.
Ο Δρόσος Μανσόλας (1779 – 1860) από τη Θεσσαλία, ήταν Έλληνας αγωνιστής στην επανάσταση του 1821 αλλά και για αρκετά χρόνια πολιτικός στο νεοσυσταθέν ελληνικό κράτος, πληρεξούσιος εκλεγμένος σε πέντε εθνοσυνελεύσεις, υπουργός σε πολλές κυβερνήσεις.
Υπογραφή του Δρόσου Μανσόλα από επιστολή του στον Ι. Κωλέττη το 1828
Γεννήθηκε το 1779. Σπούδασε στο πανεπιστήμιο της Ιένας. Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα, συμμετείχε στον αγώνα για την απελευθέρωση.
Έλαβε μέρος στον Άρειο Πάγο της Ανατολικής Χέρσου Ελλάδας[1] το 1821, το προσωρινό όργανο διοίκησης της Στερεάς Ελλάδας. Ήταν πληρεξούσιος στην Α' Εθνοσυνέλευση Επιδαύρου[2] το 1821 («εξ Αγράφων και πάσης Θεσσαλίας»)[3]. Το 1823 ήταν Έπαρχος Αθηνών.
Στη συνέχεια έγινε πληρεξούσιος στην Γ' Εθνοσυνέλευση Ερμιόνης[4] στην αρχή του 1827 και στη συνέχεια στην Γ' Εθνοσυνέλευση Τροιζήνας[5] , αλλά και στην Δ' Εθνοσυνέλευση Άργους[6], δύο χρόνια αργότερα το 1829.
Κατά τη διάρκεια της Αντιβασιλείας, έγινε υπουργός στην Κυβέρνηση Άρμανσπεργκ του 1835 (γραμματέας της Επικρατείας επί των Εσωτερικών)[7] και στην Κυβέρνηση Ρούντχαρτ του 1837 (υπουργός των Εσωτερικών)[8][9].
Μετά την Επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου στην οποία έλαβε μέρος, εκλέχθηκε στην Εθνοσυνέλευση του 1843 ως πληρεξούσιος Ζητουνίου και πήρε μέρος ως υπουργός στην επαναστατική κυβέρνηση Ανδρέα Μεταξά του 1843 ως υπουργός Οικονομικών[10]
και στην Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Κανάρη του 1844 ως υπουργός επί των Εξωτερικών και του Βασιλικού Οίκου και των Οικονομικών[11].
Το 1848 έγινε υπουργός επί των Εξωτερικών στην Κυβέρνηση Γεωργίου Κουντουριώτη[12].
Από το 1847 μέχρι το 1856 ήταν γερουσιαστής.
Το 1837 δημοσιεύθηκε το βιβλίο «Αλκιβιάδης» του Μάιζνερ, ελεύθερα μεταφρασμένου από το Γερμανικό, από τον Δρόσο Μανσόλα[13].
Πέθανε στην Αθήνα το 1860.
Αναφορές
1. ↑ «Τα κατά την αναγέννησιν της Ελλάδος», Ανδρέου Ζ. Μάμουκα, Τόμος Β', Πειραιάς, Τυπογραφία Ηλίου Χριστοφίδου, Η αγαθή τύχη, 1839, σελ. 84-85 (από τα Πρακτικά της Συνέλευση των Σαλώνων, 17 Νοεμβρίου 1821 του Οργανισμού της Ανατολικής Χέρσου Ελλάδας)
2. ↑ «Τα κατά την αναγέννησιν της Ελλάδος» «Ήτοι, συλλογή των περί την αναγεννώμενην Ελλάδα συνταχθέντων πολιτευμάτων, νόμων και άλλων επισήμων πράξεων από του 1821 μέχρι του 1832», Ανδρέου Ζ. Μάμουκα, Τόμος Β', Πειραιάς, Τυπογραφία Ηλίου Χριστοφίδου, Η αγαθή τύχη, 1839, σελ. 3 (από τα Πρακτικά της Εθνικής Νομοδοτικής Συνελεύσεως Συγκροτηθείσης εν Επιδαύρω τη κ΄ Δεκεμβρίου αωκα΄)
3. ↑ ]]Νεώτερο Εγκυκλοπαιδικό] «Τα κατά την αναγέννησιν της Ελλάδος», Ανδρέου Ζ. Μαμούκα, Τόμος Β', Πειραιάς, Τυπογραφία Ηλίου Χριστοφίδου, Η αγαθή τύχη, 1839, σελ. 84-85 (από τα Πρακτικά της Συνέλευση των Σαλώνων, 17 Νοεμβρίου 1821 του Οργανισμού της Ανατολικής Χέρσου Ελλάδας)
4. ↑ «Τα κατά την αναγέννησιν της Ελλάδος» «Ήτοι, συλλογή των περί την αναγεννώμενην Ελλάδα συνταχθέντων πολιτευμάτων, νόμων και άλλων επισήμων πράξεων από του 1821 μέχρι του 1832», Ανδρέου Ζ. Μάμουκα, Πειραιάς, Τυπογραφία Ηλίου Χριστοφίδου, Η αγαθή τύχη, 1839, σελ. 13 του τόμου 6, Α' Προκαταρκτική Συνεδρίασις 18 Ιανουαρίου 1827 και σελ.66 του τόμου 7, το τελευταίο ψήφισμα που έγινε στην Ερμιόνη, η ΙΖ' Συνεδρίαση της 17 Μαρτίου 1827
5. ↑ «Τα κατά την αναγέννησιν της Ελλάδος» «Ήτοι, συλλογή των περί την αναγεννώμενην Ελλάδα συνταχθέντων πολιτευμάτων, νόμων και άλλων επισήμων πράξεων από του 1821 μέχρι του 1832», Ανδρέου Ζ. Μάμουκα, Τόμος Α', Πειραιάς, Τυπογραφία Ηλίου Χριστοφίδου, Η αγαθή τύχη, 1839, τόμος Δ, σελ. 41 Πρακτικά της Γ' Εθνικής Συνελεύσεως συγκροτηθείσης εν Επιδαύρω (το δεύτερον) Κατά μήνα Απρίλιον αωκσ' (αναφέρεται και σε σημείωση στη σελ. 136:«Η Εθνική Συνέλευσις ήρξατο των έργων αυτής την 6 Απριλίου»
6. ↑ «Τα κατά την αναγέννησιν της Ελλάδος» «Ήτοι, συλλογή των περί την αναγεννώμενην Ελλάδα συνταχθέντων πολιτευμάτων, νόμων και άλλων επισήμων πράξεων από του 1821 μέχρι του 1832», Ανδρέου Ζ. Μάμουκα, Αθήνα, Βασιλικό Τυπογραφείο, 1852, τόμος ΙΑ' (11ος), σελ. 12, Επαρχίαι και ονόματα πληρεξουσίων
7. ↑ ΕΦΕΤΗΡΙΣ (Almanach) του Βασιλείου της Ελλάδος δια το έτος 1837, Α.Ι. Κλάδης, Αθήνα, Βασιλική Τυπογραφία και Λιθογραφία, 1837, σελ. 92
8. ↑ Διάταγμα με αριθμό 19498. Εγγρ. 034, φακ. 32, ΟΑ, ΓΑΚ. στην παραπομπή 4 [1]
Υπογράφεται από τα εξής μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου υπό τον Ρούντχαρτ: Ν. Σμαλτς, Υπουργός Στρατιωτικών, Α. Κριεζής, Υπουργός Ναυτικών, Δ. Μανσόλας, Υπουργός Εσωτερικών, Γ. Λασάνης, Γραμματεύων επί των Οικονομικών και μια ακόμη δυσανάγνωστη υπογραφή.
9. ↑ Τρύφων Ε. Ευαγγελίδης (1894). Ιστορία του Όθωνος, Βασιλέως της Ελλάδος (1832-1862). έκδοση 2η, Αθήνα: Αριστείδης Γ. Γαλανός. σελ. 132, 135, 136. http://anemi.lib.uoc.gr/metadata/c/3/a/metadata-01-0001100.tkl.
10. ↑ Ανδρέας Γ. Δημητρόπουλος (2004). Οι Ελληνικές Κυβερνήσεις 1843-2004. Αθήνα. http://www.jurisconsultus.gr/pubs/uploads/842.pdf.
11. ↑ Τρύφων Ε. Ευαγγελίδης (1894). Ιστορία του Όθωνος, Βασιλέως της Ελλάδος (1832-1862). έκδοση 2η, Αθήνα: Αριστείδης Γ. Γαλανός. σελ. 284. http://anemi.lib.uoc.gr/metadata/c/3/a/metadata-01-0001100.tkl.
12. ↑ Τρύφων Ε. Ευαγγελίδης (1894). Ιστορία του Όθωνος, Βασιλέως της Ελλάδος (1832-1862). έκδοση 2η, Αθήνα: Αριστείδης Γ. Γαλανός. σελ. 383. http://anemi.lib.uoc.gr/metadata/c/3/a/metadata-01-0001100.tkl.
13. ↑ «Αλκιβιάδης» του Μάιζνερ, ελεύθερα μεταφρασμένου από το Γερμανικό, από τον Δρόσο Μανσόλα, Τυπογραφία Ι. Φιλήμονος, Αθήνα, 1837
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
