.
Ο Κωνσταντίνος Ιωάννου και αργότερα Χατζηιωάννου από τη Λήμνο υπήρξε Έλληνας στρατιωτικός και αγωνιστής στην Ελληνική Επανάσταση του 1821. Έφτασε ως το βαθμό του ανθυπολοχαγού και τιμήθηκε με χαλκούν αριστείο και αργυρό σταυρό. Μεταπολεμικά εγκαταστάθηκε στην Αθήνα.
Η δράση του
Ο Κωνσταντίνος Ιωάννου γεννήθηκε στη Λήμνο στις αρχές του 19ου αιώνα και συμμετείχε στην Επανάσταση τα τελευταία έτη του αγώνα, όπως προκύπτει από το σκεπτικό της απονομής του χαλκινου αριστείου που του δόθηκε. Όμως, δεν είναι γνωστές λεπτομέρειες από τη δράση του στον αγώνα. Πρωτοαναφέρεται το 1829, όταν κατατάχτηκε στο ΙΒ΄ ελαφρύ τάγμα του συντοπίτη του αξιωματικού Τριαντάφυλλου Τζουρά. Το 1830 υπηρετούσε ως λοχίας σιτιστής στο 2ο λόχο υπό τον λοχαγό Ιω. Κοντούλη. Τη εποχή αυτή μετείχε με το τάγμα του στις προσπάθειες αντιμετώπισης των στασιαστών στο Άργος. Τον Αύγουστο του 1831 με εντολή του υπουργού Στρατιωτικών Π.Γ. Ρόδιου συνόδεψε χρηματαποστολή 2,5 χιλιάδων φοινίκων που αφορούσε στη μισθοδοσία υπαλλήλων και στρατιωτικών από το Ναύπλιο στην Αθήνα. Το ίδιο έτος προήχθη σε ανθυπολοχαγό και ανέλαβε υπασπιστής του Τρ. Τζουρά και μετά το σοβαρό τραυματισμό του τελευταίου του υποταγματάρχγη Ι. Κοντούλη που ανέλαβε τη διοίκηση.
Με την έλευση του Όθωνα και τη διάλυση των "ατάκτων" κατατάχθηκε ως λοχίας στο 2ο λόχο του Α΄ τάγματος ακροβολιστών του Τρ. Τζουρά στην Αθήνα. Αργότερα, το 1836, αναφέρεται ως ανθυπολοχαγός και έχει μετατεθεί στη Φθιώτιδα στο Σώμα Εθνοφυλακής του Βάσου Μαυροβουνιώτη.
Το έτος αυτό τιμήθηκε με το χάλκινο αριστείο, αλλά δεν έλαβε ποτέ το σχετικό δίπλωμα. Το 1838 ο διοικητής του, Βάσος Μαυροβουνιώτης, διαμαρτύρεται για την καθυστέρηση της αποστολής του γράφοντας μεταξύ άλλων στην αναφορά του προς το Υπ. Στρατιωτικών ότι του απονεμήθηκε:
"Χάριν των πολλών εκδουλεύσεών του προς την πατρίδα, επειδή και εις τον ιερόν αγώνα της πατρίδος εξεπλήρωσε εντίμως το χρέος του.
Το δίπλωμα και το μετάλλιο όμως και πάλι δεν έφτασαν. Σε σχετικό ερώτημα που έστειλε το 1840 μέσω του νέου διοικητή του Τρ. Τζουρά, του απάντησαν πως: "Το χαλκούν αριστείον του λοχίου Κώστα Χ΄΄Ιωάννου σας απεστάλη κατά το 1836 έτος, με την υπ' αριθ. 8216 της 20 Μαΐου Διαταγήν μας". Προφανώς κάπου παράπεσε.
Παράλληλα, ως ανθυπολοχαγός, του απονεμήθηκε ο αργυρούς σταυρός, συνοδευόμενος από το ακόλουθο δίπλωμα που πιστοποιεί τη συμμετοχή του στον αγώνα της ανεξαρτησίας:
ΟΘΩΝ
Ελέω Θεού Βασιλεύς της Ελλάδος
Χορηγήσαντες τον κατά την 18/30 Σεπτεμβρίου 1835 συστηθέντα αργυρούν σταυρόν εις τον Κύριον Κωνσταντίνον Ιωάννου Λήμνιον ανθυπολοχαγόν, ως εντίμως μεθέξαντα του υπέρ ανεξαρτησίας των Ελλήνων αγώνος με την άδειαν του να φέρει το έντιμον τούτο παράσημον εις πάσαν περίστασιν, παρέχομεν εις αυτόν προς πιστοποίησιν τούτου το παρόν Δίπλωμα, υπογεγραμμένον παρ' Ημών Ιδία χειρί και εσφραγισμένον με την Ημετέραν μεγάλην Σφραγίδα του Κράτους.
Εν Αθήναις την 20 Φεβρουαρίου/3 Μαρτίου 1836.
Είναι γνωστό πως συνέχισε να υπηρετεί ως ανθυπολοχαγός μέχρι το Δεκέμβριο του 1860. Στα έγγραφα μετά το 1840 αναφέρεται κάποιες φορές και ως Χατζηιωάννου, προφανώς έπειτα από κάποιο προσκύνημα που έκανε στα Ιεροσόλυμα.
Τιμητικές διακρίσεις
Αργυρούς σταυρός: 1836.
Χαλκούν αριστείο ανδρείας: 1836.
Πηγές
Τάσος Καψιδέλης, "Η Λήμνος στην επανάσταση του 1821", Αθήνα 1986.
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
