.
Ο Γεώργιος Μερκούρης (1886 - 1943) ήταν Έλληνας πολιτικός.
Βιογραφικά στοιχεία
Γεννήθηκε στην Αθήνα και ήταν γιος του Σπυρίδωνος Μερκούρη. Σπούδασε νομικά[1] στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στη Γαλλία και αναμείχθηκε με την πολιτική εκλεγόμενος[1] το 1915 για πρώτη φορά βουλευτής Αττικοβοιωτίας με το Λαϊκό Κόμμα. Λόγω των πολιτικών του πεποιθήσεων εξορίστηκε[1] στην Κορσική (1920), από την οποία επέστρεψε το 1922, οπότε και επανεξελέγη[1] βουλευτής. Το 1932 αποχώρησε από το Λαϊκό Κόμμα, του οποίου ήταν αντιπρόεδρος, ύστερα από διαφωνία που προέκυψε με τον Παναγή Τσαλδάρη. Λίγο αργότερα ίδρυσε το Εθνικοσοσιαλιστικόν Κόμμα Ελλάδος, φασιστική παράταξη, η οποία λειτούργησε κατά την περίοδο της κατοχής. Τον Ιανουάριο του 1943 ανέλαβε διοικητής[1] της Εθνική Τράπεζας της Ελλάδος, θέση στην οποία και παρέμεινε μέχρι τον θάνατό του.
Κατά τη διάρκεια της πολιτικής του σταδιοδρομίας διετέλεσε υπουργός επισιτισμού στην κυβέρνηση Πρωτοπαπαδάκη καθώς και υπουργός εθνικής οικονομίας στην κυβέρνηση Ζαΐμη.
Απεβίωσε στην Αθήνα τον Δεκέμβριο του 1943. Ανηψιά του ήταν η Μελίνα Μερκούρη.
Παραπομπές
↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή, εκδόσεις Δομή, Αθήνα 1996, τόμος 22, λήμμα Γεώργιος Μερκούρης
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
