανίω (σκηνοθεσία)
Amor y muerte (σκηνοθεσία)

Δισκογραφία

Πρόβα Νυφικού
Παλίρροια
Χρυσόχαρτο
Του Κόσμου οι Καληνύχτες

Παραπομπές

↑ Αρχείο του Εθνικού Θεάτρου
↑ Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1985
↑ Θεατρικό Μουσείο - Θεατρικά Έπαθλα
↑ Μυρτώ Λοβέρδου (98/10/25). Γρηγόρης Βαλτινός-Πέμυ Ζούνη. Τέχνες-Καλλιτέχνες. Το Βήμα. Ανακτήθηκε στις 09/03/11.
↑ Πάνος Σώκος (04/02/12). Πολυπολιτικό ψηφοδέλτιο. Ελευθεροτυπία. Ανακτήθηκε στις 09/03/11.
↑ Ζούνη, Μόρτζος, Πιατάς στην Ομορφη πόλη. Hellenic Radio (ΕΡΑ). 02/04/10. Ανακτήθηκε στις 09/03/11.
↑ Δημοτικοί σύμβουλοι - Δήμος Αθηναίων

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επίσημη ιστοσελίδα
Πέμη Ζούνη στην imdb
Η ηθοποιός στο cine.gr
Fan club
Συνέντευξη της ηθοποιού - Ελευθεροτυπία
Συνέντευξή της ατο 10percent.gr
Πέμη Ζούνη, βιογραφικό και προσωπικές αρθρογραφίες της ηθοποιού στον ιστότοπο Aixmi.gr