.
Δημήτρης Μίχος
Ο Δημήτρης Μίχος γεννήθηκε στους Λαπαναγούς Αχαΐας το 1890. Θεωρείται ως μία από τις μεγαλύτερες φυσιογνωμίες της Εθνικής Αντίστασης στην Πελοπόννησο.
Στρατιωτική υπηρεσία
Το 1909 σε ηλικία δεκαεννέα ετών κατατάχθηκε στον Ελληνικό Στρατό και ως υπαξιωματικός έλαβε μέρος στους Βαλκανικούς πολέμους. Το 1917 μετατάχθηκε στην νεοϊδρυθείσα αεροπορική δύναμη του ΕΣ και έγινε πιλότος. Έλαβε μέρος στην Μικρασιατική εκστρατεία όπου διακρίθηκε. Υπήρξε ένα από τα βασικά στελέχη της νεοσύστατης (Βασιλικής) Πολεμικής Αεροπορίας προάχθηκε σε εκπαιδευτή νυχτερινών πτήσεων και έφθασε το βαθμό του Υποσμήναρχου ως υποδιοικητής του αεροδρομίου του Τατοΐου. Αποστρατεύθηκε το 1939, αλλά μετά την κήρυξη του Ελληνο-Ιταλικού πολέμου στις 28 Οκτωβρίου 1940 επαναφέρθηκε στην υπηρεσία ως Αντισμήναρχος κι ανέλαβε διοικητής του αεροδρομίου του Φάληρου.
Αντιστασιακή δράση
Τον πρώτο χειμώνα της Κατοχής προσπάθησε να δημιουργήσει τοπική αντιστασιακή οργάνωση με το όνομα "Νέα Φιλική Εταιρεία", αλλά σύντομα ήρθε σε επαφή με τ ο ΕΑΜ στο οποίο εντάχθηκε. Λόγω της δράσης του φυλακίστηκε από τους Ιταλούς για μερικούς μήνες.Μετά την απελευθέρωσή του και τέθηκε επικεφαλής του νεοσύστατου ΕΛΑΣ στην περιοχή της Αχαΐας (αντάρτικο ψευδώνυμο «Σταυραετός» ή "Γέρο-Μίχος" αλλά έγινε γνωστός ως "καπετάν Μίχος"). Συνέβαλε αποφασιστικά στη δημιουργία αντάρτικών μονάδων, έδωσε την πρώτη μάχη ανταρτών κατά των Ιταλών στο Πυργάκι Αιγιαλείας και κατηύθυνε πολλές άλλες μάχες (Μάχη του Λεοντίου). Αργότερα ορίστηκε γενικός αρχηγός του ΕΛΑΣ Πελοποννήσου και τον Απρίλιο του 1944 εκλέχτηκε εθνοσύμβουλος της ΠΕΕΑ στην Κυβέρνηση του Βουνού.
Μετά τον πόλεμο
Το 1945, μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας όταν άρχισε η περίοδος της "Λευκής Τρομοκρατίας" και ο διωγμός των Αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης συνελήφθη και κρατήθηκε στις φυλακές της Πάτρας, το 1946 καταδικάστηκε από το "Ειδικό Δικαστήριο Δοσιλόγων" και φυλακίστηκε για 8 χρόνια στις φυλακές Πατρών και Αίγινας. Σε αυτή τη δίκη ο Γερο-Μίχος με την απολογία του ανέτρεψε το κατηγορητήριο και κατέληξε: «Ζητώ από τη δικαιοσύνη της πατρίδας μου να εξαρθεί ψηλά, πολύ ψηλά για να μην επηρεαστεί από τις πολιτικές διαμάχες και να αποδώσει λευκούς στην κοινωνία τους τιμημένους αγωνιστές που κατέχουν αυτά εδώ τα εδώλια. Ως προς το κίνημα της εθνικής αντιστάσεως, κανείς δε θα μπορέσει να το σπιλώσει. Είναι ένα μαργαριτάρι που λαμπρύνει την ιστορία μας». Το 1950 καταδικάστηκε εκ νέου σε δεκαετή φυλάκιση. Στη φυλακή έγραψε τις αναμνήσεις του - τα «Τετράδια» - που διασώζονται με τον τίτλο "Ο Αντιστασιακός Αγών εις τον Μωριά". Πέθανε στην Αθήνα το 1963.
Πηγές
Ηλία Παπαστεργιόπουλου, "Ο Μωρηάς στα όπλα"(Εθνική Αντίσταση 1941-1944), Έρευνα και Κριτική της Νεοελληνικής ιστορίας), εξάτομο, Αθήνα 1965-1980.
Τα Φίλια και οι απανταχού Φιλιώτες, Τεύχος 18 "Η μάχη των Φιλίων" του Γιάννη Α. Παπαρρηγόπουλου.
http://metwpoistorias.blogspot.com/2009/01/blog-post_23.html
Σύνδεσμοι
http://metwpoistorias.blogspot.com/2009/01/blog-post_23.html
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
