Ο Γιάννης Παπαδόπουλος (17 Απριλίου 1924 - 17 Μαρτίου 2007) ήταν Έλληνας ιατρός και πολιτικός.
Γεννήθηκε το 1924 στη Σαμοθράκη. Σπούδασε ιατρική στην Αθήνα και το Λονδίνο και ήταν πλαστικός χειρουργός. Στην Κατοχή εντάχθηκε στην ΕΠΟΝ και τον ΕΛΑΣ, ενώ το 1947 εξορίσθηκε στην Ικαρία. Επί χούντας διετέλεσε μέλος του Προεδρείου της Δημοκρατικής Άμυνας (μέλη της οποίας ήταν, μεταξύ άλλων οι Κώστας Σημίτης, Σάκης Καράγιωργας, Γεώργιος - Αλέξανδρος Μαγκάκης, Νίκος Κωνσταντόπουλος κτλ). Το Αύγουστο του 1969 συνελήφθη και φυλακίστηκε μέχρι το 1973.[1]
Υπήρξε από τα ιδρυτικά μέλη των Νέων Δυνάμεων οι οποίες συνεργάστηκαν με την Ένωση Κέντρου το 1974, και μέλος του Προεδρείου τους. Διετέλεσε βουλευτής Έβρου με την Ένωση Κέντρου - Νέες Δυνάμεις από το 1974 ως το 1977.[2]
Το 1979 εντάχθηκε στο ΠΑΣΟΚ, με το οποίο εκλέχθηκε βουλευτής Έβρου το 1981 και το 1985. Διετέλεσε υπουργός Βορείου Ελλάδος από τον Ιούλιο του 1985 μέχρι το Φεβρουάριο του 1987, στη δεύτερη κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου. Τον διαδέχθηκε ο Στέλιος Παπαθεμελής.
Επίσης υπήρξε διοικητής του Λαϊκού Νοσοκομείου, μέλος και αντιπρόεδρος της ΚΕΑΔΕΑ, μέλος της Επιτροπής για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα κ.α. Πέθανε το 2007 σε ηλικία 83 ετών.
Πηγές
«Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2015.
«Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2015.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
