Η Κόριννα ήταν Αρχαία Ελληνίδα ποιήτρια, τοποθετημένη κατά παράδοση στον 6ο αι. π.Χ. Σύμφωνα με αρχαίες πηγές, όπως ο Πλούταρχος και ο Παυσανίας, καταγόταν από την Τανάγρα της Βοιωτίας, όπου ήταν διδάσκαλος και αντίπαλον δέος του γνωστότερου Θηβαίου ποιητή Πινδάρου. Αν και δύο από τα ποιήματά της επέζησαν σε επιτομή, το μεγαλύτερο μέρος του έργου της διατηρείται σε αποσπάσματα παπύρου του 2ου αι. π.Χ.

Παραδοσιακή βιογραφία

Η ημερομηνία γέννησης της Κόριννας είναι άγνωστη, αλλά πιστεύεται ότι γεννήθηκε το μήνα Μάιο. Αν ο Πίνδαρος ήταν όντως μαθητής της, μπορεί να υποτεθεί ότι είχε γεννηθεί μερικά έτη πιο νωρίς από τη χρονιά γέννησης του (522 π.Χ.). Μερικοί συγγραφείς, ωστόσο, την τοποθετούν στον 5ο ή 4ο αι. π.Χ. Ο Παυσανίας ισχυρίζεται ότι κέρδισε σε ποιητικό διαγωνισμό τον Πίνδαρο, γεγονός για το οποίο η ίδια παράγγειλε να της κατασκευάσουν μνημείο. Σύμφωνα με τον Παυσανία, η επιτυχία της μάλλον οφειλόταν κυρίως στην ομορφιά της και στη χρήση της τοπικής βοιωτικής διαλέκτου, σε αντίθεση με τη δωρική των ποιημάτων του Πινδάρου. Ο Αιλιανός ισχυρίζεται ότι νίκησε πέντε φορές τον Πίνδαρο, κι ως αντίδραση στις ήττες αυτές, ο Πίνδαρος την αποκάλεσε γουρούνα. Ο Αντίπατρος ο Θεσσαλονικεύς τη συγκαταλέγει στις εννέα θνητές μούσες.

Η Κόριννα έγραψε χορική λυρική ποίηση για πανήγυρεις στη βοιωτική διάλεκτο. Λέγεται ότι επέκρινε τον Πίνδαρο για εισαγωγή αττικισμού στα ποιήματά του. Αντίθετα με τον Πίνδαρο, έδωσε έμφαση σε τοπικούς μύθους, και χάραξε παραλλήλους μεταξύ του κόσμου της μυθολογίας και της συνήθους ανθρώπινης συμπεριφορας. Τα σχεδιάσματα δύο ποιημάτων της έχουν επιζήσει. Το ποίημα Μινύαι μιλά για τις τρεις ενήλικες κόρες του βασιλιά Μινύα του Ορχομενού: τη Λευκίππη, την Αρσίππη, και την Αλκαθόη. Το ποίημα Κορωνίδες μιλά τις δύο κόρες του Ωρίωνα, τη Μενίππη και τη Μητιόχη, οι οποίες έκοψαν το λαιμό τους με τη σαΐτα του αργαλιού τους, θυσιάζοντας τον εαυτό τους για χάρη των συμπολιτών τους.

Νεότερη γνώση

Πολλοί νεότεροι κριτικοί έχουν αμφισβητήσει την παραδοσιακή θεωρία ότι η Κόριννα ήταν σύγχρονη του Πινδάρου, και αξιώνουν μια αρκετά μεταγενέστερη ημερομηνία για αυτή. Παραθέτοντας τη βοιωτική ορθογραφία των σπαραγμάτων της, ο David Campbell, ο οποίος διόρθωσε μια νεότερη έκδοσή τους, υποστηρίζει ότι έζησε περίπου στα 200 π.χ., και ότι η παραδοσιακή της βιογραφία, γεμάτη με αντιφατικές θεωρήσεις του χαρακτήρα της, αναδύθηκε σαν θρύλος σε αρκετά μεταγενέστερη ημερομηνία.

Άλλοι κλασσικοί φιλόλογοι, μεταξύ των οποίων και ο Peter Levi, την τοποθετούν επίσης σε μεταγενέστερη εποχή, βάσει των μυθολογικών της παραπομπών, οι οποίες προέρχονται από μεταγενέστερη εποχή, καθώς και της απουσίας οποιωνδήποτε συγχρόνων της μαρτυριών που να επιβεβαιώνουν τη νίκη της επί του Πινδάρου. Επιπλέον, τα αρχαιότερα από τα σπαράγματά της χρονολογούνται από το το 2ο αιώνα π.Χ., συμφώνως προς άλλες ενδείξεις σχετικά με το πότε πράγματι έζησε.

Εκδόσεις

* T. Bergk, Poetae Lyrici Graeci, Leipzig 1882, III 543 ff.
* W. Crönert, Corinnae quae supersunt, Rheinisches Museum 63 (1908), 161 ff.
* D.L. Page, Poetae melici Graeci. Oxford: Clarendon Press, 1962 (repr. 1967).

Παραπομπές

* Allen, Archibald; Jiri, Frel, A Date for Corinna, CJ 68 (1972), 26-30
* Campbell, David A. Greek Lyric Poetry IV: Bacchylides, Corinna, and Others. Cambridge, Massachusetts, 1992.
* W. J. Henderson, Corinna of Tanagra on Poetry, AClass 38 (1995), 29-42
* Schmidt, Michael. The First Poets: Lives of the Ancient Greek Poets. Alfred A. Knopf, New York, 2005, pp. 253-259. (ISBN 0-375-41120-8)
* Snyder, Jane: "Korinna's Glorious Songs of Heroes", Eranos 82 (1984), 1-10
* Marilyn B. Skinner, "Corinna of Tanagra and Her Audience"., Tulsa Studies in Women's Literature (1983). JSTOR link.
* Entry from Smith's Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology
* West, Martin L.: "Corinna", CQ 29 (1970), 277-287
* West, Martin L., "Dating Corinna", CQ 40 (1990), 553-557

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

* 'Corinna to Tanagra, from Athens' by Walter Savage Landor (1775–1864)