.
Ο Δημήτριος Μαυροκορδάτος (1821 - 1873) ήταν Έλληνας νομικός και πολιτικός του 19ου αιώνα, δάσκαλος, υφηγητής δικαίου στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας, πρωτοδίκης, πληρεξούσιος και δυο φορές υπουργός εξωτερικών.
Βιογραφικά στοιχεία
Γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 1821, όταν η μητέρα του με τέσσερα παιδιά και τον Δημήτρη στην κοιλιά ακόμα κατέφυγε από την Κωνσταντινούπολη στην Οδησσό μαζί με τον υπέργηρο πατέρα της για να γλυτώσουν τη ζωή τους από τις σφαγές που είχαν ξεσπάσει. Πατέρας του ήταν ο Στέφανος Μαυροκορδάτος και μητέρα του η Αικατερίνη, το γένος Σχινά από την Θεσσαλία, ο φημισμένος Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος ήταν ξάδελφος του πατέρα του.
Γράμματα έμαθε από την μητέρα του, πολύ μορφωμένη και λόγια γυναίκα. Το 1833 τον έστειλε η μητέρα του στο Ναύπλιο, όπου έμενε ο θείος του Κωνσταντίνος Σχινάς, για να μεγαλώσει σε περιβάλλον Ελληνικό και να αγαπήσει την απελευθερωμένη Ελλάδα. Ο θείος του τον συνέστησε στον μεγάλο διδάσκαλο του γένους Γεννάδιο, τότε Γυμνασιάρχη στο Α΄ Γυμνάσιο της Αθήνας. Ο Δημήτριος παρακολούθησε τα μαθήματα του γυμνασίου με επιμέλεια και ζήλο και πέτυχε έξοχο απολυτήριο το 1839, για να γραφτεί στην συνέχεια φοιτητής του Πανεπιστήμιο που μόλις είχε ιδρυθεί. Σε ηλικία 18 χρονών, φοιτητής ακόμα του Πανεπιστημίου διορίστηκε από τον Γεννάδιο διδάσκαλος στο Α' Γυμνάσιο και ταυτόχρονα σχεδίαζε και δημοσίευσε άτλαντα της αρχαίας γεωγραφίας.
Μετά το Πανεπιστήμιο πήγε στην Γερμανία για να συνεχίσει της σπουδές του, και στο Παρίσι για να σπουδάσει νομική. Αποφοίτησε το 1845 με το πτυχίο του προλύτου των νομικών, και το 1847 με δίπλωμα του Docteur en Droit.
Επέστρεψε το 1847 στην Αθήνα και διορίστηκε υφηγητής του Δικαίου στο Πανεπιστήμιο, ακολούθησε όμως τον θείο του Γεράσιμο Ζωχιό στην Σμύρνη για να διδάξει νομικά στην Ευαγγελική σχολή της πόλης.
Επέστρεψε για δεύτερη φορά στην Αθήνα το 1850, και διορίστηκε πρώτος Πάρεδρος τω Εφετών στην Αθήνα από τον Υπουργό Δικαιοσύνης Πάικο. Πήρε προαγωγή και έγινε Πρωτοδίκης στην Αθήνα. Έλαβε μέρος στην Επιτροπή περί συντάξεως Αστικού Δικαίου.
Παντρεύτηκε την Σοφία Βάλσα (Μπαλς) και απόκτησε τρεις θυγατέρες. Μετά τον θάνατο της συζύγου του το 1859 αποτραβήχτηκε και ασχολήθηκε με τις μελέτες, τις οποίες μοίρασε δωρεάν προς τιμήν του ονόματος της μακαρίτισσας γυναίκας του και για να ωφελείται ο λαός.
Το 1862 επέστρεψε στην πολιτική. Εκλέχτηκε αντιπρόσωπος στην Β' Εθνική Συνέλευση και διετέλεσε Υπουργός των Εξωτερικών στην Κυβέρνηση Ζηνοβίου Βάλβη 1863, από τον Φεβρουάριο μέχρι τον Μάρτιο 1863, οπότε τον διαδέχτηκε ο Θ. Π. Δηλιγιάννης όταν έπεσε η κυβέρνηση. Ο Μαυροκορδάτος έφυγε για την Φλωρεντία όπου έμενε η οικογένειά του. Διορίστηκε Νομάρχης Κερκύρας το 1863. Το 1872 ξανά έγινε Υπουργός (Εκκλησιαστικών και της Εκπαιδεύσεως) επί πρωθυπουργού Επαμεινώνδα Δεληγεώργη.
Αρρώστησε ξαφνικά μετά από ταξίδι του στην Ρουμανία και απεβίωσε στις 24 Αυγούστου 1873 στον Πειραιά.
Ο Δημήτριος Μαυροκορδάτος δεν άφησε διαθήκη, αλλά η σπουδαία του βιβλιοθήκη δωρίστηκε από τις κληρονόμους θυγατέρες του στον δήμο του Πειραιά.
Δείτε επίσης
Οικογένεια Μαυροκορδάτου
Πηγές
Δημήτριος Μαυροκορδάτος - Βιογραφικά στοιχεία από το Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών
Ιωάννης Αρσένης, Μιχαήλ Ραφαήλοβιτς, επιμ. (1912). Ποικίλη Στοά: Εθνική εικονογραφημένη επετηρίς. Εν Αθήναις: Εκ του Τυπογραφείου "Εστία" Μάισνερ και Καργαδούρη και εκ των Καταστημάτων Θ. Αποστολοπούλου. Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2010.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
