.
Ο Πάμφως ο Αθηναίος, ή Πάμφος, ήταν αρχαίος Έλληνας ποιητής, νεότερος του Ωλήν και πολύ προγενέστερος του Ομήρου, κατά τον Παυσανία και συνεπώς σχεδόν μυθικό πρόσωπο. Ο Πάμφως έγραψε κυρίως θρησκευτικούς ύμνους. Ξεχωρίζουν ο ύμνος του προς τη Δήμητρα, που προοριζόταν για τα Ελευσίνια μυστήρια, και οι ύμνοι προς την Άρτεμη, τον Ποσειδώνα, τον Δία, τον Έρωτα, γραμμένο ειδικά για τους Λυκομίδες της Αττικής, και τις Χάριτες. Επίσης, ο «Οιτόλινος», θρησκευτικό άσμα για την απώλεια του Λίνου, το οποίο αργότερα το μιμήθηκε και η Σαπφώ.Ποιήτρια συναγωνιζόμενη τη Σαπφώ
Ορισμένα αποσπάσματα που θεωρούνται ως προερχόμενα από τα ποιήματα του Πάμφου θεωρεί ο Μάας ότι ανάγονται στην ελληνιστική εποχή.
Πηγές
* Πάπυρος Λαρούς Μπριττάνικα τ.48ος, σ.48
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
