.

O Κώστας Ελευθεράκης (18 Ιουλίου 1950) είναι Έλληνας παλαίμαχος διεθνής ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού. Είχε το παρατσούκλι «το ελάφι».

Βιογραφικό

Κώστας Ελευθεράκης
Προσωπικές πληροφορίες
Ημερ. γέννησης	18 Ιουλίου 1950 (68 ετών)
Τόπος γέννησης	Αθήνα, Ελλάδα
Θέση	Μέσος
Ομάδες νέων
1964-1968	Φωστήρας
Επαγγελματική καριέρα*
Περίοδος	Ομάδα	Συμμ.^†	(Γκ.)^†
1968-1980	Παναθηναϊκός	308	(83)
1980-1981	ΑΕΚ	23	(5)
1981-1982	Φωστήρας	25	(5)
Σύνολο		331	(88)
Εθνική ομάδα
Περίοδος	Ομάδα	Συμμ.^†	(Γκ.)^†
1969-1977	Ελλάδα	33	(5)
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα. † Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Κώστας Ελευθεράκης γεννήθηκε στις 18 Ιουλίου 1950 στον Ταύρο (τότε Σφαγεία) της Αθήνας. Καταγόταν από εργατική οικογένεια. Οι γονείς του ονομάζονταν Γιώργος και Πηνελόπη και ο πατέρας του εργαζόταν στο Φωταέριο Αθηνών. Επίσης, είχε έναν ακόμα αδελφό τον Νικόλα, που σκοτώθηκε σε νεαρή ηλικία.

Είναι παντρεμένος με την Ευαγγελία και έχει τρία παιδιά, τον Γιώργο, την Ντανιέλα και τον Νικόλα.

Καριέρα
Σε συλλογικό επίπεδο

Ξεκίνησε την καριέρα του από την ομάδα του Φωστήρα, στον οποίο υπέγραψε δελτίο σε ηλικία 12 ετών παίρνοντας ως αντάλλαγμα ένα μεγάλο μπουκάλι γάλα και ένα κομμάτι μπακλαβά! Στο τέλος της περιόδου 1963-64 σε ηλικία μόλις 14 ετών συμπεριλήφθηκε στη δεκαεξάδα της ομάδας σε αγώνα με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα.

Τελικά, ο πρώτος επίσημος αγώνας που αγωνίστηκε με τον Φωστήρα ήταν της επόμενης περιόδου (1964-65) για το πρωτάθλημα της Β΄ Εθνικής, αφού στο μεταξύ ο Φωστήρας είχε υποβιβαστεί. Ήταν στο Περιστέρι εναντίον του Ατρομήτου, όπου αγωνίστηκε ως έξω δεξιά και πέτυχε δύο γκολ.

Το 1968 αποκτήθηκε από τον Παναθηναϊκό, έπειτα από περιπέτειες, μιας και τον ήθελαν τόσο η ΑΕΚ αλλά και ο Ολυμπιακός. Στον Παναθηναϊκό έμεινε δώδεκα χρόνια γνωρίζοντας μεγάλες επιτυχίες.

Σημαντικές στιγμές στη συμμετοχή του στην ομάδα ήταν η ευρωπαϊκή πορεία του 1970-71 (όπου πέτυχε δυο γκολ) που κατέληξε στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών και η κατάκτηση ενός νταμπλ (1977), τεσσάρων Πρωταθλημάτων (1969, 1970, 1972, 1977), δυο Κυπέλλων Ελλάδας (1969, 1977) και ενός Βαλκανικού Κυπέλλου (1977) στο οποίο σκόραρε στον τελικό.

Σε προσωπικό επίπεδο αναδείχθηκε ποδοσφαιριστής της χρονιάς από τους αθλητικούς συντάκτες δυο χρονιές: 1971 και 1972. Επίσης, το 1972 συμπεριλήφθηκε στη 16άδα των καλύτερων ποδοσφαιριστών της Ευρώπης στον διαγωνισμό Χρυσή Μπάλα του γαλλικού περιοδικού Φρανς Φουτμπόλ. Εκδηλώθηκε ενδιαφέρον για τη μεταγραφή του στη Ρεάλ Μαδρίτης και αργότερα στην Έβερτον και τη Γιουβέντους, που τελικά δεν καρποφόρησε.

Ο σοβαρός του τραυματισμός στο γόνατο τον Μάιο του 1977, σε αγώνα εναντίον του Εθνικού Πειραιά, επηρέασε τη μετέπειτα απόδοσή του.

Το 1980 αποχώρησε από τον Παναθηναϊκό πηγαίνοντας στην ΑΕΚ, όπου αγωνίστηκε για περίπου ένα χρόνο.

Στη συνέχεια σταμάτησε το ποδόσφαιρο, αφού όμως πρόλαβε να αγωνισθεί για μια ακόμη χρονιά (1981-82) και στο πρωτάθλημα της Β΄ Εθνικής, με τη φανέλα του Φωστήρα.

Μέχρι τότε είχε αγωνιστεί σε 331 αγώνες της A’ Εθνικής (308 με τον Παναθηναϊκό) έχοντας σημειώσει 88 γκολ (83 με τον Παναθηναϊκό).
Στις εθνικές ομάδες

Το 1967 κλήθηκε στην Εθνική ανδρών, σε ηλικία μόλις 17 ετών, το ντεμπούτο του όμως πραγματοποιήθηκε δύο χρόνια αργότερα, στις 12 Μαρτίου 1969, στον φιλικό αγώνα εναντίον του Ισραήλ στο Τελ Αβίβ. Αγωνιζόταν παράλληλα και στις εθνικές ομάδες Νέων και Ελπίδων, ενώ λίγο αργότερα και στην Εθνική Ενόπλων, αφού παρουσιάστηκε ως εθελοντής για να τελειώσει πιο γρήγορα τη θητεία του. Τότε ήταν που ο Γιάννης Διακογιάννης έγραψε σε ένα άρθρο ότι αν συνεχιστεί αυτό θα καταστραφεί η καριέρα του.

Το 1968 κλήθηκε στην Εθνική Νέων από τον τότε προπονητή Λάκη Πετρόπουλο. Έπειτα από δοκιμαστικούς αγώνες επιλέχθηκε στην αποστολή που έλαβε μέρος στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στις Κάνες της Γαλλίας. Εκεί καθιερώθηκε από τον Πετρόπουλο στα χαφ, θέση στην οποία αγωνίστηκε στη συνέχεια της καριέρας του. Η ομάδα έφτασε ως τους τελικούς γύρους και ο ίδιος διέπρεψε και αναδείχθηκε καλύτερος παίκτης του τουρνουά.

Αγωνίστηκε συνολικά 33 φορές με την Εθνική Ελλάδας και σημείωσε 5 τέρματα.
Μετέπειτα σταδιοδρομία

Μετά το τέλος της ποδοσφαιρικής του σταδιοδρομίας ασχολήθηκε με τη λειτουργία αθλητικού κέντρου στη Βάρη.
Τίτλοι

4 Πρωταθλήματα Ελλάδας: 1969, 1970, 1972, 1977.
2 Κύπελλα Ελλάδας: 1969, 1977.
1 Βαλκανικό Κύπελλο: 1977

Άλλες διακρίσεις

Φιναλίστ Κυπέλλου Πρωταθλητριών: 1971.
Φιναλίστ Διηπειρωτικού Κυπέλλου: 1971.
Έλληνας ποδοσφαιριστής της χρονιάς (2): 1971, 1972.

Πηγές

Στράτου Σεφτελή, "Αυτοί που άφησαν εποχή στο ελληνικό ποδόσφαιρο: Κώστας Ελευθεράκης", περιοδικό Εθνοσπόρ.
"Όλα για το ποδόσφαιρο '91", τρίτομο Αλμανάκ, περιοδικό ΕΙΚΟΝΕΣ.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

pao.gr

Παναθηναϊκός Α.Ο. - Η ενδεκάδα του Γουέμπλεϊ

Εγκυκλοπαίδεια Αθλητισμού

Αθλητισμός, Ελλάδα

Έλληνες

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World - Scientific Library

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License