.
Ο Νίκος Χατζηκυριάκος Γκίκας (26 Φεβρουαρίου 1906 - 3 Σεπτεμβρίου 1994) ήταν σημαντικός Έλληνας ζωγράφος, γλύπτης, χαράκτης, εικονογράφος, συγγραφέας και ακαδημαϊκός. Διετέλεσε καθηγητής στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και ιδρυτικό μέλος του ελληνικού τμήματος της "AICA" (Association Internationale des Critiques d’Art, Διεθνής Ένωση Κριτικών Τέχνης).[1]
Σπίτια σε ξηρό τόπο, 1978
Ακρυλικό σε μουσαμά, 139 x 175 cm
(Δωρεά του καλλιτέχνη, Αρ. έργου: Π.7346)
Μόνιμη συλλογή της Εθνικής Πινακοθήκης, Αθήνα.
Σύντομη βιογραφία
Ο Νίκος Χατζηκυριάκος Γκίκας γεννήθηκε στην Αθήνα στις 26 Φεβρουαρίου 1906. Πατέρας του ήταν ο καταγόμενος από τα Ψαρά αξιωματικός του Βασιλικού Ναυτικού Αλέξανδρος Χατζηκυριάκος. Μητέρα του η Ελένη Γκίκα, της γνωστής οικογένειας Γκίκα, η οποία είχε εγκατασταθεί στην Ύδρα. Ο μικρός Νίκος βρισκόταν κάθε καλοκαίρι στο νησί και αυτή η διαμονή του επηρέασε την καλλιτεχνική του δημιουργία. Οι γονείς του, με την παραίνεση του σχολείου του, στο οποίο είχε απαλλαγεί από το μάθημα της ιχνογραφίας λόγω εξαίρετων επιδόσεων, αντιλαμβανόμενη το ταλέντο του νεαρού τον έστειλε να μαθητεύσει αρχικά κοντά στον Βασίλη Μαγιάση (1917) και, το 1921, στον Κωνσταντίνο Παρθένη.[2]
Νίκος Χατζηκυριάκος Γκίκας (1906 - 1994)
Κηφισιά, 1973
Ακρυλικό σε χαρτί, 132 x 472 cm
Δωρεά του καλλιτέχνη, Αρ. έργου: Π.7343
Μόνιμη συλλογή της Εθνικής Πινακοθήκης, Αθήνα.
Το 1922 ολοκληρώνει τις εγκύκλιες σπουδές του στο Λεόντιο Λύκειο και αρχικά εγγράφεται στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.[3] Το 1923 εγκαταλείπει τη Σχολή και την Αθήνα, μετοικώντας για σπουδές στο Παρίσι, όπου εγγράφεται στη Σορβόννη, παρακολουθώντας μαθήματα γαλλικής και ελληνικής φιλολογίας και αισθητικής. Το 1923 συμμετέχει σε ομαδική έκθεση στη γκαλερί Salon des Independants. Τον επόμενο χρόνο εγγράφεται στην Academie Ranson, όπου παρακολουθεί μαθήματα ζωγραφικής, με καθηγητή τον Ροζέ Μπισιέρ (Roger Bissiere) και χαρακτικής με καθηγητή το Δημήτρη Γαλάνη, συμμετέχοντας παράλληλα σε αρκετές ομαδικές εκθέσεις. Η πρώτη ατομική του έκθεση οργανώνεται το 1927 στην Galerie Percier στο Παρίσι. Το 1928 εκθέτει για πρώτη φορά στην Αθήνα, από κοινού με τον γλύπτη Μιχάλη Τόμπρο στη γκαλερί "Στρατηγοπούλου".[4] Την ίδια χρονιά καλείται να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία, την οποία ολοκληρώνει το 1929. Όταν απολύεται νυμφεύεται την ποιήτρια Αντιγόνη Κοτζιά και αναχωρούν μαζί για το Παρίσι.
Το 1930 συμμετέχει στην έκθεση που οργανώνεται στο Salon des Surindépendants στο Παρίσι και στην έκθεση της ομάδας "Τέχνη 1930" στο Ζάππειο Μέγαρο της Αθήνας. Στις εκθέσεις αυτές συμμετέχει και το 1931.
Προπύλαια, Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας (Αθήνα 1906 - 1994). Ελαιογραφία, 89x114 εκ.Δημοτική Πινακοθήκη Αθηνών.
---
Λαϊκά Παιχνίδια, 1937
Ελαιογραφία σε μουσαμά, 53 X 40 εκ.
Μεγάλο Τοπίο της Ύδρας, 1938
Ελαιογραφία σε μουσαμά, 114 x 162 εκ.
Οπωροπωλείον "Απόλλων", 1939
Ελαιογραφία σε μουσαμά, 55 x 46 εκ.
Αυτοπροσωπογραφία, 1942
Ελαιογραφία σε μουσαμά, 80 x 60 εκ.
Θέα από το Μπαλκόνι, 1955
Ελαιογραφία σε μουσαμά, 80,5 x 99 εκ.
Το Εργαστήρι της Ύδρας, 1960
Ελαιογραφία σε μουσαμά, 130 x 162 εκ.
Ο Ουρανός, 1966
Ελαιογραφία σε μουσαμά, 200 x 230 εκ.
Παραπομπές
↑ AICA Hellas, History
↑ Μουσείο Μπενάκη, Χρονολόγιο Ν. Χατζηκυριάκου Γκίκα
↑ Η Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια Π. Δρανδάκη αναφέρει ότι ενεγράφη στη Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα (τ. ΚΔ', σελ. 999)
↑ Ιωακείμ Γρυσπολάκης, Ν. Χατζηκυριάκος-Γκίκας, Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
