.
Ο Νικόλαος Πεζόπουλος (Αθήνα, 1859 – Αθήνα, 1911) ήταν Έλληνας ιατρός, καθηγητής παθολογικής ανατομίας και ιστολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών (1895).
Βιογραφικά στοιχεία
Ο Καθηγητής Ν. Πεζόπουλος (Έργο του Γεωργίου Σαμαρτζήστην Πινακοθήκη του Πανεπιστημίου)
Σπούδασε, αρχικά στην Αθήνα και κατόπιν στο Παρίσι, ιστολογία, ανατομία και μικροβιολογία. Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα το 1886, παρασκεύασε το παθολογικό ανατομείο, του οποίου αργότερα έγινε διευθυντής και εισήγαγε τη χρήση των μικροτόμων, καθώς και την καλλιέργεια των μικροβίων, των οποίων η έρευνα μόλις είχε αρχίσει στην Ευρώπη.
Ως επιμελητής της Παθολογικής Κλινικής (1889 – 1892), δίδαξε παθολογία και παθολογική ανατομία. Κατά την ίδια χρονική περίοδο ίδρυσε το πρώτο ελληνικό εργαστήριο για τις μικροσκοπικές και μικροβιολογικές ανάγκες της Κλινικής.
Ο Ν. Πεζόπουλος έγραψε πολλά μελετήματα δημοσιευμένα σ’ επιστημονικά περιοδικά της Αθήνας και του εξωτερικού. Ιδιαιτέρως αξιοσημείωτα είναι εκείνα, στα οποία αναφέρεται πρώτος συστηματικά σε θέματα ελονοσίας, όπως τα «Περί του ανωφελούς κώνωπος», «Η ελονοσία εν Αθήναις» και «Περί συγγενούς ελομιάνσεως». Άλλοι τίτλοι συγγραμμάτων του: «Περί πρωτοπαθούς μυϊκής ατροφίας»΄, «Περί βραδείας λύσεως της πνευμονίας», «Νοσήματα της καρδίας», «Περί εκπεφυλισμένων κληρονομικών», «Περί αυτοκτονίας», «Περί αιτιολογίας των όγκων» κ.ά.
Παιδιά του ήταν οι Θεόδωρος Πεζόπουλος, αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού, Κωνσταντίνος Πεζόπουλος, αξιωματικός του στρατού & δικηγόρος, Σπύρος Πεζόπουλος, καθηγητής ιατρικής, Γεώργιος Πεζόπουλος, καθηγητής ΕΜΠ και υπουργός, και Κυριάκος Πεζόπουλος, αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού και καθηγητής ΕΜΠ.
Πηγές:
«Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια», Παύλου Δρανδάκη
Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν «Ηλίου» κ.ά.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
