Ο Παναγιώτης (Παναγής) Παπαληγούρας (Ιούνιος 1917- 5 Μαΐου 1993) του Αναστασίου ήταν Έλληνας πολιτικός που διετέλεσε πολλές φορές υπουργός και μία φορά Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος.
Γεννήθηκε στην Κέρκυρα τον Ιούνιο του 1917, σπούδασε νομικά και πολιτικές και οικονομικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας (1936) και αναγορεύτηκε διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Γενεύης (1940). Στη διάρκεια του Β' Π.Π. πολέμησε στη Μέση Ανατολή ως έφεδρος ανθυπολοχαγός.
Πολιτική σταδιοδρομία
Μετά την απελευθέρωση ασχολήθηκε με την πολιτική και εκλέχθηκε, το 1946, βουλευτής Αργολίδας και Κορινθίας με το Εθνικόν Ενωτικόν Κόμμα όπου και διορίστηκε γενικός γραμματέας του υπουργείου Εφοδιασμού. Επανεξελέγη βουλευτής με τον Ελληνικό Συναγερμό το 1951 και το 1952. Στη συνέχεια εντάχθηκε στην ΕΡΕ εκλεχθείς και πάλι βουλευτής.
Το 1958 διαφωνώντας με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή μαζί με άλλους βουλευτές της ΕΡΕ ίδρυσαν νέο κόμμα με την επωνυμία "Νέα Πολιτική Κίνηση", στο οποίο προσχώρησαν και βουλευτές του Κέντρου. Σημαντικά στελέχη της κίνησης εκείνης ήταν ο Γεώργιος Ράλλης, ο Στέφανος Χ. Στεφανόπουλος, ο Γεώργιος Μαύρος, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ο Ιωάννης Ζίγδης κ.ά.
Το 1961 ο Παπαληγούρας επανήλθε στην ΕΡΕ υπό τη σημαία της οποίας συνέχισε να εκλέγεται συνεχώς μέχρι το 1967. Στις κυβερνήσεις της ΕΡΕ υπό τον Κ. Καραμανλή διετέλεσε υπουργός Εμπορίου και Βιομηχανίας (1956-1958), και υπουργός Συντονισμού (1961-1963) και υπουργός Εθνικής Άμυνας (Απρίλιος 1967, βραχύβια κυβέρνηση Π. Κανελλόπουλου).
Κατά το πραξικόπημα που ακολούθησε στις 21 Απριλίου του 1967 συνελήφθη και κρατήθηκε σε ξενοδοχείο στο Πικέρμι και στη συνέχεια τέθηκε σε κατ΄ οίκο περιορισμό. Μετά τη πτώση της Χούντας διορίστηκε διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος (1974) καθώς και υπουργός Συντονισμού επί Νέας Δημοκρατίας.
Υπουργοποιήσεις
Διατέλεσε Υφυπουργός και Υπουργός Εμπορίου και Υπουργός Συντονισμού με την κυβέρνηση του Αλεξάνδρου Παπάγου[1]. Με την ΕΡΕ του Κωνσταντίνου Καραμανλή διατέλεσε Υπουργός Εμπορίου[2] μέχρι την παραίτησή του λόγω της διαφωνίας του με τον Κ. Καραμανλή για τον εκλογικό νόμο που χρησιμοποιήθηκε για τις εκλογές του 1958 όπου δεύτερο κόμμα αναδείχθηκε η ΕΔΑ [3]. Στις εκλογές του 1958 κατέβηκε ως υποψήφιος με το Λαϊκό Κόμμα. Αργότερα διατέλεσε σε διάφορες κυβερνήσεις Υπουργός Συντονισμού[4] και Υπουργός Εθνικής Άμυνας[5], μέχρι την 21 Απριλίου 1967 όπου φέρονταν να αιφνιδιάστηκε από τους επίορκους συνωμότες αξιωματικούς που είχαν σχεδιάσει το πραξικόπημα εν' αγνοία του, αν και ο τύπος τότε προλείανε το έδαφος. Μετά την μεταπολίτευση διορίστηκε Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος από τον Αύγουστο έως τον Οκτώβριο του 1974 [6] και αργότερα πολιτεύθηκε με την Νέα Δημοκρατία και διατέλεσε Υπουργός Συντονισμού[7] και Υπουργός Εξωτερικών[8] στις δύο κυβερνήσεις του Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Τιμές
Εκπροσώπησε την Ελλάδα σε πολλά διεθνή συνέδρια και συσκέψεις. Τιμήθηκε με το αριστείο ανδρείας, Εξαιρέτων Πράξεων, Πολεμικό Σταυρό, Χρυσό Σταυρό Γεωργίου Α΄ μετά ξιφών, από τον Βασιλέα Παύλο, και από θέσεως υπουργού Εξωτερικών με το Μεγαλόσταυρο της Γερμανίας, το Μεγαλόσταυρο της Γαλλίας, της Ιταλίας κ.ά. Ήταν μόνιμος κάτοικος Αθηνών και μιλούσε επίσης γαλλικά, γερμανικά και αγγλικά. Πέθανε το 1993 σε ηλικία 76 ετών.
Οικογένεια
Ο γιος του Αναστάσης Παπαληγούρας είναι βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας και πρώην Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής.
Παραπομπές
Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης, Διορισμοί και Παραιτήσεις Υπουργών [1]
Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης, Διορισμοί και Παραιτήσεις Υπουργών [2]
1946-1967: 21 χρόνια αμερικανικών «εκλογικών» επεμβάσεων του Αλέξη Παπαχελά, Το ΒΗΜΑ, 12/03/2000, σελ. A24
Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης, Διορισμοί και Παραιτήσεις Υπουργών [3]
Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης, Διορισμοί και Παραιτήσεις Υπουργών [4]
Διοικητές της Τράπεζας της Ελλάδος [5], ανακτήθηκε 3 Μαΐου 2007
Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης, Διορισμοί και Παραιτήσεις Υπουργών [6]
Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης, Διορισμοί και Παραιτήσεις Υπουργών [7]
Επιπλέον ανάγνωση
Παναγής Παπαληγούρας του Aντώνη Kαρκαγιάννη, Καθημερινή, 02 Νοε 2002
Συλλογικό έργο, Μαρτυρίες μνήμης για τον Παναγή Παπαληγούρα, ΕΣΤΙΑ, 2001, ISBN 960-05-0971-9
Στρογγύλης Απόστολος, Παναγής Παπαληγούρας: Ο Ευρωπαίος πολιτικός, Εκδόσεις ΟΔΥΣΣΕΑΣ, 1995, ISBN 960-210-228-4
Μιχάλης Ψαλιδόπουλος, «Από τον Λόγο στην Πράξη: Ο Π. Παπαληγούρας και η συμβολή του στην οικονομική πολιτική», στο του ιδίου, Πολιτική οικονομία και Έλληνες διανοούμενοι. Μελέτες για την ιστορία της οικονομικής σκέψης στη σύγχρονη Ελλάδα, εκδ. Τυπωθήτω. Αθήνα, 1999, σελ. 209-238
Αντώνης Μακρυδημήτρης, Οι υπουργοί των εξωτερικών της Ελλάδας 1829-2000, εκδ.Καστανιώτης, Αθήνα, 2000, σελ.107
Πηγές
"Who's Who 1979" σελ. 527-528
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
