Ο Λευτέρης (Ελευθέριος) Βαλάκας (8 Μαϊου, 1944 - Νοέμβριος, 1982) υπήρξε γλύπτης κυρίως, αλλά και χαράκτης. Γεννήθηκε στον χωριό Πύργο της Τήνου, Ελλάδα. Πέρασε τα παιδικά του χρόνια στον Πύργο και τελιώνοντας το σχολείο φοίτευσε στην Προπαρασκευαστική Σχολή Καλών Τεχνών του Πύργου. Αποφοιτώντας από τη συγκεκριμένη σχολή, συνέχισε τις σπουδές του στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Ολοκληρώνοντας τις σπουδές του στην Αθήνα, συνέχισε με υποτροφία από το Ίδρυμα Ευαγγελιστρίας της Τήνου στη Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού.

Ο Βαλάκας κατα τη διάρκεια της σύντομης ζωής του φιλοτέχνησε πολυάριθμα έργα (τόσο γλυπτά όσο και σχέδια), πολλά από τα οποία εκτέθησαν σε διάφορες εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Παντρεύτηκε με την Ανδρομάχη Καραλή, με την οποία απέκτησε τρία παιδιά, τον Αντώνη και τα δίδυμα Κώστα και Νάσο. Αγαπημένες ασχολίες του υπήρξαν το ψάρεμα και το κυνήγι. Ο Λευτέρης Βαλάκας πέθανε αναπάντεχα το Νοέμβριο του 1982 σε ηλικία 38 ετών.

Βιογραφία

1944: Ο Λευτέρης Βαλάκας γεννήθηκε στις 8 του Μάη, ημέρα Σάββατο, στον Πύργο της Τήνου.

1956-1959: Παρακολουθεί μαθήματα γλυπτικής στην Προπαρασκευαστική Σχολή Καλών Τεχνών στον Πύργο της Τήνου, όπου μαθαίνει την τέχνη στο μάρμαρο.

1959-1964: Γράφεται στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα και παρακολουθεί γλυπτική στο εργαστήρι του Θανάση Απάρτη. Είναι 16 χρονών. Αποφοιτά με έπαινο στη σύνθεση.

1965-1967: Ξεκινά προσωπική και ερευνητική δουλειά στο μάρμαρο, σίδηρο και χαλκό. Στρατευμένος εκτελεί το υπερμεγέθες έργο "Ο Τσολιάς του '17" στην Άρτα, δουλεμένο με μοντέλο.

1967-1969: Σπουδές στην École des Beaux-Arts του Παρισιού, στο εργαστήρι του J. Yensesse. Παράλληλα, σπουδάζει στην École pratique des hautes études, με καθηγητή τον R. Martin, με υποτροφία του Ιερού Ιδρύματος Ευαγγελιστρίας της Τήνου. Σταθμός στην καλλιτεχνική και πνευματική του οδοιπορία, τα γεγονότα του Μάη του '68. Εκθέτει στο Salon d'Automne, στο Grand Palais.

1970: Εγκατάσταση στην Αθήνα. Στο εργαστήρι της οδού Ευσταθίου 21, και αργότερα στη Σωζοπόλεως 44. Πολυάριθμη παρουσία σχεδίων για γλυπτά. Εκθέτει στη στέγη Καλών Τεχνών και Γραμμάτων στον Παρνασσό, στην ομαδική έκθεση Νέων ζωγράφων - γλυπτών - χαρακτών στην 10η Πανελλήνια Καλλιτεχνική Κίνηση και στην γκαλερί "Διαμαρτυρία" έργα από μάρμαρο και χαλκό.

1971: Μετέχει στην 11η Πανελλήνια Καλλιτεχνική Κίνηση, στο Ζάππειον μέγαρο, με τη σειρά "Συνθέσεις" σε μάρμαρο. Εκτέλεση σειράς μνημιακών έργων προορισμένα για υπαίθριους χώρους στην Ελλάδα (Αττική, Ηλεία, Κυκλάδες, Ζάκυνθος, Αχαΐα, Αργολίδα, Κορινθία).

1972: Συμμετέχει στη 4η Έκθεση Νέων Καλλιτεχνών στην Ελληνοαμερικανική Ένωση. Εκτέλεση της σύνθεσης "Ελευθερία" ή "Νίκη", στο Κάστρο της Ηλείας. Ανάγλυφο του Φαέθωνα - Ήλιου στην οδό Ευμένους 7 και Τοιχανάγλυφο ("cathedral") σε κτίριο της οδού Συγγρού 110. Παντρεύεται με την Ανδρομάχη Καραλή και αποκτά τον πρωτότοκο γιο του, Αντώνη.

1973: Στην αίθουσα Τέχνης του ξενοδοχείου Χίλτον, εκθέτει στην ομαδική έκθεση "ο Βυζάντιος και οι Νέοι". Πρώτες γλυπτές συνθέσεις υπογραμμένες και χρονολογημένες.

1974: Προσωπική ερευνητική δουλειά σε "Συνθέσεις και ανατάσεις". Ολοκληρώνεται πολυάριθμη σειρά πορτραίτων.

1975: Συμμετέχει στην 12η Πανελλήνια Έκθεση με "Συνθέσεις" και τη σειρά "Καθεδρικών" ("Cathedrales"), σε μάρμαρο και μπρούτζο.

1976: Τοποθετεί τον "Αρχαίο πολεμιστή" (μπρούτζος) για το Δήμο Αργυρούπολης, στην πλατεία του Δημαρχειού (Α' Βραβείο).

1977: Προσωπική έρευνα για έργα στο χαλκό και σίδηρο. Ολοκληρώνει τον κύκλο των "συνθέσεων". Γεννιούνται οι δύο γιοι του, Κώστας και Νάσος.

1978: Συμμετέχει στην ομαδική "Γλυπτική '78" στη Φιλοθέη, στη 2η υπαίθρια έκθεση, στο χώρο του Ωδείου Αθηνών. Εργάζεται παράλληλα στο Υπουργείο Πολιτισμού και Επιστημών σε θέματα συντήρησης κλασσικών αρχαιοτήτων. Ασχολείται με τα μνημεία της Ακρόπολης, Ερεχθείου, Θεάτρου Διονύσου, Θεάτρου Ηρώδου του Αττικού, Επιγραφικού Μουσείου και Αρχαιολογικού Μουσείου.

1979: Συμμετοχή στην έκθεση "Το παιδί στη σύγχρονη γλυπτική" στο χώρο του Ωδείου Αθηνών, καθώς επίσης και στις εκδηλώσεις της Πανελλήνιας Πολιτιστικής Κίνησης και στην ομαδική σύγχρονης γλυπτικής, οργανωμένη από το Σύλλογο των Γλυπτών.

1980: Εργάζεται πάνω στον κύκλο της θεματικής ενότητας των έργων "Μικροπεριβάλλον" τόσο σε σχέδια όσο και σε γλυπτά. Εγκαθίσταται στο εργαστιο της οδού Οβρένοβιτς 7, στη Νέα Σμύρνη.

1981: Συμμετέχει στην οργανωμένη από το Σύλλογο των γλυπτών έκθεση στο Ωδείο Αθηνών. Συμμετέχει επίσης στα "Δημήτρια" της Θεσσαλονίκης, η οποία οργανώνεται από την Πανελλήνια Πολιτιστική Κίνηση. Επιπλέον, εκθέτει στην 3η υπαίθρια έκθεση Μεγαλογλυπτικής στο Φάληρο και στην 3η υπαίθρια έκθεση του Συλλόγου Γλυπτών στο Ωδείο. Τοποθετεί στην Κω τη σύνθεση της "Ελευθερίας". Στη συνέχεια, ο Λευτέρης Βαλάκας εκθέτει 4 έργα της σειράς "Μικροπεριβάλλον" στη 5η Διεθνή Biennalle γλυπτικής στη Βουδαπέστη. Τέλος, επιμελείται τη μεταφορά και τοποθέτηση του αγάλματος του Ερμή, στο Μουσείο Γουλανδρή στην Άνδρο.

1982: Εκθέτει μαζί με τους Σ. Τριαντή και Α. Φανακίδη, στην αίθουσα τέχνης "Αντήνωρ", τέσσερις συνθέσεις σε χαλκό και μάρμαρο. Συμμετέχει επίσης στο Φεστιβάλ του Δήμου Ηλιούπολης, ενώ παράλληλα φιλοτεχνεί τη μακέτα εξωφύλλου, για την εκδοτική σειρά "Λογοτεχνικό θεμέλιο" [1] με 2 έργα του. Επιπροσθέτως, παρουσιάζει τα έργα "Σύνθεση" και "Μικροπεριβάλλον D" στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Ίωνα Βορρέ, στην Παιανία Αττικής. Πεθαίνει αναπάντεχα το Νοέμβριο από καρδιακή ανακοπή ενώ κυνηγούσε στην ύπαιθρο της Τήνου.

Έργα

Αναφορές

1. ↑ Λογοτεχνικό Θεμέλιο, 1982

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Σύγχρονοι Τήνιοι Καλλιτέχνες
• Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος