.
Ο Ισαγόρας, γιός του Τίσανδρου, ήταν Αθηναίος αριστοκράτης στα τέλη του 6ου αιώνα π.Χ. Παρέμεινε στην Αθήνα κατά τη διάρκεια της τυραννίας του Ιππία, αλλά όταν ο τελευταίος ανατράπη, διεκδίκησε την εξουσία ενάντια του επίσης αριστοκράτη Κλεισθένη. Το 508 π.Χ. εκλέχθηκε «Άρχων Επώνυμος» αλλά ο Κλεισθένης αντιτάχθηκε σ’αυτόν με την υποστήριξη της πλειοψηφίας των Αθηναίων[1] . Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, ο Ισαγόρας ζήτησε τότε βοήθεια από τον Σπαρτιάτη βασιλιά Κλεομένη Α’, παλιό του φίλο που είχε κάποτε φιλοξενήσει. Ο Κλεομένης είχε επίσης κάποτε διατηρήσει δεσμό με τη γυναίκα του Ισαγόρα [2].
Με τη βοήθεια του Κλεομένη, ο Ισαγόρας εξεδίωξε τον Κλεισθένη και άλλα μέλη της οικογένειας των Αλκμεωνιδών υπό το πρόσχημα του Κυλώνειου Άγους (δείτε Μεγακλής). Οι υποστηριχτές του Κλεισθένη, όμως, αντιστάθηκαν στον Ισαγόρα και τον Κλεομένη και τους παγίδεψαν στην Ακρόπολη για δύο ημέρες. Την τρίτη ημέρα συνθηκολόγησαν επιτρέποντας στον Ισαγόρα και τον Κλεομένη να διαφύγουν, αλλά καταδικάζοντας 300 οπαδούς των τελευταίων. Ο Κλεισθένης επέστρεψε στην πόλη και έγινε Άρχων[1].
Παραπομπές και σημειώσεις
1. ↑ 1,0 1,1 Ηρόδοτος. "5.72". Ιστορίαι.
2. ↑ Ηρόδοτος, "5.70", Ιστορίαι
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
* Goodley AD, Herodotus, The Histories. Cambridge: Harvard University Press. 1920 (αγγλικά)
* Harry Thurston Peck, Harpers Dictionary of Classical Antiquities (1898) (αγγλικά)
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
