Ο Νικόλαος Ι. Μπακόπουλος (1886 - 22 Απριλίου 1969) ήταν Έλληνας νομικός και πολιτικός. Εκλεγόταν επί μακρόν βουλευτής Αρκαδίας. Διετέλεσε υπουργός Εσωτερικών και αργότερα Συγκοινωνιών και Δικαιοσύνης. Ανηψιοί του ήταν ο πολιτικός Τάσος Σεχιώτης και ο πρώην Δήμαρχος Τριπολης Θεόδωρος Σεχιώτης.
Βιογραφία
Γεννήθηκε στην Τρίπολη και σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών και έπειτα σε πανεπιστήμια της Γαλλίας και της Γερμανίας.[1] Αρχικά άσκησε το επάγγελμα του δικηγόρου στη γενέτειρά του και κατόπιν στην Αθήνα. Διορίστηκε νομάρχης Δράμας & Καβάλας το 1913. Εξελέγη βουλευτής Μαντινείας αρχικά το 1923 και το 1928 και Αρκαδίας στις εκλογές του 1926 (Δημοκρατική Ένωσις), του 1932, του 1950, του 1951 (με το Κόμμα των Φιλελευθέρων), του 1956 (Δημοκρατική Ένωση), του 1958 (με το Κόμμα των Φιλελευθέρων) και του 1961, 1963 και 1964 με την Ένωση Κέντρου.[2]
Επί της κυβερνήσεως Αλεξάνδρου Ζαΐμη, διορίστηκε νομάρχης Δράμας & Καβάλας την 20.7.1916 (Φ.Ε.Κ. τεύχος Γ΄, 153/1916), διαδεχόμενος τον Ανδρέα Φαρμακόπουλο. Υπηρέτησε τη θέση αυτή μέχρι την 8.11.1918 (Φ.Ε.Κ. τεύχος Γ΄, 267/1918), οπότε παραιτήθηκε. Αναδιορίστηκε νομάρχης Δράμας & Καβάλας και τελικά παραιτήθηκε στις 16.1.1919 (Φ.Ε.Κ. τεύχος Γ΄, 8/1919). Τον διαδέχθηκε ο Αλή Ναΐπ Ζαδέ βέης, ο οποίος έφτασε στη Δράμα στις 9.4.1919. Ο Νικόλαος Μπακόπουλος παρέμεινε στη Δράμα μέχρι την άφιξη του διορισθέντος επόμενου νομάρχη. Υπήρξε από τους εκλεκτότερους νομάρχες Δράμας της περιόδους εκείνης. Άσκησε αυστηρή κριτική προς τη βουλγαρική κυβέρνηση για τη συμπεριφορά της προς τον ελληνικό πληθυσμό, κατά τη δεύτερη κατοχή της Ανατολικής Μακεδονίας από τους Βουλγάρους (1916-1918).[3]
Στη βραχύβια κυβέρνηση του Αλ. Παπαναστασίου χρημάτισε υπουργός Εσωτερικών, από τις 26 Μαΐου ως τις 5 Ιουνίου 1932.[4] Από τον Αύγουστο ως το Σεπτέμβριο του 1950 ήταν υπουργός Θρησκευμάτων και Παιδείας και προσωρινά Δικαιοσύνης, Μεταφορών και Ταχυδρομείων, Τηλεγράφων και Τηλεφώνων στην κυβέρνηση Σοφοκλή Βενιζέλου.
Έπειτα από τις εκλογές του 1963 και του 1964, στις οποίες θριάμβευσε η Ένωση Κέντρου, ο Μπακόπουλος διετέλεσε υπουργός Συγκοινωνιών στην Κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου 1963 (8 Νοεμβρίου 1963 – 30 Δεκεμβρίου 1963) και έπειτα υπουργός Κοινωνικής Προνοίας (5 Ιουνίου 1964 - 16 Οκτωβρίου 1964) και υπουργός Δικαιοσύνης (16 Οκτωβρίου 1964 - 15 Ιουλίου 1965) στην Κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου 1964.[5]
Πέθανε στην Αθήνα τον Απρίλιο του 1969 έχοντας υποστεί ισχαιμία του μυοκαρδίου και θρόμβωση στο δεξί πόδι.[6] Υπεβλήθη σε χειρουργική επέμβαση στο νοσοκομείο "Ευαγγελισμός", αλλά κατέληξε.[1]Η κηδεία του έγινε στην Τρίπολη.
Πηγές
Κηδεύεται σήμερα ο Ν. Μπακόπουλος, Τα Νέα, 23-4-1960, σελ. 12.
Βουλή των Ελλήνων, Μητρώον Πληρεξουσίων, Γερουσιαστών και Βουλευτών. 1822-1935, Αθήνα 1986, σελ. 126, αρ. 1045. (pdf)
Βλ. Γεώργιος Ι. Κούρτης, Στοιχεία από τη Διοικητική Ιστορία της Δράμας 1913-2014, Θεσσαλονίκη, 2014, σελ. 84-85. ISBN 978 960 599 051 0.
««Κυβέρνησις Αλέξανδρου Παπαναστασίου, Από 26.5.1932 έως 5.6.1932»». Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης. Ανακτήθηκε στις 1-8-2014.
«Kυβέρνησις Γεωργίου Παπανδρέου Από 19.2.1964 έως 15.7.1965». Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης. Ανακτήθηκε στις 1-8-2014.
Μακεδονία, φύλλο 23-4-1969, σελ. 10
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
