.
Η Κούλα Πράτσικα, (Πάτρα 24 Νοεμβρίου 1899 - Αθήνα, 26 Ιανουαρίου 1984[1]) ήταν Ελληνίδα χορεύτρια καθηγήτρια ρυθμικής & χορού και χορογράφος. Συμμετείχε σε πολλές παραστάσεις στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό, πρωτοπόρος στον χώρο της.
Καταγόταν από παλιά οικογένεια της Πάτρας, Οικογένεια Πράτσικα, ήταν κόρη του Παναγιώτη Πράτσικα και της Καλλιόπης Ναούμ, αδέλφια της ήταν οι Χρήστος, Ειρήνη και Ανδρέας[2]. Από μικρή βρέθηκε στην Αθήνα όπου τελείωσε το Αρσάκειο κι έπειτα σπούδασε γυμναστική και ρυθμική στο Χελλεράου-Λάξενμπουργκ της Αυστρίας.
Πρώτη της παράσταση ήταν το 1927 στις "Δελφικές εορτές" του Σικελιανού.
Το 1930 άνοιξε δική της "σχολή χορού γυμναστικής και ρυθμικής", το 1937 πρόσθεσε και τμήμα επαγγελματικής κατάρτισης χοροδιδασκάλων έως το 1973 που την δώρισε στο ελληνικό κράτος , η σχολή λειτουργεί ακόμα και σήμερα σαν Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης [3].
Το 1936 ήταν η πρωθιέρεια που άναψε την ολυμπιακή φλόγα για τους ολυμπιακούς αγώνες του Βερολίνου.
Τιμήθηκε με τα μετάλλια του "Πολέμου 1940-41", του "Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού" , της "Αρχιεπισκοπής Αθηνών", με τον "Ταξιάρχη Εποποιίας" , με δίπλωμα και μετάλλιο «Vermeil» της πόλης του Παρισιού, και με το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών.
Παραπομπές
↑ Χρονικό του 20ού αιώνα, εκδ. 4Ε, 1990.
↑ Κώστας Τριανταφύλλου, Ιστορικό λεξικό των Πατρών, Εκ του τυπογραφείου Πέτρου Κούλη, Πάτρα 1995, λήμμα Πράτσικα
↑ Reople news, Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης "O χορός...με διεθνή ακτινοβολία", ανακτήθηκε 21 Φεβρουαρίου 2013
Εξωτερικές συνδέσεις
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
