.
Ό Πάνος Αραβαντινός ( Κέρκυρα 1884 - Παρίσι 4 Δεκεμβρίου 1930) – ήταν Έλληνας και Γερμανός ζωγράφος και σκηνογράφος όπερας.
Βιογραφία
Αξιωματικοί της Εθνοφυλακής και της Πανεπιστημιακής Φάλαγγας κατά τη μεσοβασιλεία 1862–1863 έργο του Αραβαντινού
Ο Πάνος Αραβαντινός γεννήθηκε το 1884 στο νησί της Κέρκυρας, αλλά μεγάλωσε στην Αθήνα. Ξεκίνησε τις σπουδές του παρακολουθώντας απογευματινά μαθήματα Ζωγραφικής στο Πολυτεχνείο. Συνέχισε τις σπουδές του στη Βασιλική Ακαδημία Καλών Τεχνών του Βερολίνου, από όπου αποφοίτησε με άριστα. Συνέχισε τις σπουδές του στο Παρίσι, όπου συναντήθηκε με τον Δημήτριη Γαλάνη, με την βοήθεια του οποίου άρχισε να δημοσιεύει σκίτσα του στα γαλλικά περιοδικά. Το 1908 επέστρεψε στην Αθήνα. Εδώ συνάντησε τον συνθέτη Σπύρο Σαμαρά. Ο Αραβαντινός δημιουργησε σκηνικά και κοστούμια για έναν αριθμό παραστάσεων.Ανάμεσά τους ήταν η γνωστή τότε επιθεώρηση «Ξιφίρ Φαλέρ». Ο Αραβαντινός δημιουργήσει σκηνικά και κοστούμια για 3 οπερέτες του Σαμαρά (τα σκηνικά για την οπερέτα «Ο πόλεμος στον πόλεμο" είχαν κατασκευαστεί στη Γερμανία, προκαλώντας το θαυμασμό και το ενδιαφέρον για το έργο του Αραβαντινού). Το 1910 ο Αραβαντινός κέρδισε το βραβείο για το έργο «Το προσκύνημα των Μάγων» απο τις Ακαδημίες του Βερολίνου και Μόναχο. Το 1912 Αραβαντινός επέστρεψε στην Ελλάδα και πήρε μέρος στις μάχες στα μέτωπα των Βαλκανικών πολέμων. Ως εκ τούτου, διορίστηκε για να σχεδιάσει στολές του στρατού. .[1]
Zafeiris Matsas, P. Valaoritis, Children in Courtyard,
Scene from the "magic" garden of the palace, Landing in America, Tales of Hoffman,
Στη Γερμανία
Η πολιτική αναταραχή που συνδέονταν με τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και ο Εθνικός Διχασμός τον οδήγησε στην απόγνωση. Ως αποτέλεσμα πήγε στην Ελβετία, όπου δούλεψε ως ζωγράφος πορτρέτου. Το 1917 εγκαταστάθηκε στη Γερμανία. Η Όπερα του Μονάχου ανακοίνωσε διαγωνισμό για τα σκηνικά της όπερα του Ριχάρδου Στράους "Μια γυναίκα χωρίς σκιά." Ο Αραβαντινός αποφάσισε να λάβει μέρος στο διαγωνισμό, παρά το γεγονός ότι συμμετείχαν εξέχοντες Γερμανοί σκηνογράφοι , και κέρδισε το πρώτο βραβείο. Μετά απο αυτό , δημιούργησε τα σκηνικά για άλλες παραστάσεις της Όπερα του Μονάχου. Στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στο Βερολίνο, όπου πέραν των άλλων παραστάσεων όπερας έχει δημιουργήσει σκηνικά για τον "Ιπτάμενο Ολλανδό" και "Τριστάνο και Ιζόλδη». Το 1921 το γερμανικό Γραφείο Ευρεσιτεχνιών του απένειμε βραβέιο για τα αρχιτεκτονικά του σχέδια για τα δημόσια θέατρα και αίθουσες συναυλιών, και η Κρατική Όπερα του Βερολίνου τον διόρισε ως καλλιτεχνικό της διευθυντή. Χάρη στον Αραβαντινό ο Δημήτρης Μητρόπουλος έγινε ο μαέστρος της Όπερας του Βερολίνου. Το 1926, Αραβαντινός έλαβε τον τίτλο του «Καλλιτεχνικού Συμβουλου» των γερμανικών θεάτρων . Λίγο πριν το θάνατό του Αραβαντινός κλήθηκε να εργαστεί στο Εθνικό Θέατρο της Ελλάδας. Ο Αραβαντινός αποδέχθηκε την πρόσκληση, αλλά πέθανε στο Παρίσι λόγο γρίπης στις 4 Δεκεμβρίου 1930 [2]
Ο Αραβαντινός κληροδότησε 1300 απο τα έργα του - πίνακες, τρισδιάστατες μακέτες, σκηνικά και μικρογραφίες, κοστούμια, σκίτσα, αφίσες, πορτρέτα - στον δήμο του Πειραιά. Η έκθεση βρίσκεται στο Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά και αποτελεί το Μουσείο Ζωγραφικής και Σκηνογραφίας Πάνου Αραβαντινού .[3]
Πηγές
Κωνσταντίνος Χέλμης, «Ο σκηνογράφος Πάνος Αραβαντινός και η δραστηριότητά του στην Κρατική Όπερα του Βερολίνου (1919-1930)», εκδ. Ροδακιό, ISBN 978-960-8372-30-6
Αναφορές
↑ http://www.athensnews.gr/old_issue/12984/8822
↑ http://www2.rizospastis.gr/story.do?id=6509969&publDate=29/10/2011
↑ http://www.pireasnet.gr/Default.aspx?tabid=257
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
