Ο Ηρακλής Πετιμεζάς (1903 - 15 Ιουλίου 1998) ήταν δημοσιογράφος, συγγραφέας και πολιτικός.
Βιογραφικά στοιχεία
Γεννήθηκε στην Αθήνα και ήταν γιος του Νικόλαου Πετιμεζά - Λαύρα, συγγραφέα και αξιωματικού του στρατού. Καταγόταν από την οικογένεια Πετιμεζά και ήταν εγγονός του αντιστράτηγου Ηρακλή Πετιμεζά. Σπούδασε νομικά στο πανεπιστήμιο Αθηνών και ασχολήθηκε με την δημοσιογραφία. Υπήρξε ιδρυτικό[1] μέλος του ΕΔΕΣ και εκπρόσωπος[1] του αρχηγού αυτού. Διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην Εθνική Αντίσταση συμμετέχοντας[1] στον παράνομο τύπο με το ψευδώνυμο Νικήτας και εκδίδοντας την εφημερίδα "Ελληνικός Αγών". Συμμετείχε σε δολιοφθορές[1] κατά των κατοχικών δυνάμεων, συνελήφθη όμως το 1944 από τα SS και βασανίστηκε για να απελευθερωθεί τελικώς με την λήξη της κατοχής.
Μετά την απελευθέρωση διορίστηκε γενικός διευθυντής[1] της Ραδιοφωνίας ενώ στην κυβέρνηση Σοφούλη διετέλεσε υπουργός τύπου και πληροφοριών. Διετέλεσε αντιπρόεδρος[1] της Ενώσεως Δημοκρατικών Συλλόγων καθώς και αντιπρόεδρος του Πανελληνίου Συνδέσμου Δημοσιογράφων Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης 1941-44. Εργάστηκε ως δημοσιογράφος σε αρκετές αθηναϊκές εφημερίδες (Ακρόπολις, Ελευθερία κ.α.) Το προσωπικό του αρχείο δωρήθηκε στο Μουσείο Μπενάκη, στην ΕΣΗΕΑ, στα Γενικά Αρχεία του Κράτους και στο Πολεμικό Μουσείο. Επίσης είχε τιμηθεί με το βρετανικό βραβείο ανδρείας.
Πέθανε στις 15 Ιουλίου 1998 στην Αθήνα[2] και ενταφιάστηκε στα Καλάβρυτα.
Παραπομπές
Βιογραφικό Πετιμεζά, άρθρο της εφημερίδας Ριζοσπάστης
Ανακοίνωση ΕΣΗΕΑ για το θάνατό του, 17-7-1998, ανάκτηση 21-4-2013.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
