.
Ο Κωνσταντίνος Ν. Δόσιος (1810 -1871) ήταν νομικός και πολιτικός της νεοσύστατης Ελλάδας, πληρεξούσιος και υπουργός επί των Εκκλησιαστικών.
Γεννήθηκε στη Βλάστη Εορδαίας το 1809 ή το 1810[1]. Σε ηλικία 20 ετών, το 1829 πήγε στο Μόναχο για να σπουδάσει νομική και λίγους μήνες αργότερα στη Χαϊδελβέργη. Τελείωσε τις σπουδές του στην πόλη της Βάδης και μετακόμισε στη Βιέννη για σπουδές κοινωνικών επιστημών. Επέστρεψε στην Ελλάδα πέντε χρόνια μετά την αναχώρησή του, το 1834 και εργάστηκε στο Υπουργείο επί των Εσωτερικών σαν σύμβουλος. Από τη θέση του συμβούλου υποστήριξε τις θέσεις του Θεόκλητου Φαρμακίδη για το αυτοκέφαλο της Ελληνικής εκκλησίας που οδήγησαν στην απόφαση της Αντιβασιλείας για ανεξαρτητοποίηση της εκκλησίας της Ελλάδας. Επί Όθωνα είχε διοριστεί δημοτικός σύμβουλος Αθηνών και ήταν μέλος της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας. Αργότερα συμμετείχε στην ίδρυση της Εταιρείας Φίλων του Λαού με σκοπό την ανέγερση βιβλιοθηκών.
Εκλέχθηκε πληρεξούσιος στην της Γ’ Σεπτεμβρίου εν Αθήναις Εθνική των Ελλήνων Συνέλευση του 1843, εκπροσωπώντας τους Έλληνες της Μακεδονίας και στην εν Αθήναις Β' Εθνική των Ελλήνων Συνέλευση του 1862 ως πληρεξούσιος Αττικής. Έγινε Υπουργός επί των Εκκλησιαστικών στην Κυβέρνηση Ζηνοβίου Βάλβη 1863 (Φεβρουάριος-Μάρτιος 1863). Τον ίδιο χρόνο έγινε μέλος της επιτροπής που επεξεργάστηκε το σύνταγμα του 1864 κάτω από την εποπτεία του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου.
Το 1869 ίδρυσε τον Σύλλογο προς Διάδοσιν των Ελληνικών Γραμμάτων.
Σημαντικό έργο του ήταν το:
* Ελληνισμός ή Ρωσισμός, ήτοι η μεταξύ Αγγλίας και Ρωσσίας απόρρητος και εμπιστευτική διαπραγματεία περί του Ανατολικού Ζητήματος[2], το 1854, το οποίο δημοσίευσε ανώνυμα.
Το 1868 έγραψε και το κείμενο πολεμικής εναντίον της πανεπιστημιακής ερμηνείας του εκλογικού νόμου[3]:
* Ανταπάντησις εις την περί των δυο εκλογικών συστημάτων απάντησις των τεσσάρων
Δημοσίευσε και άλλες πολιτικές και δημοσιολογικές μελέτες αλλά και μεταφράσεις των έργων:
* Λάρα
* Μαμφρέδος
* Πειρατής
του λόρδου Βύρωνα.
Το 1857 εξέδωσε το
* Γκιαούρ του λόρδου Βύρωνα που είχε μεταφράσει η γυναίκα του που είχε πεθάνει ένα χρόνο πριν.
Νυμφεύτηκε την Αικατερίνη Δοσίου (κόρη του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου και της Σμαράγδας Μουρούζη[4] -1856), μεταφράστρια και γιος τους ήταν ο Αριστείδης Δόσιος, (1844 - 1881) οικονομικός, συγγραφέας και τραπεζίτης και επίδοξος δολοφόνος της Βασίλισσας Αμαλίας το Σεπτέμβριο του 1861. Ο Κωνσταντίνος Δόσιος πέθανε στην Αθήνα το 1871.
Πηγές
* Η Ελληνική κοινότητα του Μονάχου, Ρολφ Μπόντιεκ, Διπλωματική εργασία, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Θεολογική Σχολή, Θεσσαλονίκη 2010, όπου αναφέρονται οι πηγές:
o Δόσιος Κωνσταντίνος ΜΕΕ, 9, σελ. 503
o Σωφρονίου Ευστρατιάτου, Ο εν Βιέννη ναός, σελ.98
o Αποστολοπούλου Γεωργία, Οι Έλληνες μαθητές του Schelling, μια σύντομη περισκόπηση, Ιωάννινα, 1991, σελ. 9-25
o Μοσχονάς Νικόλαος, Η μεσοβασιλεία, 12 Οκτωβρίου 1862- 18 Οκτωβρίου 1863, Η προσωρινή κυβέρνηση, ΙΕΕ, 13, σελ. 221.
o Μεταλλινός Γεώργιος, Πολιτική και Θεολογία, Κατερίνη, 1990, σελ. 229
o Kotsowilis, die Griechische Studenten, σελ 107
Παραπομπές
1. ↑ Aπό τα Bαλκάνια και την Kεντρική Eυρώπη, Καθημερινή 12-02-06
2. ↑ Η Βαλκανική Ενοποίηση ανάμεσα στις συμπληγάδες εθνικισμού - μεγαλοϊδεατισμού Ημερησία, Iωάννης Α. Παπανδριανός, 6/4.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
