Το πατρικό της όνομα ήταν Βασιλική Ράδου. Γεννήθηκε στην Αθήνα. Το 1952 παντρεύτηκε τον ποιητή και πολιτικό μηχανικό Άθω Δημουλά, με τον οποίο απέκτησε δύο παιδιά, τον Δημήτρη (1956) και την Έλση (1957). Εργάστηκε σαν υπάλληλος στην Τράπεζα της Ελλάδος από το 1949 έως και το 1973. Είναι πρόεδρος του ιδρύματος Κώστα και Ελένης Ουράνη (κοινωφελές Ν.Π.Ι.Δ. υπό την αιγίδα της Ακαδημίας Αθηνών). Το 2015 προκλήθηκε σάλος μετά από μία υποτιθέμενη δήλωσή της στην οποία επέκρινε με ρατσιστικό τρόπο τους πρόσφυγες. Σύμφωνα με πολλά δημοσιεύματα η δήλωση αυτή δεν έγινε με αυτό τον τρόπο και απλώς παραφράστηκαν κάποια λόγια της, τα οποία κρατήθηκαν αποσπασματικά για να την συκοφαντήσουν.Η ίδια αντέκρουσε αυτές τις κατηγορίες.[1]Στο ελληνικό δημοψήφισμα του 2015 τοποθετήθηκε υπέρ του '' Ναι ''. [2]Επίσης, ήταν από τους γνωστότερους ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών που τάχτηκαν υπέρ της αποδοχής του ελληνικού μνημονίου, μόλις λίγα χρόνια πριν.[3][4][5]. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, τα γαλλικά, τα ισπανικά, τα ιταλικά, τα Πολωνικά, τα βουλγαρικά, τα γερμανικά και τα σουηδικά.

Προβλήματα Υγείας και Θάνατος

Η Κική Δημουλά εισήλθε στις 02/02/2020 στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ)[4] του Ιδιωτικού Θεραπευτηρίου ΥΓΕΙΑ, λόγω της χρόνιας αναπνευστικής ανεπάρκειας από την οποία έπασχε. Τελικά, απεβίωσε 20 ημέρες αργότερα, στις 22/02/2020, λόγω καρδιακής ανακοπής σε έδαφος σοβαρής χρόνιας αποφρακτικής πνευμονοπάθειας και καρδιακής ανεπάρκειας.[5]

Διακρίσεις

2001, Χρυσός Σταυρός του Tάγματος της Tιμής από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο.
2002, τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, στην οποία κατέλαβε την έδρα των γραμμάτων που είχε μείνει κενή μετά τον θάνατο του Νικηφόρου Βρεττάκου — η τρίτη γυναίκα στην ιστορία της Ακαδημίας (μετά τις Γαλάτεια Σαράντη και Αγγελική Λαΐου).
20 Μαΐου του 2015, αναγορεύτηκε σε επίτιμη διδάκτωρ της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ.

Βραβεία

1964(;), Eύφημη μνεία από την Ομάδα των Δώδεκα, για την ποιητική συλλογή Eπί τα ίχνη.
1972, Β΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης, για την ποιητική συλλογή Το λίγο του κόσμου.
1989, Α΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης, για την ποιητική συλλογή Χαίρε ποτέ.
1997, Βραβείο Ιδρύματος Κώστα και Ελένης Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών, για την ποιητική συλλογή Η εφηβεία της λήθης.
2001, Αριστείο των Γραμμάτων της Ακαδημίας Αθηνών, για το σύνολο του έργου της.
2003, Μακεδονικό Βραβείο, για το σύνολο του έργου της.
2009, Ευρωπαϊκό Βραβείο Λογοτεχνίας (Prix Européen de Littérature), για το σύνολο του έργου της.
2010, Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας, για το σύνολο του έργου της.

Έργο

Η αγάπη είναι ένα θύμα του σωματέμπορα εγωισμού μας.
Κική Δημουλά

Μάνα, λες να είναι κληρονομική
η πραγματικότης;
Κική Δημουλά

Ἀπὸ τὸν κόσμο τῶν γρίφων
φεύγω ἥσυχη.
∆ὲν ἔχω βλάψει στὴ ζωή μου αἴνιγμα:
δὲν ἔλυσα κανένα.

Θέματα που κυριαρχούν στα ποιήματά της είναι η απουσία, η φθορά, η απώλεια, η μοναξιά και ο χρόνος. Χαρακτηριστικά της ποίησής της είναι η προσωποποίηση αφηρημένων εννοιών, η ασυνήθιστη χρήση κοινών λέξεων και η πικρή φιλοπαίγμων διάθεση. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στα Αγγλικά, τα Γαλλικά, τα Ισπανικά, τα Ιταλικά, τα Πολωνικά, τα Βουλγαρικά, τα Γερμανικά και τα Σουηδικά. Αποσπάσματα του έργου της έχουν συμπεριληφθεί στα σχολικά διδακτικά βιβλία.

Εργογραφία
Ποιητικές συλλογές

Ποιήματα, 1952 (αποκηρυγμένα)
Έρεβος, 1956, εκδόσεις «Στιγμή», Αθήνα 1990
Ερήμην, εκδ. Δίφρος, Αθήνα 1958. Εκδ. «Στιγμή», 1990.
Επί τα ίχνη, εκδ. «Φέξης» Αθήνα 1963. Εκδ. «Στιγμή», 1989.
Το λίγο του κόσμου, εκδ. «Νεφέλη», Αθήνα 1971, 1983. Εκδ. «Στιγμή», 1990.
Το τελευταίο σώμα μου, εκδ, «Κείμενα», Αθήνα 1981. Εκδ. «Στιγμή», 1989.
Χαίρε ποτέ, «Στιγμή», 1988
Η εφηβεία της λήθης, «Στιγμή», 1994
Ποιήματα, εκδόσεις «Ίκαρος», Αθήνα 1998 (Συγκεντρωτκή έκδοση· περιλαμβάνονται όλες οι προηγούμενες συλλογές εκτός από τα Ποιήματα.)
Ενός λεπτού μαζί, «Ίκαρος», 1998
Ήχος απομακρύνσεων, «Ίκαρος», 2001
Χλόη θερμοκηπίου, «Ίκαρος», 2005
Συνάντηση, Γιάννης Ψυχοπαίδης, Κική Δημουλά, «Ίκαρος», 2007 (ανθολογία με εβδομήντα τρία ζωγραφικά έργα του Γιάννη Ψυχοπαίδη)
Μεταφερθήκαμε παραπλεύρως, «Ίκαρος», 2007
Τα εύρετρα, «Ίκαρος», 2010
Δημόσιος καιρός, «Ίκαρος», 2014
Άνω τελεία, «Ίκαρος», 2016

Πεζά

Ο φιλοπαίγμων μύθος, εκδ. «Ίκαρος», Αθήνα 2004 (Η ομιλία που εκφώνησε η Κική Δημουλά στην Ακαδημία Αθηνών κατά την τελετή υποδοχής της.)
Εκτός σχεδίου, «Ίκαρος», 2005 (επιλογή πεζών κειμένων)
Έρανος σκέψεων, «Ίκαρος», 2009 (η ομιλία της Κικής Δημουλά στην Αρχαιολογική Εταιρεία στις 26 Ιανουαρίου 2009)

DVD

Συναντήσεις με την Κική Δημουλά, εκδ. «Ίκαρος», 2010

Κριτική-βιβλιογραφία

Παπαγεωργίου, Κώστας Γ.: Κική Δημουλά - χρονικογράφος του εφήμερου, εκδ. «Κέδρος», Αθήνα 2013
Δοκίμιο του Νίκου Δήμου

Παραπομπές

««Έφυγε» η Κική Δημουλά». (Νέα ελληνική γλώσσα) Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2020.
www.lemonde.fr/disparitions/article/2020/02/23/kiki-dimoula-l-une-de-plus-importantes-poetesses-contemporaines-en-grece-est-morte_6030511_3382.html.
«Greece’s Beloved Poet Kiki Dimoula Dies at 89». (Αγγλικά)
Team, ΤοΒΗΜΑ (16 Φεβρουαρίου 2020). «Κική Δημουλά: Νοσηλεύεται στη ΜΕΘ σε κρίσιμη κατάσταση». Ειδήσεις - νέα - Το Βήμα Online. Ανακτήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου 2020.
IEFIMERIDA.GR, NEWSROOM (22 Φεβρουαρίου 2020). «Κική Δημουλά: Το ιατρικό ανακοινωθέν για το θάνατο της ποιήτριας | ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ». iefimerida.gr. Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2020.
Ανέστη, Κατερίνα Ι (22 Φεβρουαρίου 2020). ««Μισή ντροπή δική μου, μισή του θανάτου» -Η ήρεμη τρυφερή ζωή και η τρικυμιώδης σαρωτική ποίηση της Κικής Δημουλά [εικόνες] | ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ». iefimerida.gr. Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2020.
««Ενας αυτοσχέδιος άνθρωπος είμαι» είπε η Κική Δημουλά κατά την αναγόρευσή της σε διδάκτορα του ΑΠΘ | ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ». iefimerida.gr. 21 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2020.
«Επίτιμη διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών η Κική Δημουλά: Σε μία στιγμή πήρα διδακτορικό! | ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ». iefimerida.gr. 7 Ιουνίου 2017. Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2020.

Πηγές

Εθνικό Κέντρο Βιβλίου, Κική Δημουλά
Εθνικό Κέντρο Βιβλίου, Δημουλά Κική (1931)
BiblioNet, Κική Δημουλά
Ένα «ΕΝΤΕΥΚΤΗΡΙΟ» για την Κική Δημουλά
Ακαδημία Αθηνών, Κική Δημουλά
Εταιρεία Συγγραφέων, Κική Δημουλά
Εθνικό Κέντρο Βιβλίου, Βραβεία Ιδρύματος Κώστα και Ελένης Ουράνη

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Ποιήματα της Κικής Δημουλά στο Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού
Ποιήματα της Κικής Δημουλά σε πολυτονικά
Ποιήματα της Κικής Δημουλά στο translatum
Συνέντευξη της Κικής Δημουλά