Μιχαήλ Σούτσος

Ο Μιχαήλ Σούτσος ή Βόδας ήταν μέγας διερμηνέας της Υψηλής Πύλης και ηγεμόνας της Μολδαβίας την περίοδο 1819 - 1821. Μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία, υποστήριξε την επανάσταση στη Μολδοβλαχία και μετά τη δημιουργία του ελληνικού κράτους διετέλεσε πρέσβης της χώρας στο εξωτερικό.

Βιογραφία

Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1778[2] ή το 1784.[3][4] Γονείς του ήταν ο Φαναριώτης Γρηγόριος Σούτσος και η Σεβαστή Τεδέσκου.[4] Σε εφηβική ηλικία εγκαταστάθηκε στην αυλή του παππού του Μιχαήλ Σούτσου, ο οποίος ήταν ηγεμόνας της Βλαχίας ενώ αργότερα υπηρέτησε ως γραμματέας του Μεγάλου Διερμηνέα της Υψηλής Πύλης, Ιωάννη Καρατζά, του οποίου την κόρη, Ρωξάνη ή Λωξάνδρα, παντρεύτηκε το 1812. Το ίδιο έτος, χάρη στη γλωσσομάθειά του και την εύνοια του πεθερού του, διορίστηκε και ο ίδιος στη θέση του Μεγάλου Διερμηνέα.[5][6]

Το 1819[7] τοποθετήθηκε από τον σουλτάνο ηγεμόνας της Μολδαβίας, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1821. Επίσης, είχε και θέση στο συμβούλιο του σουλτάνου Μαχμούτ Β΄ και μάλιστα ήταν ένας από τους συμβούλους που το 1820 τάχθηκαν υπέρ της άνευ όρων καταστολής της ανταρσίας του Αλή πασά.[8] Τον Νοέμβριο του 1820 μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία από τον ποστέλνικο Ιάκωβο Ρίζο Νερουλό.[3][9][10]

Τον Ιανουάριο του 1821, οριστικοποίησε τη συνεργασία του με τον Αλέξανδρο Υψηλάντη[11] και με την εισβολή του Υψηλάντη στη Μολδαβία στις 22 Φεβρουαρίου, ο Μιχαήλ Σούτσος-Βόδας, έθεσε τη φρουρά στις διαταγές των επαναστατών και κατέβαλε σημαντικά χρηματικά ποσά για τις ανάγκες του στρατεύματος.[3][12] Όταν έπειτα από μικρό χρονικό διάστημα το κίνημα στη Μολδοβλαχία άρχισε να κάμπτεται, ο Σούτσος αναγκάστηκε υπό την πίεση των βογιάρων, που τον κήρυξαν έκπτωτο από τη στιγμή που είχε συνδράμει τους επαναστάτες και είχε αποκηρύξει την οθωμανική επικυριαρχία, να αποχωρήσει από την έδρα του στο Ιάσιο.[13] Αρχικά κινήθηκε στο Σκουλένι και έπειτα ( 31 Μαρτίου 1821 ) στο Κισινάου της Ρωσίας.[14] Την ίδια περίοδο πραγματοποιήθηκε ο αφορισμός του ιδίου και του Υψηλάντη από το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως.[15] Αργότερα προσπάθησε να διαφύγει στην Ελβετία μέσω της Αυστρίας, εκεί όμως συνελήφθη με αποτέλεσμα να φυλακιστεί για τρία χρόνια και εννιά μήνες.[3][14]

Μετά την απελευθέρωσή του κατέφυγε πρώτα στην Ιταλία και στη συνέχεια στην Ελβετία[14]. Εκεί, φιλοξενήθηκε στη Γενεύη από τον Ελβετό φιλέλληνα Εϋνάρδο.[16] Κατά την παραμονή του στην Ευρώπη μερίμνησε για την συγκέντρωση και διάθεση χρημάτων υπέρ του αγώνα της ανεξαρτησίας και ήταν σε επαφή με την «Επιτροπή Ζακύνθου» του Διονυσίου Ρώμα.[17] Πριν την ανάληψη της κυβέρνησης της Ελλάδας από τον Ιωάννη Καποδίστρια, ο Σούτσος ήταν μια από τις πιθανές υποψηφιότητες για την κατάληψη αυτής της θέσης.[18]

Επί Καποδίστρια διορίστηκε αντιπρόσωπος της Ελλάδας στη Γαλλία, έπειτα από εισήγηση του Εϋνάρδου.[19] Αργότερα ορίστηκε από τον βασιλιά Όθωνα[20], πρεσβευτής της Ελλάδας στη Γαλλία, τη Ρωσική Αυτοκρατορία, τη Σουηδία και τη Δανία. Το 1839 εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αθήνα και χρημάτισε μέχρι το 1840 μέλος του συμβουλίου της Επικρατείας[21] ενώ αποτέλεσε έναν από τους πρώτους οικιστές της παλιάς αθηναϊκής συνοικίας Βάθης ή Βάθειας.[22]

Απεβίωσε στις 12 Ιουνίου του 1864 στην Αθήνα. Από τον γάμο του με την κόρη του Ιωάννη Καρατζά απέκτησε δύο παιδιά, τους Γρηγόριο Σούτσο ( διάσημος ζωγράφος της εποχής ) και τον Ιωάννη Σούτσο.
Προκάτοχος:
Σκαρλάτος Καλλιμάχης Πρίγκιπας της Μολδαβίας
AneniiNoi CoatOfArms.png
1819-1821 Διάδοχος:
Μητροπολίτης Βενιαμίν
Παραπομπές

Faceted Application of Subject Terminology. 501699. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
Οι κατά την κηδείαν και το μνημόσυνον του αοιδίμου Μιχαήλ Σούτσου, πρώην Ηγεμόνος της Μολδαυϊας, εκφωνηθέντες επιτάφιοι λόγοι, Εκ του Τυπογραφείου Ν. Γ. Πάσσαρη, Εν Αθήναις, 1864, 6.
Σπυρίδωνος Μ. Θεοτόκη, Αλληλογραφία Ι. Α. Καποδίστρια-Ι. Γ. Εϋνάρδου 1826 - 1831, Βιβλιοπωλείον Ι. Ν. Σιδέρη, Εν Αθήναις, 1929, 458.
Αγαπητός Σ. Αγαπητός, Οι Ένδοξοι Έλληνες του 1821, ή Οι Πρωταγωνισταί της Ελλάδος, Τυπογραφείον Α. Σ. Αγαπητού, Εν Πάτραις, 1877, 150.
Αγαπητός, 155.
Οι κατά την κηδείαν..., 1864, 7.
Οι κατά την κηδείαν..., 1864, 8.
Διονύσιος Κόκκινος, Η ελληνική επανάστασις, 1974, τόμος Α', 243.
Οι κατά την κηδείαν..., 1864, 71.
Νέα Εστία, τ. 898, 1696 - 1697.
Κόκκινος, Α', 103.
Κόκκινος, Α', 107 - 111.
Κόκκινος, Α', 118.
Οι κατά την κηδείαν..., 1864, 13.
Κόκκινος, Α', 249 - 251.
Απόστολος Βακαλόπουλος, Ιστορία του νέου ελληνισμού, τόμος, Ζ', 497.
Βακαλόπουλος, Ζ', 361 - 362.
Βακαλόπουλος, Ζ', 689.
Θεοτόκη, 1929, ιδ΄.
Αγαπητός, 154.
Οι κατά την κηδείαν..., 1864, 14.

Ελευθεροτυπία: Από Βάθης στο ρέμα της Σταδίου.

Βιβλιογραφία

Αγαπητός Σ. Αγαπητός (1877). «Οι Ένδοξοι Έλληνες του 1821, ή Οι Πρωταγωνισταί της Ελλάδος». Τυπογραφείον Α. Σ. Αγαπητού, Εν Πάτραις. σελίδες 150–156. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2009.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Νέστωρ Καμαριάνος, Η συμβολή του ηγεμόνα της Μολδαβίας Μιχαήλ Σούτσου στη Φιλική Εταιρεία,Νέα Εστία, τ/χ.898(1964),σελ.1696-1701[1]

Έλληνες

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World - Scientific Library

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License