.
Ο Διονύσης Σιμόπουλος (1943-) είναι σύγχρονος Έλληνας φυσικός και αστρονόμος, βραβευμένος για τη συνεισφορά του στην αστρονομική εκπαίδευση, με σημαντική συγγραφική και δημοσιογραφική δραστηριότητα στον Τύπο, στην τηλεόραση και σε θεάματα πολυμέσων και ως σεναριογράφος σε ενημερωτικές εκπομπές.
Στέλιος Λυδάκης: «Οι Έλληνες Γλύπτες – Η νεοελληνική γλυπτική: ιστορία – τυπολογία – λεξικό γλυπτών», τόμ. 5ος, σελ. 308 - 310, Εκδοτικός οίκος «ΜΕΛΙΣΣΑ», Αθήνα, 1981.
Ζέττα Αντωνοπούλου: «Τα γλυπτά της Αθήνας: Υπαίθρια γλυπτική 1834 – 2004», σελ. 146, 147 & 202, α΄ έκδοση, Εκδόσεις «Ποταμός», Αθήνα, 2003.
Διονύσης Σιμόπουλος (*)
Προσωπικά στοιχεία
Γεννήθηκε στα Γιάννενα στις 8 Μαρτίου 1943 (καταγωγή Γρύλλος, Ηλείας) και σπούδασε Πολιτική Επικοινωνία και Αστροφυσική (Ιαν. 1963 - Δεκ. 1972) στο Τμήμα Φυσικής και Αστρονομίας του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Λουιζιάνα (ΗΠΑ) στο Μπατόν Ρουζ, ΗΠΑ. Την ίδια περίοδο του απενεμήθησαν διάφορα βραβεία και τιμητικές διακρίσεις σε θέματα ομιλιών και επικοινωνίας. Είναι παντρεμένος (1968) με την Κάρεν-Λουϊζα Πήτερσον και έχουν μια κόρη (1974) και δύο γιους (1976, 1978).
Επαγγελματική πορεία
Άρχισε να εργάζεται τον Ιανουάριο του 1968 και χρημάτισε Επιμελητής (Ιαν.-Σεπ. 1968), Βοηθός Διευθυντής Εκπαίδευσης (Σεπ. 1968-Σεπ. 1969), και Διευθυντής Πλανηταρίου (Σεπ. 1969-Μαρ. 1973) στο Κέντρο Τεχνών και Επιστημών της Λουϊζιάνα (Louisiana Art & Science Museum) καθώς και Ειδικός Σύμβουλος Επιστημονικής Εκπαίδευσης της Σχολικής Επιτροπής (1970-1973). Τον Οκτώβριο του 1972 προσκλήθηκε στην Αθήνα από το Ίδρυμα Ευγενίδου όπου εργάζεται μέχρι σήμερα ως Διευθυντής του Ευγενιδείου Πλανηταρίου (Απρ. 1973-σήμερα). Έχει διδάξει σε δεκάδες επιμορφωτικά σεμινάρια αποφοίτων πανεπιστημίου και στελεχών επιχειρήσεων ως εισηγητής θεμάτων επικοινωνίας, λήψης αποφάσεων και επίλυσης προβλημάτων, έχει παρακολουθήσει ενεργά πολυάριθμα Συνέδρια και Σεμινάρια όπου παρουσίασε εργασίες του, κι έχει δημοσιεύσει εκατοντάδες άρθρα και μελέτες του σε Ελληνικά και ξένα περιοδικά και εφημερίδες.
Επαγγελματική δραστηριότητα
Χρημάτισε Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Αστρονομική Εκπαίδευση (ΕΑΑΕ - European Association for Astronomy Education) (1994-2002), μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Διεθνούς Εταιρείας Πλανηταρίων (1978-2008), Γενικός Γραμματέας της Ένωσης Ευρωπαϊκών και Μεσογειακών Πλανηταρίων (1976-2008), Εταίρος (Fellow) της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας της Αγγλίας (από το 1978) και της Διεθνούς Εταιρείας Πλανηταρίων (από το 1980), και τακτικό μέλος πολλών άλλων διεθνών επιστημονικών οργανώσεων. Το 1996 έλαβε την ανώτατη τιμητική διάκριση (IPS Service Award) της Διεθνούς Εταιρείας Πλανηταρίων για την συνεισφορά του στη διεθνή αστρονομική εκπαίδευση, ενώ το 2006 τιμήθηκε με τον «Ακαδημαϊκό Φοίνικα» (Palmes Academiques) του Υπουργείου Παιδείας της Γαλλίας.
Οπτικοακουστική δραστηριότητα
Με στόχο τη σωστή μαζική επιμόρφωση έχει γράψει πάνω από 500 σενάρια με θέματα επιστημονικής επιμόρφωσης σε σειρές εκπομπών για την τηλεόραση, όπως «Κόκκινοι Γίγαντες - Άσπροι Νάνοι», «Εξερευνητές», «Στα Μονοπάτια των Άστρων», «Τηλεγνώσεις», «Παράθυρο στο Σύμπαν», κλπ, πάνω από 250 σενάρια (κείμενα και σκηνοθεσία) πολυθεαμάτων Πλανηταρίου, τα σενάρια δύο σειρών (30 και 24 επεισοδίων) βιντεομαθημάτων αστρονομίας και αστροναυτικής (ΥΠΕΠΘ), μία σειρά τεσσάρων CD-ROM αστρονομίας (ΔΟΛ), κι έχει δώσει πάνω από 500 διαλέξεις με θέματα Επιστήμης και Αστροφυσικής σ' ολόκληρη τη χώρα.
Συγγραφική δραστηριότητα
Χρημάτισε επιστημονικός συνεργάτης των εφημερίδων Η Βραδυνή (1970-1975), Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία (1990-1992), Έθνος της Κυριακής (1993-2010) και των περιοδικών Γαιόραμα-Experiment(1995-2005), Ερευνητές (Καθημερινής, 1999-2004), PCWorld (2004-2007) και ΓΕΩτρόπιο (Ελευθεροτυπίας, 2000-2010). Ήταν επίσης μέλος της Συντακτικής Επιτροπής της Διεθνούς Επιθεώρησης Πλανηταρίων ("The Planetarian", International Planetarium Society, 1978-2008), έχει συγγράψει μία σειρά έξη βιβλίων για νέους με γενικό τίτλο «Τα Μυστικά του Σύμπαντος» (Εκδόσεις Ερευνητές) και μία σειρά 14 βιβλίων Αστρονομίας για τις παραστάσεις του Ψηφιακού Πλανηταρίου (Ίδρυμα Ευγενίδου).
Βιβλιογραφία
Η Γέννηση των Άστρων, Αθήνα: Ερευνητές, 1996, 104 σελ. (ISBN 978-960-368-022-2)
Ο Θάνατος των Άστρων, Αθήνα: Ερευνητές, 1997, 102 σελ. (ISBN 978-960-368-062-1)
Πλανήτες και Δορυφόροι, Αθήνα: Ερευνητές, 1999, 104 σελ. (ISBN 978-960-368-154-7)
Στη Γειτονιά της Γης, Αθήνα: Ερευνητές, 2001, 112 σελ. (ISBN 978-960-368-218-7)
Η Αποκάλυψη των Γαλαξιών, Αθήνα: Ερευνητές, 2003, 112 σελ. (ISBN 978-960-368-287-5)
Κοσμική Οδύσσεια, Αθήνα: Ίδρυμα Ευγενίδου, 2003, 64 σελ.
Ταξίδι Χωρίς Τέλος, Αθήνα: Ίδρυμα Ευγενίδου, 2004, 120 σελ.
Νέοι Ορίζοντες, Αθήνα: Ίδρυμα Ευγενίδου, 2005, 120 σελ.
Γένεση και Κατακλυσμός, Αθήνα: Ίδρυμα Ευγενίδου, 2006, 120 σελ.
Μαύρες Τρύπες, Αθήνα: Ίδρυμα Ευγενίδου, 2006, 120 σελ.
Το Άστρο των Χριστουγέννων, Αθήνα: Ίδρυμα Ευγενίδου, 2006, 120 σελ.
Ο Χορός των Πλανητών, Αθήνα: Ίδρυμα Ευγενίδου, 2007, 64 σελ.
Το Μονοπάτι του Ήλιου, Αθήνα: ΕΛΤΑ, 2007, 120 σελ.
Από τη Γη στη Σελήνη, Αθήνα: Ίδρυμα Ευγενίδου, 2007, 120 σελ.
Το Βίαιο Σύμπαν, Αθήνα: Ίδρυμα Ευγενίδου, 2008, 120 σελ.
Τα 7 Θαύματα του Κόσμου, Αθήνα: Ίδρυμα Ευγενίδου, 2008, 140 σελ.
Η Βιογραφία του Σύμπαντος, Αθήνα: Ερευνητές, 2008, 112 σελ. (ISBN 978-960-368-438-1)
Ο Θάνατος των Άστρων, Αθήνα: Ίδρυμα Ευγενίδου, 2009, 120 σελ.
Η Μεγάλη Περιπέτεια, Αθήνα: Ίδρυμα Ευγενίδου, 2009, 128 σελ.
Το Άστρο της Ημέρας, Αθήνα: Ίδρυμα Ευγενίδου, 2010, 120 σελ.
Παράθυρα στο Σύμπαν, Αθήνα: Ίδρυμα Ευγενίδου, 2010, 120 σελ.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Ίδρυμα Ευγενίδου
Ελληνικά Επιστημονικά Ιδρύματα: Ευγενίδειο Πλανητάριο (Αρχείο ντοκιμαντέρ της Ε.Ρ.Τ.) 1983, 52:00
Δημιουργώντας το Αύριο: Διονύσης Σιμόπουλος (Αρχείο ντοκιμαντέρ της Ε.Ρ.Τ.) 2001, 29:00
Σαν Παραμύθι: Το Βασίλειο των Ουρανών (Αρχείο ντοκιμαντέρ της Ε.Ρ.Τ.) 2006, 55:00
Ημερολόγια με την Μαίρη Αρώνη: Διονύσης Σιμόπουλος-Γιώργος Μπαμπινιώτης-Δημήτρης Τριχόπουλος (Αρχείο ντοκιμαντέρ της Ε.Ρ.Τ.) 2007, 46:00
Ντοκιμαντέρ: "Μονόγραμμα: Διονύσης Σιμόπουλος" (ΕΤ-1) 2009, 29:00
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
