.
Ο Γεώργιος Γλαράκης (1789-1855) ήταν Έλληνας λόγιος, ιατρός, φιλόσοφος και πολιτικός, εκλεγμένος πληρεξούσιος σε τρεις εθνοσυνελεύσεις, αρκετές φορές υπουργός και κρατικός λειτουργός σε πολλές θέσεις του νεοσύστατου ελληνικού κράτους.
Βιογραφικά στοιχεία
Πρώτα χρόνια
Γεννήθηκε στη Χίο και ο πατέρας του ήταν ιερέας. Φοίτησε στη σχολή της Χίου όπου αργότερα δίδαξε και ο ίδιος μαθηματικά και φυσική και στη συνέχεια εργάστηκε στην Κωνσταντινούπολη ως εμποροϋπάλληλος παρακολουθώντας συγχρόνως πανεπιστημιακά μαθήματα. Με την οικονομική ενίσχυση της κοινότητας της Χίου πήγε στο Γκέτινγκεν όπου σπούδασε ιατρική και αναγορεύθηκε διδάκτορας και έπειτα εγκαταστάθηκε στη Βιέννη όπου έκανε πρακτική άσκηση σε νοσοκομεία. Εκεί συνδέθηκε με τον κύκλο των Ελλήνων λογίων και συνεργάστηκε για λίγο στο περιοδικό Ερμής ο Λόγιος.[2] Το 1820 επέστρεψε στην Ελλάδα και άρχισε να ασκεί το ιατρικό επάγγελμα διδάσκοντας παράλληλα στη Σχολή της Χίου.
Επανάσταση και περίοδος Καποδίστρια
Πήρε μέρος στην επανάσταση και το 1822 στάλθηκε στην πρώτη γενική κυβερνητική έδρα στην Κόρινθο για να εξασφαλίσει βοήθεια για τη Χίο, δεν μπόρεσε όμως να επιστρέψει στο νησί καθώς μεσολάβησε η σφαγή. Στη συνέλευση του Άστρους ήταν υπεύθυνος για την σύνταξη του καταστατικού χάρτη μαζί με τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο και τον Στέφανο Κανέλλο. Στη συνέχεια ανέλαβε γενικός γραμματέας του υπουργείου εσωτερικών και επί Ανδρέα Ζαΐμη γενικός γραμματέας της κυβέρνησης.
Με την άφιξη του Καποδίστρια διορίστηκε υπουργός εξωτερικών και ναυτικών και το 1832 έγινε νομάρχης Αχαΐας.[2][3]Διετέλεσε μέλος της Επιθεωρητικής Επιτροπής του σχεδίου αναθεώρησης του «Προσωρινού Πολιτεύματος της Ελλάδας» (Απρίλιος 1823), γενικός γραμματέας του υπουργείου Εσωτερικών (Απρίλιος 1823-Μάιος 1825) και επικεφαλής του ίδιου υπουργείου (Μάιος 1825-Αύγουστος 1826), μετά το θάνατο του Γρηγορίου Παπαφλέσσα, γενικός γραμματέας της Διοικητικής Επιτροπής της Ελλάδας (Αύγουστος 1826-Απρίλιος 1827), πληρεξούσιος στην Γ' Εθνοσυνέλευση Τροιζήνας του 1827, μέλος της Επιτροπής Συντάξεως του Πολιτικού Συντάγματος της Ελλάδας (1827), γενικός γραμματέας της Αντικυβερνητικής Επιτροπής της Ελλάδας (Απρίλιος-Μάιος του 1827), γραμματέας της Επικρατείας επί των Εξωτερικών και των Ναυτικών (Μάιος 1827-Ιανουάριος 1828), μέλος του Συμβουλίου περί Συμβιβασμού (1827-1828), υγειονόμος Αίγινας, ιατρός του εκεί ορφανοτροφείου και διοικητής Πόρου τη διετία 1828-1830, και πάλι γραμματέας της Επικρατείας επί των Εξωτερικών και του Εμπορικού Ναυτικού από τις 8 Ιουλίο του 1831 μέχρι τις 25 Ιανουαρίου του 1833[4] και πληρεξούσιος Παροίκων Χίου στην Ε' Εθνική Συνέλευση (1831-1832).•Έλληνας, λόγιος, γιατρός, φιλόσοφος, πολιτικός
Περίοδος βασιλείας
Η υπογραφή του Γεωργίου Γλαράκη σε έγγραφο,1835, Γενικά .Αρχεία.Κράτους,Πάτρα.
Μετά την εγκαθίδρυση της βασιλείας διετέλεσε νομάρχης Αχαΐας και 'Ηλιδας ,1835 [5] (1836)[6] , και Διοικητής Μεσσηνίας και Βοιωτίας.Το 1837 χρημάτισε υπουργός εσωτερικών δημοσίας εκπαιδεύσεως & εκκλησιαστικών, οπότε έλαβε διοικητικά και νομοθετικά μέτρα για τη δίωξη της ληστείας που βρισκόταν σε έξαρση και πρωτοστάτησε στην ίδρυση του πανεπιστημίου, στις τελευταίες ημέρες της Κυβέρνησης Ρούντχαρτ και στην Κυβέρνηση του Όθωνος που διαδέχθηκε την κυβέρνηση Ρούντχαρτ.
Θεωρούνταν ένας από τους ηγέτες του Ρωσικού κόμματος, μαζί με τους Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, Ανδρέα Μεταξά και Μιχαήλ Σούτσο. Σε μυστική έκθεσή του ο Γάλλος πρέσβης Πισκατορύ τον χαρακτήρισε ως εμπαθή και επικίνδυνο ρωσόφιλο. Με την αποκάλυψη της ύπαρξης της Φιλορθοδόξου Εταιρίας απομακρύνθηκε από τα δημόσια αξιώματα, καθώς η εταιρία αυτή θεωρήθηκε αντικαθεστωτική.[7] Από το 1839 έως το 1843 έζησε στην Αθήνα όπου εργάστηκε ως γιατρός. Το 1847 διετέλεσε υπουργός εξωτερικών[8] σε ανασχηματισμό της Κυβέρνηση Ιωάννη Κωλέττη και το 1849, στην κυβέρνηση Κωνσταντίνου Κανάρη, υπουργός εσωτερικών.[3] Χρημάτισε πληρεξούσιος στην Εθνική Συνέλευση της 3ης Σεπτεμβρίου (1843) και στη συνέχεια γερουσιαστής (1845-1855). Την περίοδο 1848-1855 διετέλεσε πρόεδρος της αρχαιολογικής εταιρείας.[2]
Πρόσθετες πληροφορίες
Mε δική του εισήγηση ως γραμματέα (υπουργού) εκκλησιαστικών και δημοσίου εκπαιδεύσεως καθιερώθηκε το 1838 ο "ετήσιος εις το διηνεκές" εορτασμός της 25ης Μαρτίου ως εθνικής επετείου της επανάστασης του 1821.Για τις εθνικές υπηρεσίες του κατατάχθηκε στην Α' τάξη των Πολιτικών Αγωνιστών και τιμήθηκε με το Αργυρούν Αριστείον του Αγώνος και τον Ταξιάρχη του Τάγματος του Σωτήρος.
Πάτρα, αξωνομετρική παράσταση διδακτηρίων Γλαράκη, 1934.png
Στην Πάτρα, στην Άνω Πόλη, στο τέρμα της οδού Παλαιών Πατρών Γερμανού (αρ. 184) στην περιοχή Ταμπάχανα - που λεγεται και συνοικία Γλαράκη - ανεγέρθηκε προς τιμή του το 1931 και φέρει το όνομά του, το πρώτο σχολικό συγκρότημα δημοτικών (8ο-9ο Δημοτικά σχολεία)[9] σε έκταση που ανήκε στην οικογένεια Γλαράκη (κτήμα Γλαράκη) που την παραχώρησε για αυτό τον σκοπό[10][11]
Αναφορές
Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών. pandektis.ekt.gr/pandektis/handle/10442/65094. Ανακτήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 2018.
Βιογραφικό του Γεώργιου Γλαράκη Αρχειοθετήθηκε 2012-03-05 στο Wayback Machine., από τη σελίδα της επίσημης ιστοσελίδας της "εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας"
Βιογραφικό του Γεωργίου Γλαράκη, ανακτήθηκε από τη σελίδα της Ιατρικής Εταιρείας Χίου
Αντώνης Μακρυδημήτρης, Οι υπουργοί των εξωτερικών της Ελλάδας 1829-2000, εκδ.Καστανιώτης, Αθήνα, 2000, σελ.44
http://photodentro.edu.gr/i-create/ (29 Ιουνίου 2020). «Η ιστορία του 9ου δημοτικού σχολείου Πατρών Σ.Σ. "Γεώργιος Γλαράκης" μέσα από συνεντεύξεις και φωτογραφίες». Φωτόδεντρο. Ελληνική Ραδιοτηλεόραση. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2020.
Τριανταφύλλου, Κώστας (1995). Ιστορικόν Λεξικόν των Πατρών. Πάτρα. σελ. 434.
Θανάσης Χρήστου, Αν. Καθηγητής Νεότερης & Σύγχρονης Ιστορίας Πανεπιστημίου Πελοποννήσου (3 Οκτωβρίου 2017). «Η «Φιλορθόδοξος Εταιρεία» αναλαμβάνει δράση». Πεμπτουσία. Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2020.
από 17 Απριλίου 1849 έως 12 Δεκεμβρίου 1849 Αντώνης Μακρυδημήτρης, Οι υπουργοί των εξωτερικών της Ελλάδας 1829-2000, εκδ.Καστανιώτης, Αθήνα, 2000, σελ.44
«9ο Δημοτικό Σχολείο Πάτρας - Ιστορία του σχολείου». 9dim-patras.ach.sch.gr. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2020.
The Best, Παπαδάκου Γωγώ-Η ιστορία του 9ου δημοτικού σχολείου της Πάτρας
[1] Τα αρχιτεκτονικά σχέδια των δημοτικών σχολείων 8ου και 9ου υπέγραψε το 1931 ο αρχιτέκτονας του Γραφείου Μελετών του Υπουργείου Παιδείας Γεώργιος Ι. Πετριτσόπουλος με τη σημείωση: «για την ανέγερση στο γήπεδο Γλαράκη δύο Δημοτικών σχολείων Πατρών 8ου και 9ου Φάκελος 160 των Γενικών Αρχείων του Κράτους με την ένδειξη: 2 Δημοτικά σχολεία Πατρών. "Γλαράκη" (8ο και 9ο Γ περιφ.) 1930-1931]
Βιβλιογραφία
Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα, τ.15
Αντώνης Μακρυδημήτρης, Οι υπουργοί των εξωτερικών της Ελλάδας 1829-2000, εκδ. Καστανιώτης, Αθήνα 2000, σελ.44
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Γεώργιος Γλαράκης στον Πανδέκτη, του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
