Ο Λεωνίδας Μπατρίνος (1893[1] - Αθήνα, 21 Φεβρουαρίου 1969) ήταν Έλληνας πολιτικός, βουλευτής και αντιπρόεδρος της Βουλής.[2]
Βιογραφία
Ήταν γιος του γιατρού και πολιτικού, πρώην δημάρχου και βουλευτή, Μενέλαου Μπατρίνου.[3] Γεννήθηκε στην Καστοριά το 1893 (σύμφωνα με το Μητρώο της Βουλής) ή το 1898, και σπούδασε στην Μεγάλη του Γένους Σχολή της Κωνσταντινούπολης και στην συνέχεια στην Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Πολέμησε ως αξιωματικός στους Βαλκανικούς πολέμους και στον Α' Παγκόσμιο πόλεμο. Εργάστηκε ως συμβολαιογράφος στην Καστοριά και στις εκλογές του 1935 εξελέγη βουλευτής Φλωρίνης ως ανεξάρτητος. Κατά την διάρκεια της κατοχής ήταν μέλος των αντιστασιακών οργανώσεων Όμηρος και Αλίκη. Πολιτεύτηκε ξανά μετά τον πόλεμο και εξελέγη βουλευτής Καστοριάς το έτος 1952 με το κόμμα του Συναγερμού και τα έτη 1956 (Καστοριάς και Φλώρινας) και 1958 (Καστοριάς) με το κόμμα της ΕΡΕ.[1] Χρημάτισε πρώτος αντιπρόεδρος της Βουλής και ήταν γνωστός ως "ο Λεωνίδας με τους τριακόσιους".
Απεβίωσε τον Φεβρουάριο του 1969 στην Αθήνα και κηδεύτηκε στις 23 Φεβρουαρίου από τον ιερό ναό του Νεκροταφείου Καστοριάς.[4]
Παραπομπές
Μητρώο Γερουσιαστών και Βουλευτών 1929-1974 Βουλή των Ελλήνων, Εθνικό Τυπογραφείο, 1977 (σελ. 81, αρ. 731).(pdf)
gnosinet.gr Λήμμα
Ιστορικά Καστοριάς, 3-6-2014, ανάκτηση 7-10-2015.
Τα Νέα, 22-2-1969, σελ. 11.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
