.

Ο Γεώργιος Δημητριάδης (1880 – 1941), επικαλούμενος ο «Αθηναίος», ήταν Έλληνας γλύπτης.

Γεώργιος Δημητριάδης

Γεννήθηκε στην Παλαιά Κόρινθο το 1880 και πέθανε στην Αθήνα στα χρόνια της Κατοχής, το 1941. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (Α.Σ.Κ.Τ.) της Αθήνας, με καθηγητή το Γεώργιο Βρούτο, περατώνοντας τις σπουδές του το 1900. Έλαβε ως τιμητικές διακρίσεις το Α' Θωμαΐδειο και το Α' Χρυσοβέργειο Βραβείο.

Προτομή του Αχιλλέα Παράσχου, έργο του Γεωργίου Δημητριάδη,

Ο Γεώργιος Δημητριάδης θεωρείται ο πιο παραγωγικός από τους νεοέλληνες γλύπτες, με πλήθος έργων του εγκατεσπαρμένων σε όλες τις περιοχές της Ελλάδας. Φιλοτέχνησε ανδριάντες και προτομές, μεταξύ των οποίων τα σημαντικότερα είναι:

Ο ανδριάντας του Θεόδωρου Δεληγιάννη

Ο ανδριάντας του Θεόδωρου Δεληγιάννη (μάρμαρο, ύψους 2 μ., περίβολος του Ιστορικού και Εθνολογικού Μουσείου της Αθήνας, Παλαιά Βουλή). Τα αποκαλυπτήρια έγιναν στις 22 Μαρτίου 1931 από τον τότε πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο.
Ο ανδριάντας του Γεωργίου Θεοτόκη (Κέρκυρα, Πλατεία Ηρώων Κυπριακού Αγώνα).
Η προτομή του ποιητή Αχιλλέα Παράσχου (Αθήνα, Κήπος Ζαππείου). Στήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 1929, επί Δημάρχου Αθηναίων Σπύρου Πάτση, με πρωτοβουλία του φιλολογικού συλλόγου «Παρνασσός».
Η προτομή του ποιητή Γεωργίου Σουρή (Αθήνα, Κήπος Ζαππείου). Τοποθετήθηκε το 1934, με δαπάνη του φιλολογικού συλλόγου «Παρνασσός».
Η προτομή του Ιωάννη Κυριακού (Αθήνα, Κήπος Ζαππείου). Τοποθετήθηκε με πρωτοβουλία της Επιτροπής Ολυμπίων και Κληροδοτημάτων, πρόεδρος της οποίας υπήρξε ο Ι. Κυριακός.
Η προτομή της βασίλισσας Όλγας (Αθήνα, Πάρκο Νοσοκομείου «Ευαγγελισμός»). Τα αποκαλυπτήρια έγιναν στις 22 Οκτωβρίου 1938, με την παρουσία του βασιλέως Γεωργίου Β', της Κυβέρνησης και πολλών επισήμων, καθώς με πρωτοβουλία της βασίλισσας Όλγας είχε ιδρυθεί ο «Ευαγγελισμός».
Η προτομή του Ναυάρχου Παύλου Κουντουριώτη (Ύδρα).
Η προτομή του ποιητή Αριστοτέλη Βαλαωρίτη (Λευκάδα).

Αχιλλεάς Παράσχος

Αριστοτέλης Βαλαωρίτης

Επιστήμη

Ο Γεώργιος Δημητριάδης φιλοτέχνησε επίσης μεγάλο αριθμό ηρώων, όπως τα Ηρώα των Σερρών, του Κιλκίς, του Αιγίου, του Πύργου, της Σαλαμίνας, της Ελευσίνας, της Αμαλιάδας, των Μεγάρων, του Ξυλοκάστρου κ. ά.

Το έργο του περιλαμβάνει και πλήθος γλυπτών συνθέσεων, μεταξύ των οποίων ξεχωρίζουν «Το Γυναικείον Κάλλος», «Ψυχρόν Γήρας», «Ο Θάνατος», «Η Σύνεσις και η Ανδρεία», «Πρόμαχος Αθηνά» κ. ά. Εξαιρετικής τέχνης είναι «Ο Σάτυρος», ολόσωμο μαρμάρινο άγαλμα, ύψους 1.20 μ., στον Κήπο του Ζαππείου.

Το έργο του Γ. Δημητριάδη, όπως σημειώνει ο Μ. Στεφανίδης, διακρίνεται σε γενικές γραμμές από ακαδημαϊκές αντιλήψεις και χαρακτήρα μνημειακό, που συνδυάζεται με επιρροές από τα κινήματα του συμβολισμού και της Αρ Νουβό.

Πηγές

Στέλιος Λυδάκης: «Οι Έλληνες Γλύπτες – Η νεοελληνική γλυπτική: ιστορία – τυπολογία – λεξικό γλυπτών», τόμ. 5ος, σελ. 312 - 314, Εκδοτικός οίκος «ΜΕΛΙΣΣΑ», Αθήνα, 1981.
Ζέττα Αντωνοπούλου: «Τα γλυπτά της Αθήνας: Υπαίθρια γλυπτική 1834 – 2004», σελ. 75, 87, 89, 93, 101 & 202, α΄ έκδοση, Εκδόσεις «Ποταμός», Αθήνα, 2003.
Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάνικα, λήμμα «Δημητριάδης, Γεώργιος» (κείμενο Μ. Στεφανίδης), τόμ. 20, σελ. 177, Εκδόσεις Πάπυρος, Αθήνα, 1996.

--------

Έλληνες

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World - Scientific Library

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License