.
Ο Γιάννης Σπαρίδης (πραγματικό επώνυμο Σπανομαρίδης), ήταν λαϊκός κωμικός ηθοποιός. Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1898 και πέθανε στην Αθήνα το 1973[1].
Γιάννης Σπαρίδης
Βιογραφία και καριέρα
Εργάστηκε κυρίως σε μουσικούς θιάσους και βαριετέ. Πρωτοεμφανίστηκε ως ερασιτέχνης ηθοποιός στο Τσιβρίν της Μικρασίας, με θίασο ψυχαγωγίας των στρατιωτών του Μικρασιατικού Πολέμου (1920-1922). Πρώτος του ρόλος ήταν ο Μπαρμπα-Χρόνης στον Αγαπητικό της βοσκοπούλας του Δημήτρη Κορομηλά, με πρωταγωνιστή τον Κώστα Μουσούρη που έπαιξε το ρόλο του Λιάκου. Η φιλία του με το Μουσούρη τον έφερε το 1924, επαγγελματικά πια, στο "Θίασο Νέων" στο Παγκράτι. Τον ίδιο χρόνο έγινε μέλος του Σ.Ε.Η..
Το 1929 εμφανίστηκε στην επιθεώρηση "Λοβιτούρα" στο "Θέατρο Λαού" και από τότε παρέμεινε στο μουσικό θέατρο. Συνεργάστηκε επί σειρά ετών με το θεατρικό επιχειρηματία Ανδρέα Μακέδο, στο Θέατρο "Μοντιάλ". Συνεργαζόμενος με τον ίδιο επιχειρηματία έπαιξε το 1935 και στο Θέατρο "Αθήναιον" της οδού Πατησίων και λίγο αργότερα στο "Λυρικόν" (στην αρχή της οδού 3ης Σεπτεμβρίου). Στο μεταξύ, είχε αρχίσει, στα τέλη της δεκαετία του '30, να εμφανίζεται και στο βαριετέ, όπου και καθιερώθηκε οριστικά με τον τύπο του Αρμένη Αγκόπ (ο πραγματικός Αγκόπ όμως, είναι ο παλιός ηθοποιός Φίλιος Φιλιππίδης). Έτσι, τον συναντούμε εκείνη την περίοδο στο βαριετέ "Όασις" του Ζαππείου με καλλιτεχνικό διευθυντή το γνωστό επιθεωρησιογράφο Γ. Θίσβιο. Μεταξύ άλλων, έλαβε μέρος και στο νούμερο "Περιφερόμενον κουρείον", μαζί με τους Γιάννη Διανέλλο και Κίττυ Άλμα. Κατά την περίοδο της Κατοχής ήταν οργανωμένος στο ΕΑΜ.[2] Το 1948-49 συμμετείχε στο μουσικό θίασο Γιώργου Οικονομίδη-Φίλωνα Αρία, στο Θέατρο "Ριάλτο".
Τιμήθηκε από την Πολιτεία με τον Πολεμικό Σταυρό. Εμφανίστηκε και στον κινηματογράφο. Είχε πολύ χαρακτηριστική φωνή, που έμοιαζε πολύ με τη φωνή του Φίλιου Φιλιππίδη, που και αυτός έκανε τον Αγκόπ. Συμμετείχε σε πολλές ταινίες και συνεργάστηκε και με το Θανάση Βέγγο. Μια από τις τελευταίες του ταινίες είναι το έργο "Δυο τρελοί και ο ατσίδας", το 1970[3]. Πέθανε το 1973 και κηδεύτηκε στις 30 Οκτωβρίου[4].
Φιλμογραφία
Τρελλός παλαβός και Βέγγος (1968) [(πατέρας Κατίνας)]
Βοήθεια ο Βέγγος φανερός πράκτωρ 000 (1967) [(βοηθός ΘΒ που ψεκάζει)]
Πάρε κόσμε (1967) [(περιπτεράς)]
Δουλειές του ποδαριού (1962) [Κιρκόρ]
Ο μαγκούφης (1962) [Διονύσης]
Το πιθάρι (1962) [Θωμάς]
Ανθισμένη αμυγδαλιά (1959)
Η Λίζα τό 'σκασε (1959) [Τιμολέων Δεναξάς]
Ο θείος από τον Καναδά (1959) [Χάρος]
Οι δοσατζήδες (1959) [(φωτογράφος)]
Ο γυναικάς (1957) [Κανέλλος]
Μια νύχτα στον Παράδεισο (1951) [Δόξας]
Παραπομπές
↑ Musipedia.gr, Πρόσωπα Ελαφρού Μουσικού Θεάτρου.
↑ Ριζοσπάστης, Οι σωτήρες..., 26 Ιουνίου 2001.
↑ RetroDB- Αναλυτική φιλμογραφία του Σπαρίδη.
↑ Τα Νέα, Πέθανε και κηδεύτηκε ο Γιάννης Σπαρίδης, 2-11-1973.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
