Ο Λεωνίδας Δ. Βελιαρούτης (23 Νοεμβρίου 1916) είναι Έλληνας δάσκαλος, κριτικός λογοτεχνίας και συγγραφέας εκπαιδευτικών, λογοτεχνικών, ιστορικών και άλλων βιβλίων.
Βιογραφικές πληροφορίες
Ο Λεωνίδας Βελιαρούτης γεννήθηκε στο Γραμμένο Ιωαννίνων το 1916. Σπούδασε στο "Πεντατάξιο Διδασκαλείο Ιωαννίνων" και υπηρέτησε ως δάσκαλος σε σχολεία της Λήμνου και της Αθήνας. Παράλληλα συνέχισε τις σπουδές του στην Πάντειο, στη Νομική και στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Ο Λ. Βελιαρούτης ανήκει στην πολυπληθή ομάδα των Λημνιών από επιλογή, μιας και σαγηνεύτηκε από το νησί, όταν πήγε να εργαστεί εκεί ως δάσκαλος το 1938. Απέκτησε μόνιμους δεσμούς με το χωριό Σαρπί (σημερινή Καλλιθέα), το οποίο αποτελεί τον τόπο καταγωγής της συζύγου του.
Στα νεανικά του χρόνια εντάχθηκε στην ΟΚΝΕ. Στα χρόνια της κατοχής εντάχθηκε στο ΕΑΜ, αρχικά στη Λήμνο και από το 1942 που ήρθε στην Αθήνα στο ΕΑΜ Κολωνακίου. Το 1944 ανέλαβε οργανωτικός γραμματέας στην 6η Τομεακή Επιτροπή του ΕΑΜ, στις ανατολικές συνοικίες της Αθήνας. Έλαβε μέρος στις μάχες του ΕΛΑΣ με τα Τάγματα Ασφαλείας στην Καισαριανή το 1943-1944, και ήταν παρών στο συλλαλητήριο του Συντάγματος το ματωμένο Δεκλεμβρη του 1944. Το 1945 επέστρεψε στη Λήμνο αλλά στη συνέχεια εξορίστηκε στη Μακρόνησο από το Φεβρουάριο του 1948 ως το Μάιο του 1949. Ακολούθως υπηρέτησε ως δάσκαλος στη Λήμνο και από το 1961 ως το 1973 στην Ηλιούπολη.[1]
Ο Βελιαρούτης είναι καταξιωμένος παιδαγωγός και συγγραφέας. Έχει βαθιά μόρφωση κι έγινε γνωστός από τις κριτικές του και τις φιλολογικές του αναδιφήσεις, που περιλαμβάνουν δεκάδες άρθρα, μελέτες, συνεργασίες σε λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες και εκδόσεις βιβλίων. Αν και εισήλθε στη δέκατη δεκαετία της ζωής του συνεχίζει την προσφορά του στα γράμματα με μια ενεργητικότητα και με μια ζωντάνια που εκπλήσσει, μοιράζοντας το χρόνο και τη δράση του μεταξύ Αθήνας, Λήμνου και Γραμμένου Ιωαννίνων.
Το έργο του
Το συγγραφικό έργο του Λ. Βελιαρούτη είναι πολλαπλό και ποικίλο: παιδαγωγικό, εγκυκλοπαιδικό, λογοτεχνικό, φιλολογικό, ιστορικό. Από το 1999 είναι τακτικός συνεργάτης στο "Ημερολόγιο του Αρχιπελάγους" του Στρατή Φιλιππότη.[2]
Συνεργάστηκε στις εγκυκλοπαίδειες:
"Εγκυκλοπαίδεια του Δημοτικού Σχολείου".
"Ο Σύμβουλος των νέων".
"Σχολική Υδρία" ως αρχισυντάκτης κι επιμελητής.
"Υδρία".
Εργάστηκε στη συντακτική ομάδα των ανθολόγιων:
"Λογοτεχνικό Θεμέλιο", 1982 (δεκάτομο).
"Χριστουγεννιάτικα Διηγήματα", 1984.
"Τα Ωραιότερα Πασχαλινά Διηγήματα", 1984.
Ανάτυπα μελετών:
"Λάμπρος Μάλαμας", 1965.
"Η μελέτη του περιβάλλοντος", 1967.[3]
"Το νεοελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα", 1984.
"Τα παιδιά και το λογοτεχνικό βιβλίο", 1985.
"Η τέχνη ν’ αφηγούμαστε ένα παραμύθι", 1991.
Βιβλία:
"Φυσική ιστορία: Ε΄ Δημοτικού", ΟΕΔΒ, 1975.
"Μαρία Λαμπαδαρίδου-Πόθου - Η ζωή και το έργο της", 1995.
"Ηπειρώτες λογοτέχνες από το Γραμμένο", 2002.
"Η Καλλιθέα (Σαρπί) της Λήμνου και η Παλαιολογική Σχολή της – Λήμνιοι λογοτέχνες (Ρ. Σεγκοπούλου – Ν. Βίγλας – Μ. Λαμπαδαρίδου)", 2007.
"Ο Μούδρος της Λήμνου και το Δημοτικό Σχολείο του - Μουδρινοί Λογοτέχνες (Κ. Θεοφάνους - Αντ. Π. Σουπιός - Ντ. Γ. Καβάσιλα)", 2010.
Πηγή
Μουκούλης Αθ. Θωμάς, «Λεωνίδας Δ. Βελιαρούτης, Σκιαγραφήματα της ζωής και του έργου του», Αθήνα 2010.
Αναφορές
"ΟΛΕΣ ΟΙ ΘΥΣΙΕΣ ΠΗΓΑΝ ΧΑΜΕΝΕΣ", Λεωνίδας Βελιαρούτης, εφ. "Εντός" Καισαριανής, τ. 41, Δεκέμβριος 1998.
"Θαλασσινές μέρες και μήνες", εφ. Ριζοσπάστης, Κυριακή 10 Φλεβάρη 2002.
"Παιδαγωγική και ψυχολογική επιθεώρησις"-Β΄, τ. 2/18 και "Παιδαγωγική και ψυχολογική επιθεώρησις"-Β΄, τ. 2/19.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
