Ο Γρηγόριος Σπαντιδάκης (1909 - 1996) ήταν Έλληνας στρατιωτικός, αρχηγός του ΓΕΣ (1965-1967) και ένας από τους πρωτεργάτες της χούντας των Συνταγματαρχών.
Γεννήθηκε στο Ρέθυμνο και σπούδασε στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, στη Σχολή πολέμου , στη Σχολή Εθνικής Άμυνας και στη σχολή πολέμου του ΝΑΤΟ. Στις 5 Αυγούστου 1931 αποφοίτησε από την ΣΣΕ, και ονομάστηκε ανθυπίλαρχος. Το 1935 προήχθη σε υπίλαρχο, το 1938 σε ίλαρχο, το 1946 σε επίλαρχο, το 1949 σε αντισυνταγματάρχη, το 1955 σε συνταγματάρχη, το 1959 σε ταξίαρχο, το 1961 σε υποστράτηγο και το 1964 σε αντιστράτηγο.
Συμμετείχε στον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο 1940-41, καθώς και στον αγώνα εναντίον των Γερμανών τον Απρίλιο του 1941, όπου και τραυματίστηκε. Στην Κατοχή έλαβε μέρος στην Εθνική Αντίσταση, ως μέλος της Οργάνωσης «ΟΜΗΡΟΣ». Έλαβε μέρος και στον Εμφύλιο. Διετέλεσε διοικητής του Α΄ Σώματος Στρατού καθώς και αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού (ΓΕΣ).
Κατά την εποχή της εκδήλωσης του πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου κατείχε τη θέση του αρχηγού του ΓΕΣ. Ο Σπαντιδάκης, πιστός στον βασιλιά Κωνσταντίνο Β΄, σχεδίαζε ο ίδιος πραξικόπημα, το οποίο θα εισηγείτο στον βασιλιά, μη γνωρίζοντας όμως ότι κατώτεροι αξιωματικοί ετοίμαζαν άλλο. Ο ίδιος είχε δηλώσει, μετά την δικτατορία, ερωτηθείς σε συνέντευξη που παρεχώρησε σε δημοσιογράφο, ότι «Το σχέδιό μας προέβλεπε τον σχηματισμόν από τον βασιλέα μιας κυβερνήσεως Εθνικής ενότητος από μη πολιτικούς, με αυστηρά περιορισμένο χρονικό διάστημα, δύο μέχρι έξι μήνες το πολύ. Αυτή η κυβέρνηση θα είχε την πλήρη υποστήριξη του στρατού». Με την επιβολή της Χούντας το 1967 διορίστηκε Αντιπρόεδρος της πρώτης δικτατορικης κυβερνήσεως Κόλλια και Υπουργός Εθνικής Αμύνης. Δεν μετείχε στην νέα κυβέρνηση, υπό τον Γεώργιο Παπαδόπουλο, που σχηματίστηκε μετά την αποτυχία της κίνησης της 13 Δεκεμβρίου επειδή θεωρήθηκε ότι είχε επιδείξει καιροσκοπική στάση και δεν τάχθηκε από την αρχή με το πλευρό της Χούντας. Όταν εκδηλώθηκε η κίνηση του Βασιλιά έτυχε να βρίσκεται στις Βρυξέλλες, σε σύνοδο του ΝΑΤΟ.
Τιμήθηκε με το Χρυσό Αριστείο Ανδρείας και πολλά άλλα ελληνικά και ξένα παράσημα και μετάλλια, αντίστοιχα του βαθμού του και των θέσεων που κατείχε. Ήταν έγγαμος και πατέρας ενός παιδιού.
Τον Αύγουστο του 1975 καταδικάστηκε από το Πενταμελές Εφετείο Αθηνών σε ισόβια κάθειρξη για εσχάτη προδοσία και στάση, λόγω συμμετοχής του στο πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967, με όλες τις σχετικές συνέπειες από την καταδίκη αυτή. Πέθανε το 1996, σε ηλικία 87 ετών.
Δείτε επίσης
Σχέδιο Ελικών
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
