Ηρακλής Τριανταφυλλίδης

Βιογραφικά στοιχεία

Γεννημένος στη Θεσσαλονίκη και μεγαλωμένος στο Σιδηρόκαστρο Σερρών, ο Ηρακλής Τριανταφυλλίδης από πολύ μικρός είχε μεγάλη κλίση στη μουσική, έπαιζε διάφορα όργανα (φυσαρμόνικα και φλογέρα, ακορντεόν, κιθάρα, κ.α.) κι έγραφε στίχους, ποίηση πεζά και συνέθετε τραγούδια και μουσικές.

Τον Ιούνη του 1980 κυκλοφόρησε μια στιχουργική - ποιητική συλλογή του.

Το Δεκέμβρη του 2004 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Παπαϊωάννου ένα βιβλίο του,ο Ονειροταξιδευτής, που είναι ένα μυθιστόρημα φιλοσοφικής φαντασίας.

Έτσι η αναφορά στον Ηρακλή μοιράζεται στο μουσικό, το ποιητικό, και το συγγραφικό του έργο.
Μουσική

Στη μουσική έχουμε μια πρώτη περίοδο με δημιουργία συγκροτημάτων (κυρίως ελληνικού ροκ χαρακτήρα), και μια δεύτερη, όπου γράφει για μεγάλα σύνολα, όπως η ροκ όπερα "Σε άλλους κόσμους", ή μουσικά έργα για μουσικοθεραπεία, όπως η τριλογία "Υδριάλα", και η τετραλογία "Κυνηγός της ευτυχίας".
Συγκροτήματα

Το πρώτο γκρουπ που συμμετείχε ήταν το «The Green Birds» (Σιδηρόκαστρο, αρχές δεκαετίας '60) με ρεπερτόριο από Rock'n' Roll, τζαζ και ελληνικά της εποχής και στη συνέχεια δημιουργεί το γκρουπ «Les Etoiles» με ρεπερτόριο από το εποχιακό ροκ.

Την περίοδο 1967-1969, παράλληλα με τις σπουδές του (Χημικός-Μικροβιολόγος στο Δημόκριτο Θεσσαλονίκης και θεωρία μουσικής στο Μακεδονικό Ωδείο), εργάζεται περιστασιακά ως μουσικός σε διάφορα είδη μουσικής. Εκείνη την εποχή περνά από διάφορα σχήματα της Θεσσαλονίκης, όπως το «Τρίο Σαλόνικα», (λατινοαμερικάνικα και ελληνικά εποχής), «The Saints», (ροκ, soul εποχής και δικές τους συνθέσεις), και «The Slides» (ροκ και soul εποχής).
Ηρακλής & DNA

Στις αρχές του 1971 μετά το στρατό, φεύγει στη Γερμανία. Επιστρέφει το Φθινόπωρο στην Ελλάδα για σπουδές στην οδοντιατρική σχολή Αθηνών. Την εποχή εκείνη ιδρύει ένα γκρουπ, που τα μέλη αρχικά, είναι κυρίως συμφοιτητές. Το σχήμα είχε τα εξής στοιχεία:

Όνομασία: «Ηρακλής & DNA»
Είδος: Ελληνικό προοδευτικό φολκλόρ
Στίχος: Λαϊκοδημοτικός με κοινωνικό περιεχόμενο
Στίχοι - Μουσική και ενορχήστρωση : Ηρ. Τριανταφυλλίδης

Εμφανίστηκαν σε διάφορες μπουάτ όπως στις «Εσπερίδες» και στην «Πέμπτη Εποχή» στην Πλάκα και έδωσαν μερικές συναυλίες.

Δισκογραφικά ξεκίνησαν στην Polydor το 1972 με έναν δισκάκι 45 στροφών, που περιείχε δύο τραγούδια: «Ο Γιάννης» και «Τα Ίδια Όνειρα» (ή «Αγναντεύεις»).

Δυστυχώς, εκτός από το δισκάκι αυτό, η δουλειά εκείνης της εποχής δεν κυκλοφόρησε σε LP, όπως είχε αρχικά συμφωνηθεί.

Μετά από την διάλυση του «Ηρακλής & DNA», δημιουργεί το γκρουπ «Ηρακλής & Λερναία Ύδρα».
Ηρακλής & Λερναία Ύδρα

Ελληνικό ροκ σχήμα με στοιχεία από τζαζ ροκ και πολλά έθνικ (ελληνική παράδοση) που δημιουργήθηκε το 1972. Πρόκειται για την μετεξέλιξη του γκρουπ «Ηρακλής & DNA».

Στίχος ποιητικός με κοινωνικοπολιτικό προβληματισμό. Οι στίχοι, η μουσική καθώς και η ενορχήστρωση είναι του Ηρακλή Τριανταφυλλίδη.

Το καλοκαίρι του 1973 ο Ηρακλής γράφει το μουσικό έργο «Σε άλλους κόσμους» που παίζεται στην μπουάτ της πλάκας «11η εντολή». Εκεί ακούει τη δουλειά ο Τάσος Φαληρέας από την EMI και προτείνει στον Ηρακλή την ηχογράφηση σε δίσκο. Γίνονται συζητήσεις για να κυκλοφορήσει το Πάσχα του 1974, αλλά τελικά αναβάλλεται.

Ο Ηρακλής που σπουδάζει στην οδοντιατρική σχολή Αθηνών την περίοδο της χούντας, δεν έχει από πουθενά οικονομικούς πόρους. Μετά από τα γεγονότα του Πολυτεχνείου τα πράγματα δυσκόλεψαν περισσότερο από κάθε άποψη και την άνοιξη του 1974, μετά από μια συναυλία στη Θεσσαλονίκη, ξαναφεύγει για την Γερμανία.

Η συναυλία της Θεσσαλονίκης ήταν και η τελευταία στην Ελλάδα της περιόδου εκείνης και είχε πολύ μεγάλη επιτυχία. Το θέατρο Χατζώκου όπου έγινε, είχε γεμίσει ασφυκτικά. Το σχήμα ενισχυμένο με νέα κι αξιόλογα μέλη, είχε μια από τις καλύτερες επιδόσεις.

Το 95% των τραγουδιών είχαν κοπεί από τη λογοκρισία, παρ' όλα αυτά το πρόγραμμα παίχτηκε ατόφιο, χάρη στον άξιο οργανωτή της συναυλίας, τον Αντώνη Γκαγκαβούζη.

Στη Γερμανία τώρα, ο Ηρακλής δημιουργεί μαζί με Γερμανούς μουσικούς ένα συγκρότημα, που ανοίγει την συναυλία του Champion Jack Dupree στις 28 Σεπτέμβρη 1974 και παίζει τη μουσική του με πολύ μεγάλη επιτυχία.

Το σχήμα έπαιξε με την ονομασία «Iraklis aus Griechenland» (Ο Ηρακλής από την Ελλάδα) και ήταν επταμελές, ενώ οι περισσότεροι μουσικοί ήταν "δανεικοί" από άλλα γκρουπ.

Η σύνθεση : Ηρακλής (φωνή, διάφορα όργανα), Birgit Rutters (φωνή, φλογέρα-μπάσο, πιάνο). Η Birgit εκτός των άλλων, έμαθε και τραγούδησε στα ελληνικά το "Αγναντεύεις". Norbert Kranz (μπάσο), Stefan (Steev) Dohmen (βιολί), Volker Beyerle (πλήκτρα), Otto...(κιθάρα, πνευστά), R.... (τύμπανα).

Μετά τη μεγάλη επιτυχία στο live, ο Paul (ο εκπρόσωπος του concert-buro και μάνατζερ του Ηρακλή), του προτείνει να παίξει και στα επόμενα κοντσέρτα που θα γίνονταν προσεχώς. Αρχικά με τους Pasports (από τα πρώτα τζαζ-ροκ γκρουπ της εποχής), και στη συνέχεια με τους Exepsions (έντεχνο ροκ).

Η ανάγκη να κάνει ένα μόνιμο δικό του σχήμα φέρνει κοντά του τον Edgar, τον καλύτερο ντράμερ της περιοχής, με τρία LP (free jazz) με πολυεθνικά σχήματα στο ενεργητικό του, και μαζί με τους Norbert (μπάσο) και Birgit (φωνή, πνευστά) από τους παλιούς, συν έναν πιανίστα της τζαζ από την περιοχή κι έναν νεαρό ταλαντούχο φλαουτίστα από τη Βόννη, πετυχαίνει έναν καταπληκτικό συνδυασμό.

Παρ' όλες τις ευοίωνες προοπτικές, ο Ηρακλής επιστρέfει στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης τον Οκτώβρη του 1974, με σκοπό να επιστρέψει έγκαιρα για τις συναυλίες.

Δυστυχώς όμως η προσωρινή του μετάβαση, για τη μεταπολίτευση, στην Ελλάδα έγινε μόνιμη, αφού μεσολάβησε η ηχογράφησή του «Σε άλλους κόσμους», που αντί να αρχίσει αμέσως και να τελειώσει μέσα στο μήνα, άρχισε το 1975.

Ύστερα από ένα χρόνο ηχογραφήσεων, το Γενάρη του 1976 κυκλοφορεί σε διπλό άλμπουμ από την EMI, με παραγωγούς τον Τέρρενς Κουίκ και Γιάννη Κιουρκτσόγλου. Συμμετέχουν σαράντα μουσικοί, ανάμεσα τους πολλά μέλη από τα διάφορα σχήματα της Λερναίας Ύδρας, όπως, Μαγκλάρας (βιολί), Πρωτόπαπας (φλάουτο, πνευστά), Φιλιππίδης (Μπάσο), Θεολόγος Στρατηγός (κιθάρα). Χορωδίες, παραδοσιακά, κλασικά και ηλεκτρικά όργανα (συνολικά 80 τον αριθμό) και πολλοί τραγουδιστές σε τραγούδια και φωνητικά: Θρ. Αποστόλου, Γ. Ζώη, Ν. Ζιώγαλας, Π. και Χ. Κατσιμίχας, Χρ. Κουλουμπής, Μ. Ψάλτη, Δ. Πουλικάκος.

Ο Νίκος Ξυλούρης ήταν να τραγουδήσει το «Πανηγύρι», όμως τελικά η εταιρεία έφερε κώλυμα. Ο δίσκος αυτός για διάφορους λόγους δεν προωθήθηκε καθόλου. Ο Ηρακλής φεύγει για το Παρίσι και το Άμστερνταμ.

Το 1976 ξαναδημιουργείται η Λερναία Ύδρα με νέα σύνθεση.

Οι συναυλίες γίνονται χωρίς εισιτήριο. Το κοινό συνεισφέρει ό,τι και όπως θέλει στο τέλος της παράστασης. Όλες οι εκδηλώσεις τους έχουν μεγάλη επιτυχία και το κοινό τους ακολουθεί, όμως οι εσωτερικές τριβές στο πολυμελές γκρουπ, η έλλειψη οικονομικών πόρων (εκείνη την εποχή δεν μπορούσε να επιβιώσει κανείς παίζοντας ροκ), δεν το αφήνουν να συνεχίσει την επιτυχημένη του πορεία.

Στην επόμενη φάση, μετά από καιρό, ο Ηρακλής ανασυγκροτεί τη «Λερναία Ύδρα».

Παρ' όλες τις επιτυχημένες συναυλίες τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Τα ροκ γκρουπ δεν μπορούν να επιβιώσουν. Ο Ηρακλής ξαναφεύγει για το εξωτερικό απ' όπου γυρνά και ανασυντάσσει το γκρουπ με σύνθεση αυτή τη φορά τους Μαριάννα (φωνή), Γιώργο Σιέρα (κιθάρα, φωνητικά), Ηρακλή Σαριδάκη (κιθάρα), Μιχάλη Νικολαΐδη (μπάσο), Θάνο Παπαποστόλου (τύμπανα). Αργότερα στη θέση των Σιέρα και Σαριδάκη έρχεται ο Τάσος Καλιανιώτης, και πολύ αργότερα στα τύμπανα ο Στέλιος Ζαχαρίου.

Πολλές επιτυχημένες συναυλίες την περίοδο αυτή στα θέατρα «Λουζιτάνια» και «Βρετάνια» επίσης στο τζαζ-ροκ κλαμπ του Μπαράκου στην Πλάκα.

Αξέχαστη έμεινε, εκτός των άλλων εμφανίσεων, η παράσταση στα Γουριά, το καλοκαίρι του 1980. Τη συναυλία διοργάνωσαν οι ανεξάρτητοι νέοι του χωριού και είχε μαζευτεί η νεολαία από τις γύρω περιοχές (Αγρίνιο, Μεσολόγγι, Ναύπακτο, κ.α.), σαν ένα μικρό Γούντστοκ.

Το φθινόπωρο του 1980 ο Ηρακλής ανοίγει τη Σοφίτα στην Πλάκα που γίνεται ελεύθερο βήμα για κάθε είδος καλλιτεχνικής έκφρασης μέχρι το 1984, που έκλεισε. Παράλληλα ανασυγκροτεί μια νέα «Λερναία Ύδρα», έχοντας τον Μιχάλη στο μπάσο και τον Τάσο Φωτοδήμο (τύμπανα), Γιάννη Γιοκαρίνη (πλήκτρα, φωνητικά), Πάνο Πατσόγλου (τρομπόνι) και Γιάννη Κικινή (σαξόφωνο και φλάουτο).

Το 1981 η «Λερναία Ύδρα» αλλάζει σύνθεση, και με σταθερούς τους Μιχάλη και Φωτοδήμο προστίθεται ο Χρήστος Λαγός (κιθάρα) και ο Νίκος Ζιώγαλας (φωνή). Με αυτό το σχήμα παίζουν επί μία σεζόν στη σοφίτα. Μαζί τους ο Αλέκος Κολιόπουλος και οι "Φατμέ". Την εποχή εκείνη κυκλοφόρησε σε ανεξάρτητη παραγωγή το άλμπουμ «Παίζεις με τις μηχανές», ενώ παράλληλα δίνονται παραστάσεις και σε άλλους χώρους.

Το 1984 και αφού είχε κλείσει η «Σοφίτα» κυκλοφορεί ένα νέο LP τη «Στιγμή» ενώ οι συναυλίες του συγκροτήματος, εκτός από όλη την Ελλάδα, φτάνουν το 1985 μέχρι το Βελιγράδι, με εντυπωσιακή επιτυχία.

Στα τέλη του 1985 το σχήμα μένει τρίο ( Κιθάρα - Μπάσο - Τύμπανα ) με πιο Jazz-Rock ήχο. Την ίδια εποχή συμμετέχει και είναι συνιδρυτής της "ΜουΣυνΚΑ" (Μουσική Συνεργατική Κίνηση Αθηνών), που οργανώνει μουσική σκηνή για τα συγκροτήματα στο Rodeo club.

Ύστερα από διαφωνία και σύγκρουση (άνοιξη 1986) αποχωρεί και ιδρύει - οργανώνει το καλλιτεχνικό σωματείο Α.Ε.ΤΑ (Ανεξάρτητες Εκφραστικές Τάσεις). Μεγάλη συμμετοχή καλλιτεχνών (πάνω από τριάντα μουσικά συγκροτήματα Αθηνών και επαρχίας, ηθοποιοί, χορευτές, ακροβάτες, ζωγράφοι, ποιητές κλπ). Παραστάσεις μαμούθ (Διήμερο στο Λυκαβηττό, διήμερο στο πάρκο Ελευθερίας, ανοιχτά θέατρα δήμων της Αθήνας.)

Παρ' όλο οι δραστηριότητές του δεν του αφήνουν ελεύθερο χρόνο, για τις ανάγκες των παραστάσεων της ΑΕΤΑ δημιουργεί νέα «Λερναία Ύδρα».

Το 1987 στήνει το στούντιο πρόβας - ντέμο του Πολύαυλου στο Πεδίο του Άρεως. Μέχρι το 1990 ανασυγκροτεί τη «Λερναία Ύδρα» με διάφορες μορφές, δυνατά σχήματα με ικανοποιητικές εμφανίσεις. Άλλη μια προσπάθεια έγινε γύρω στο 1995. Μια δεκαετία μετά,συμμετέχει στην ταινία-ντοκυματέρ "Ζωντανοί στο Κύτταρο" του Αντ. Μποσκοΐτη (2006) και στις συναυλίες στο "Κύτταρο" που ανοίγει και πάλι ως ροκ σκηνή (2007). Από εκεί και πέρα ανασυγκροτείται η "Λερναία Ύδρα" και επανέρχεται στο προσκήνιο το 2008 με μια εντυπωσιακή εμφάνιση στο "Κύτταρο", όπου ήταν προσκεκλημένα όλα τα μέλη που πέρασαν από τη "Λερναία Ύδρα", (πάνω από ογδόντα μουσικοί).

Από τότε το συγκρότημα έκανε και συνεχίζει να κάνει εμφανίσεις σε συναυλίες και μουσικές σκηνές.
Ιστορικό

Από το συγκρότημα πέρασαν πολλοί μουσικοί:

- 1972-1995: O Ηρακλής Τριανταφυλλίδης, βασικό μέλος και ιδρυτής του συγκροτήματος (φωνή, κιθάρα, βιολί, μπάντζο-μαντολίνο, φλογέρες, φυσαρμόνικα κλπ)

- 1972-1974: α) DNA: Ηρακλής (Τραγούδι, διάφορα όργανα), Σοφία Γιαννάτου (φωνητικά, κρουστά), Πέτρος Πρωτόπαπας (φλάουτο, φωνητικά), Φώντας Χατζής (κρουστά), Λάκης Παπαδόπουλος (κιθάρα, μπουζούκι, φωνητικά), Ρένα Τσακουρίδου (φωνητικά), Κώστας Μιχαλάκης (κιθάρα, φωνητικά).

Αργότερα σε διάφορους ανασχηματισμούς που ακολούθησαν, συμμετείχαν στο γκρουπ οι: Γιώργος Μαγκλάρας (βιολί, φωνητικά), Λένα Πλάτωνος (φωνητικά, κρουστά), Θανάσης Μπίκος (κιθάρα, φωνητικά) και Χρήστος Στημαγκιώτης (φλάουτο).

β) Ηρακλής & Λερναία Ύδρα: Φώντας Χατζής (τύμπανα), Γιώργος Μαγκλάρας (βιολί), Πέτρος Πρωτόπαππας (φλάουτο, φωνητικά), Γιώργος Τζάγκερ (μπάσο). Αργότερα συμμετέχουν εναλλακτικά : Χρήστος Στημαγκιώτης (φλάουτο), Λάκης Παπαδόπουλος (κιθάρα, φωνητικά), Τόλης Δημητρακόπουλος (κιθάρα, φωνητικά) και Νίκος Παυλάκος, «Περιπτεράς» (μπάσο).

- 1974: Γιώργος Φιλιππίδης (μπάσο), Γιάννης Παχούλης (κιθάρα, φωνητικά). Την Άνοιξη του 1974 ο Ηρακλής πηγαίνει στη Γερμανία, όπου και σχηματίζει γκρουπ με Γερμανούς και παίζει σε live με διεθνή ονόματα. Επιστρέφει τον Οκτώβρη του 1974 στην Ελλάδα και ηχογραφεί το μουσικό έργο «Σε άλλους κόσμους», που κυκλοφορεί από την EMI σε διπλό LP τον Γενάρη του 1976.

- 1976: Συμμετέχουν οι Δημήτρης Ζαφειρέλης (κιθάρα, φωνή), Γιώργος Σιέρας (κιθάρα, φωνητικά), Βασίλης Σταματιάδης (τύμπανα), Νίκος Δόικας (μπάσο), Γιώργος Γαβαλάς (φλάουτο, φωνητικά), Νίκος Σακέλης (πλήκτρα), Νίκος Μηλιώνης (φυσαρμόνικα), και Μαριάννα (Τραγούδι, φωνητικά).

- 1977: Πιέρ Χορέμης (κιθάρα), Σπύρος Φατούρος (τύμπανα), Νίκος Γιαννάτος (μπάσο) και τη Μαριάννα (φωνή).

- 1978: Ηρακλής Σαριδάκης (κιθάρα), Μιχάλης Νικολαΐδης (μπάσο), Θάνος Παπαποστόλου (τύμπανα), Τάσος Καλιανιώτης (κιθάρα, φωνητικά), Στέλιος Ζαχαρίου (τύμπανα).

- 1979: Βασίλης Λεμονής.

- 1980-1984: Ο Ηρακλής αποκτά δικό του live χώρο, τη «Σοφίτα», όπου εμφανίζεται τακτικά η «Λερναία Ύδρα». Ο χώρος γίνεται ελεύθερη live σκηνή για κάθε καλλιτέχνη και συγκρότημα. Από την «Σοφίτα» έχουν περάσει όλοι σχεδόν οι μουσικοί και τα συγκροτήματα της εποχής.

- 1980: Τάσος Φωτοδήμος (τύμπανα), Γιάννης Γιοκαρίνης (πλήκτρα, φωνητικά), Πάνος Πατσόγλου (τρομπόνι), Γιάννης Κικινής (σαξόφωνο, φλάουτο). Παίζουν σε πολλές συναυλίες στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας.

- 1981: Χρήστος Λαγός (κιθάρα), Νίκος Ζιώγαλας (φωνή). Με το σχήμα αυτό και με τη συνδρομή στα φωνητικά των Γιάννη Γιοκαρίνη, και Κατερίνας Μετσίνη, ηχογραφείται ο δίσκος «Παίζεις με τις μηχανές».

- 1982: Παναγιώτης Γανωσέλης (τύμπανα), Γιώργος Γραικούσης (φωνή).

- 1982-83: Γιάννης Γιοκαρίνης (Πλήκτρα, Φωνή), Νίκος Σιδηροκαστρίτης (Τύμπανα).

- 1983: Άκης Περδίκης (τύμπανα), Ματ Ντάριαν (Αμερικάνος) (σοπράνο σαξόφωνο), Μιλένα Τριανταφύλλου (πλήκτρα).

- 1984: Βαγγέλης Ευσταθίου (τύμπανα), Μάκης Σημίτης (πλήκτρα, φωνητικά), Πάνος Στρέκλας (σαξόφωνο). Με αυτά τα μέλη και τη συνδρομή των Γιάννη Γιοκαρίνη, Σοφίας Νοητή και Μαριάννας Βαρβαδούκα, στα φωνητικά, ηχογραφείται ο δίσκος «Η στιγμή». Σ' αυτόν τον δίσκο συμπεριλαμβάνεται και το τραγούδι «Λέγαμε», που είχε ηχογραφηθεί το 1981. Συναυλίες στο Βελιγράδι (1985).

- 1986: Στράτος Αλοίμονος (πλήκτρα, φωνητικά), Κώστας Παπανικολάου (Μπάσο), Μανώλης Σκουλάς (κιθάρα, φωνητικά). Νίκος Μακράκης (Τύμπανα).

- 1987: Πέτρος Πελέλης (Τύμπανα).

- 1988 Χάρης Αντωνίου (Τύμπανα), Τόλης Βουλτζάτης (Κιθάρα), Μανώλης Πεταλάκης (Πλήκτρα), Κώστας Παπανικολάου (Μπάσο), Μιχάλης Νικολαΐδης (Μπάσο), Βαγγέλης Ευσταθίου (τύμπανα), Στράτος Αλοίμονος (πλήκτρα).

- 1995: Άκης Μουχλιανίτης (Πλήκτρα, φωνητικά), Δημήτρης Παπανίκου (Μπάσο, φωνητικά), Χάρης Αντωνίου (Τύμπανα), Γιώργος Ράλλης (Τύμπανα), Αλέξανδρος Η. Τριανταφυλλίδης (Κιθάρα, φωνητικά), Ειρήνη Τριανταφυλλίδη (Φωνητικά).

- 1996 έως 2005.

εργάστηκε ως μαέστρος σε Χορωδίες και Ορχήστρες σε Δήμους, Πολιτιστικούς φορείς, Σωματεία, Συλλόγους και το Οικ. Παν/μιο Αθηνών, δημιουργώντας πολλά σχήματα και σε μεγάλο μουσικό εύρος.

- 2006 μέχρι σήμερα.

Το Φθινόπωρο του 2006, παράλληλα με την προβολή της ταινίας «Ζωντανοί στο Κύτταρο-Σκηνές Ροκ», έγιναν ζωντανές παραστάσεις με τους καλλιτέχνες που συμμετείχαν στην ταινία κι ένα χρόνο μετά άνοιξε το «Κύτταρο» και πάλι σαν Ροκ σκηνή, με συναυλίες των καλλιτεχνών που συμμετείχαν στην ταινία. Ο Ηρακλής που συμμετείχε σ’ όλες τις εκδηλώσεις, ξαναμάζεψε κάποια μέλη από συγκρότημά του και επανασύνδεσε τη «Λερναία Ύδρα».

Τον Απρίλη του 2008 διοργανώνει μια συναυλία στο Κύτταρο, όπου προσκαλεί όλα τα μέλη που πέρασαν από τη Λερναία Ύδρα (πάνω από ογδόντα), που πολλοί απ' αυτούς ανεβαίνουν στη σκηνή με αυτοσχεδιαστικά σχήματα. Η συμμετοχή των μελών και του κόσμου ήταν μεγάλη.

Από τότε ο «Ηρακλής & Λερναία Ύδρα» ανασυγκροτήθηκε, έκανε εμφανίσεις σε πολλές συναυλίες και συνεχίζει τις συναυλίες σε Αθήνα και σε ολόκληρη την Ελλάδα.

- 2007 έως 2010 συμμετείχαν: Μιχάλης Νικολαΐδης (Μπάσο), Βαγγέλης Ευσταθίου (Τύμπανα), Παντελής Ματσούκας (Πλήκτρα), Δίμης Παπαχρήστου (Κιθάρα), Επίκουρος Τριανταφυλλίδης (Βιολί), Μαριάννα Ζαλένσκι (Όμποε, Φωνητικά), Ναταλία Τσεσνόκοβα (Βιολί), Αλέξανδρος Τριανταφυλλίδης (Τραγούδι, Κιθάρα), και στα φωνητικά: Μαριάννα, Ειρήνη, Δήμητρα, Βίκυ.

Η τελευταία σύνθεση του συγκροτήματος είναι πενταμελής:

Ηρακλής (Τραγούδι, Κιθάρα, Βιολί, Μαντολίνο, Πλήκτρα), Μιχάλης Νικολαΐδης (Μπάσο, Φωνητικά), Βαγγέλης Ευσταθίου (Τύμπανα)

Ειρήνη Τριανταφυλλίδη (Λαούτο, Τραγούδι, Φωνητικά, Φυσαρμόνικα), Λουΐζα Καλονά (Βιολί, Φωνητικά, Πλήκτρα).

- 2017 Στη θέση της Λουίζας έρχεται ο Νίκος Νικολόπουλος (Φλάουτο, Σαξόφωνο, Πλήκτρα, φωνητικά)
Συνθέσεις - Δισκογραφία

«Ο Γιάννης», 45 στροφών, Polygram, 1972

Το εξώφυλλο του δίσκου «Σε άλλους κόσμους».

«Σε άλλους κόσμους», 2(LP), 8 εκδόσεις.

1η έκδοση: 2(LP) ΕΜΙ, 1976, 2η έκδοση: LP, Πολύαυλος, 1981, 3η έκδοση: LP, EMI-Columbia, 1988, 4η έκδοση: TC Πολύαυλος, 1994, 5η έκδοση: CD, MINOS-EMI, 1995, 6η έκδοση: 2(LP), Πολύαυλος, 2002, 7η έκδοση: CD, MINOS-EMI, 2003, 8η έκδοση: CD, Πολύαυλος, 2007,

«Σαν όνειρο γλυκό», 45 στρoφών, ΕΜΙ, 1976
«Παίζεις με τις μηχανές», LP, Πολύαυλος, 1981
«Η στιγμή», LP, Πολύαυλος, 1984
«Υδριάλα» TC Polyavlos 1993
«Ονείρεμα» TC Polyavlos 1993
«Το θρόισμα της λεύκας» TC Polyavlos 1994
«Υπερπέραν» (Συμμετοχή) CD Περιοδ.Audio 1997
«Κυνηγός της ευτυχίας» TC Polyavlos 1997
«Αρμονία των αντιθέτων» TC Polyavlos 1997
«Ταξιδευτές του απείρου»TC Polyavlos 1997
«Βουτιά στην αιωνιότητα»TC Polyavlos 1997
«Γλυκιά ανάμνηση» CD Polyavlos 2007

Μουσικά έργα

«Σε άλλους κόσμους»
«Υδριάλα». Τριλογία. (1. Υδριάλα, 2. Ονείρεμα, 3. Το θρόισμα της λεύκας). Μουσική για χαλάρωση, αυτοέλεγχο και αυτοθεραπεία. Χρησιμοποιούνται φυσικοί ήχοι (ρυάκια, πηγές, κύματα θάλασσας, κλπ), από πουλιά, έντομα, ζώα.
«Κυνηγός της ευτυχίας». Τετραλογία. (1. Κυνηγός της ευτυχίας, 2. Αρμονία των αντιθέτων, 3. Ταξιδευτές του απείρου, 4. Βουτιά στην αιωνιότητα). Αποτελεί συνέχεια και ολοκληρώνει τον κύκλο της Υδριάλας, και κινείται στα ίδια περίπου επίπεδα.

Εκτός των άλλων ενορχήστρωσε και διεύθυνε για δισκογραφία και συναυλίες τόσο τις δικές του συνθέσεις όσο και τρίτων.

Έγραψε τη μουσική για πάνω από τριάντα θεατρικά έργα (Παιδικά, Επιθεωρήσεις, Δραματικά κλπ.) για ιδιωτικούς και περιφερειακούς δημοτικούς θιάσους, καθώς και για τον κινηματογράφο
Ποίηση

Ως ποιητής, δημοσίευσε κατά καιρούς ποιήματά του σε πολιτιστικά περιοδικά, ενώ ποιήματά του περιέχονται μέσα στα μυθιστορήματά του (στο βιβλίο του "Ονειροταξιδευτής" υπάρχουν πέντε ποιήματά του).

Η στιχουργική - ποιητική συλλογή του, ένα ιδιόμορφο χειρόγραφο βιβλίο, με σκίτσα κυρίως της γυναίκας του Μαριάννας και λίγα δικά του, κυκλοφόρησε το 1980 και περιλαμβάνει υλικό από 1971-1980.

"Φυγάδες εραστές" Ποιητική συλλογή, εκδόσεις "Γόρδιος" 2017
Συγγραφή

Ως συγγραφέας ξεκίνησε να δημοσιεύει στα μέσα της δεκαετίας του '70 γράφοντας μικρά διηγήματα για τα έντυπα του αξέχαστου φίλου του δημοσιογράφου Τάσου Ψαλτάκη. Στο «Μουσικό εξπρές» του έγραφε διάφορα άρθρα ή του έστηνε σελίδες. Αργότερα και για κάποιο διάστημα έγραψε με ψευδώνυμο ολόκληρες σειρές από ευθυμογραφήματα, παράξενα διηγήματα και χρονογραφήματα για διάφορα οικογενειακά περιοδικά ευρείας κυκλοφορίας.

Το αγαπημένο του λογοτεχνικό είδος είναι η Επιστημονική Φαντασία (ή Φιλοσοφική Φαντασία, όπως προτιμά ο ίδιος), κι έχει γράψει πάρα πολλά, διηγήματα, νουβέλες και μυθιστορήματα.

Οι νουβέλες "Δ' Υποδιευθυντής" και "Orexon” στο περιοδικό «Εννέα» της Ελευθεροτυπίας είναι χαρακτηριστικά δείγματα της δουλειάς του.

Πολλά διηγήματα Ε.Φ. όπως και άρθρα του (κοινωνικοπολιτικά, εναλλακτικής ιατρικής και κουλτούρας) δημοσιεύτηκαν σε εφημερίδες και περιοδικά (Ιδεοδρόμιο, Ανοιχτή Πόλη, Χιονάτη, στο 9 της Ελευθεροτυπίας, Άναρχος, Διατροφή και υγεία, Πολιτιστική έκφραση, κλπ.)

Ένα μυθιστόρημά του Ε.Φ., «Ο πόλεμος των Ζωδίων», είχε εγκριθεί από την (τότε) ΥΕΝΕΔ (περίπου 1976) για μια σειρά από παραγωγές ταινιών επιστημονικής φαντασίας. Για κάποιο λόγο το πρόγραμμα αυτό ματαιώθηκε.

Έγραψε μια θεατρική επιθεώρηση, όπως και κωμικά σκετς για την τηλεόραση.

Κυκλοφόρησαν τα εξής βιβλία του:

"Ονειροταξιδευτής", Μυθιστόρημα Φιλοσοφικής Φαντασίας από τις εκδόσεις Παπαϊωάννου, 2004

"GIGAN Το δίκιο του ισχυρού", Ιστορίες Φιλοσοφικής Φαντασίας, από την ΕΜΣΕ. 2014

"Θέλω να σε βοηθήσω μα δεν μπορείς να με καταλάβεις", μυθιστόρημα φιλοσοφικής φαντασίας, εκδόσεις "Γόρδιος" 2015